Polityka zagraniczna Słowacji
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Polityka zagraniczna Słowacji obejmuje relacje dwustronne oraz członkostwo w organizacjach międzynarodowych (m.in. ONZ, Unia Europejska, NATO, OBWE, Rada Europy) i regionalnych formatach współpracy politycznej (m.in. Grupa Wyszehradzka, Trójkąt Sławkowski).
Polityką zagraniczną Słowacji prowadzi i realizuje rząd, a w szczególności Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Europejskich. Do kompetencji prezydenta, oprócz funkcji reprezentacyjnych, należy ratyfikowanie umów międzynarodowych (przy czym w niektórych sytuacjach wymagana jest także zgoda parlamentu)[1].
Polityka zagraniczna Słowacji jako kraju o ograniczonych wpływach politycznych, gospodarczych i militarnych oparta jest przede wszystkim o członkostwo w Unii Europejskiej i NATO oraz bliskie relacje z państwami sąsiedzkimi[2]. Ważnym czynnikiem wpływającym na politykę zagraniczną jest otwarty charakter gospodarki oparty na inwestycjach i eksporcie[1]. Według rządowych założeń, wśród celów i kierunków polityki zagranicznej znajdują się między innymi[2][3]:
- specjalny status stosunków z Czechami oraz ścisłe partnerstwo z Austrią, Polską i Węgrami
- współpracę w ramach formatu wyszheradzkiego, sławkowskiego i Trójmorza
- rozwój współpracy z USA (czego wyrazem jest amerykańsko-słowacka umowa o współpracy obronnej z 2022 roku[4])
- poparcie dla Partnerstwa Wschodniego i euroatlantyckiej orientacji Ukrainy
- poparcie wysiłków dla integracji Bałkanów Zachodnich z Unią Europejską.
Wobec agresji rosyjskiej na Ukrainę Słowacja udzieliła Kijowowi pomocy humanitarnej oraz dostarczyła uzbrojenie (w tym myśliwce MiG-29 i systemy obrony powietrznej S-300)[5].