
Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych (ang. Supreme Court of the United States) – naczelny organ władzy sądowniczej Stanów Zjednoczonych, będący najwyższą instancją w zakresie prawa konstytucyjnego, składający się z 9 sędziów, wyznaczonych przez Prezydenta Stanów Zjednoczonych i zatwierdzonych przez Senat. Prezes Sądu Najwyższego przewodniczy jego posiedzeniom i impeachmentowi, a także reprezentuje Sąd na zewnątrz.
![]() | |||
Obszar właściwości | |||
---|---|---|---|
Podstawa prawna |
Konstytucja Stanów Zjednoczonych (art. 3. § 1.) | ||
Organizacja wewnętrzna | |||
Skład | |||
Przewodniczy | |||
Funkcjonowanie | |||
Okres funkcjonowania |
od 4 marca 1789 | ||
Siedziba |
Budynek Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych | ||
| |||
Strona internetowa | |||
Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych |
Amerykańska konstytucja nie precyzuje liczby sędziów Sądu Najwyższego – jest ona ustalana przez Kongres. Od 1869 roku w sądzie zasiada 9 sędziów, wcześniej liczba ta była wielokrotnie zmieniana.