Październik

Październik – dziesiąty miesiąc w roku, według kalendarza gregoriańskiego ma 31 dni.

Ten artykuł dotyczy miesiąca. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Październik jest miesiącem jesiennym na półkuli północnej, a wiosennym na południowej. Jest najdłuższym miesiącem w roku kalendarzowym, ponieważ wypada wtedy zmiana z czasu letniego na zimowy (jest dłuższy o jedną godzinę od pozostałych 31-dniowych miesięcy).

Nazwa miesiąca (dawniej również paździerzec) pochodzi według Brücknera od słowa paździerze, oznaczającego „odpadki od lnu lub konopi”. Obok tego funkcjonowały również nazwy: paździerzec, paździerzeń, pościernik, a także winnik (por. starogermańska nazwa miesiąca Weinmond).

Łacińska nazwa October („ósmy miesiąc”; zobacz: kalendarz rzymski) została zapożyczona przez większość języków europejskich.

W pierwszą niedzielę października w Kościołach mariawickich obchodzona jest uroczystość Matki Bożej Różańcowej.

2 października jest wspomnienie liturgiczne Świętych Aniołów Stróżów.

4 i 10 października mają za patronów świętych Franciszków: Franciszka z Asyżu i Franciszka Borgiasza. Na wsi dawniej mówiono: Po świętym Franciszku chodzi bydło po owsisku, co mogło oznaczać zmniejszanie się ilości rosnącej na polu zielonej paszy dla bydła.

7 października jest świętem Matki Bożej Różańcowej.

8 października (patronka św. Brygida) często bywały ciepłe słoneczne dni ze snującym się w powietrzu babim latem. Mówiono: O świętej Brygidzie babie lato przyjdzie.

15 października (patronki św. Jadwiga i św. Teresa) często zaczynano ogrzewanie domów i palenie w piecach. Święta Jadwiga szczapy dźwiga.

18 października (św. Łukasz) nie prowadzono już przed zimą w polu zasiewów ani zbiorów. Święty Łukasz, czego po polu szukasz?.

21 października (św. Urszula) zdarzały się poranne przymrozki. Święta Urszula perły w polu rozsnuła[1].

W ostatnią niedzielę października w Kościele Katolickim Mariawitów obchodzona jest uroczystość Dziękczynienia.