
Omdlenie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Omdlenie (łac. syncope) – krótkotrwała utrata przytomności wywołana przejściowym globalnym zmniejszeniem perfuzji mózgowej[1]. Charakteryzuje się szybkim rozwojem objawów aż do zupełnej utraty przytomności, krótkim czasem trwania oraz samoistnym i pełnym odzyskaniem przytomności[1].
syncope | |
![]() Żołnierz symulujący nieprzytomnego pacjenta | |
Klasyfikacje | |
ICD-10 |
R55 |
---|
{{Choroba infobox}}
|
W praktyce jest to zdecydowanie najczęstsza przyczyna krótkotrwałych utrat przytomności. W badaniach doświadczalnych wykazano, że przerwanie dopływu krwi do mózgu na czas 6–8 sekund powoduje utratę przytomności, podobny efekt powoduje także spadek ciśnienia skurczowego poniżej 60 mm Hg albo spadek ilości dostarczanego tlenu o 20%.
Oops something went wrong: