Loading AI tools
oficer Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Szymański pseud. Lis (ur. 15 kwietnia 1917 w Trzydniku Małym, zm. 9 lutego 2020 w Warszawie[1]) – polski działacz komunistyczny i kombatancki, oficer Gwardii i Armii Ludowej, Milicji Obywatelskiej oraz „ludowego” Wojska Polskiego.
Tadeusz Szymański w latach 60. | |
pułkownik dyplomowany | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne |
Robotniczo-Chłopska Organizacja Bojowa |
Formacja | |
Stanowiska |
Dowódca Okręgu 5 Janów Lubelski GL/AL |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
Ministerstwo Obrony Narodowej |
Odznaczenia | |
Pochodził z rodziny chłopskiej. Działalność polityczna rozpoczął jeszcze przed wojną od zapisania się do Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”[2]. W sierpniu 1941, za namową Aleksandra Szymańskiego ps. „Ali”, wstąpił do Robotniczo-Chłopskiej Organizacji Bojowej, lokalnego ruchu oporu radykalnej lewicy chłopskiej. Tadeusz Szymański w kolejnych miesiącach organizował podziemne komórki RChOB w rodzinnej gminie Trzydnik. W kwietniu 1942 organizacja połączona została z Polską Partią Robotniczą, powierzono mu zadanie organizacji struktur zbrojnej organizacji partii, Gwardii Ludowej PPR, na południu Lubelszczyzny (dział wówczas pod pseudonimem „Lis”)[3]. Początkowo był komendantem gminnym GL PPR w Trzydniku, następnie komendantem powiatowym w Kraśniku. Jesienią 1943 został mianowany dowódcą Okręgu Południowego Obwodu II Lubelskiego (w 1944 przemianowanego na Okręg nr. 5 Janów Lubelski), którym kierował aż do zajęcia regionu przez Armię Czerwoną. 22 października 1943 wziął udział w bitwie pod Kochanami, w lipcu 1944 uczestniczył w walkach z Niemcami koło Liśnika i Marynopola.
Po wyzwoleniu Lubelszczyzny, jak większość oficerów Armii Ludowej, został skierowany do służby w Milicji Obywatelskiej. Otrzymał przydział do Komendy Głównej oraz prawo do noszenia pistoletu Vis wz. 35 nr 8015 (pamiątkowa broń ze służby w GL PPR i AL). W październiku 1944 skierowano Szymańskiego do służby w Komendzie Wojewódzkiej MO w Białymstoku. 26 lutego 1945 przeniesiono go do Bydgoszczy jako zastępcę komendanta wojewódzkiego MO ds. operacyjnych. Dopiero w czerwcu 1945 przeszedł do służby w powstałym z połączenia AL i 1 Armii Polskiej „ludowego” Wojska Polskiego trafiając do 7 Pułku Piechoty. Po ukończeniu rocznego kursu dowódców batalionu w Rembertowie został zastępcą dowódcy, a następnie dowódcą 5 Pułku Piechoty Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego w Krakowie, z którym wziął udział w likwidacji zgrupowania partyzanckiego „Błyskawica” oraz sotnią „Stacha” z Ukraińskiej Powstańczej Armii[4]. W 1948 zdał maturę a w 1949 został komendantem Studium Wojskowego w Politechnice Gdańskiej i WSR. W latach 1957–1960 był zastępcą attaché wojskowego w Korei Północnej i Chinach. Po powrocie do kraju w maju 1961 roku skierowano go na Wyższy Kurs Doskonalenia Oficerów Akademii Sztabu Generalnego im. gen. Karola Świerczewskiego. Od 1972 pracował w Ministerstwie Obrony Narodowej jako dyrektor Wydziału Wojskowego.
Po przemianach ustrojowych w Polsce płk Tadeusz Szymański został przewodniczącym Rady Krajowej Środowiska Żołnierzy Armii Ludowej Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych. W 2017, po 26 latach, zrezygnował z funkcji, zastąpił go płk Józef Karbownik[5][6].
W 1948 poślubił Janinę Łukasik (1925-2004), córkę sąsiadów z lat przedwojennych, z którą miał później dzieci[7]. Para spoczywa na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera HIII-8-5)[1].
i inne.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.