Ulica Sucha we Wrocławiu
ulica we Wrocławiu na osiedlu Huby Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica we Wrocławiu na osiedlu Huby Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Sucha – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki[1][2][3][4][5]. Ulica ma 621 m długości[1] i biegnie od skrzyżowania ulic: Suchej, Borowskiej, Ślężnej i Swobodnej do skrzyżowania ulic: Suchej, Dyrekcyjnej, Hubskiej i gen. Kazimierza Pułaskiego[1][2][3]. Historyczny układ urbanistyczny obszaru przez który przebiega ulica podlega ochronie i wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków[6][7], podobnie jak położone przy ulicy oraz w bezpośrednim sąsiedztwie zachowane budynki i inne obiekty, w tym wpisane do rejestru zabytków: zespół budowlany stacji Dworca Górnośląskiego i siedziba Dyrekcji Kolei Królewskich, obecnie biurowiec PKP S.A.[8] Znajduje się tu także pomnik przyrody – dąb „Przewodnik”[9]. Jednym ze współczesnych obiektów położonych przy tej ulicy jest galeria Wroclavia[uwaga 4] z dworcem autobusowym[10][11][12] . Ponadto po północnej stronie ulicy położona jest stacja kolejowa Wrocław Główny[13][14][15][16].
Huby | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Długość |
621 m | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Poprzednie nazwy |
Sadowastrasse | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Wrocławia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
51°05′49,262″N 17°02′15,014″E |
W 1864 r. wytyczono ulicę obejmującą współczesną Suchą i Swobodną, zgodnie z opracowanym w 1856 r. pierwszym planem regulacyjnym przedmieść. Nowa droga powstała wzdłuż torów kolejowych i nowego Dworca Głównego z myślą zastąpienia zdegradowanej ulicy Nasypowej (współcześnie także ulica Wojciecha Bogusławskiego i Kolejowa), co miało związek z budową linii kolejowej i dworca[5][17][18][19][20] . Ówcześnie łączyła ona ulicę Hubską z ulicą Wincentego Stysia[5][17][21].
Budynek dworcowy powstał w latach 1855–1857 wg projektu Wilhelma Grapowa. W latach 1899–1904 przebudowano i rozbudowano dworzec zgodnie z projektem Bernarda Klüschego, który uwzględniał przeprowadzone wyniesienia torów nad poziom ulic. Decyzja o takiej inwestycji wymuszona była koniecznością zapewnienia bezkolizyjnej komunikacji kolejowej i ulicznej wobec narastających problemów związanych z krzyżowaniem się torów kolejowych z ulicami i torami tramwajowymi. W jej ramach zbudowano także tunele łączące ulicę Suchą z halą dworcową i peronową oraz z placem Dworcowym (obecnie plac ten pozostaje bez nazwy)[5][18][19][20][22][23][24].
Do XIX wieku w miejscu, na którym wzniesiono Galerię Wroclavia, znajdowały się stawy na tak zwanym Małpim Gaju[25] (Pola Stawowe[26]). Teren ten częściowo został zabudowany. W jego obszarze przy ulicy Borowskiej powstał między innymi kościół imienia Zbawiciela w latach 1871–1876, zaprojektowany przez Carla Johanna Christiana Zimmermanna. Zniszczony w wyniku działań wojennych prowadzonych podczas oblężenia Wrocławia w 1945 r., po zakończeniu II wojny światowej został rozebrany[27][28][29].
W 1925 r. z istniejącej ulicy wyodrębniono odcinek od ulicy Borowskiej do ulicy Hubskiej nadając mu nową, odrębną nazwę[5][17][25][30]. Po południowej stronie powstał między innymi Dom Opieki Społecznej z łaźnią wybudowany zgodnie z projektem Karla Klimma z 1909 r. W 1913 r. zakończono budowę budynku Dyrekcji Kolei[5][21][27] (lata 1911–1914[26][31]), tj. dla Pruskiej Królewskiej Dyrekcji Kolei (KPEV)[31]. Obiekt został zaprojektowany przez H. Königa i uzyskał formę prestiżowego, neobarokowego pałacu wzniesionego na planie nieregularnego prostokąta[21][27][31].
W 1965 r. Stowarzyszenie Architektów Polskich ogłosiło konkurs, w wyniku którego wyłoniono koncepcję nowego dworca autobusowego, w miejscu skweru powstałego na wolnym od zabudowy terenie po zniszczonej podczas oblężenia Wrocławia zabudowie i parku (m.in. Kościół imienia Zbawiciela), po południowej stronie od ulicy Suchej[5][26][27][28][32]. Budowa obiektu trwała ponad 20 lat, na co miały wpływ względy ekonomiczne. Zmieniano w tym czasie także zarówno zespół projektowy, jak i częściowo pierwotne założenia. W 1994 r. oddano do eksploatacji nowy dworzec autobusowy w kwartale ulic: Suchej, Borowskiej, Dyrekcyjnej i Joannitów[5][32].
Na rogu ulic Suchej i Borowskiej, po południowo-wschodniej stronie skrzyżowania, rośnie dąb szypułkowy – „Przewodnik”, który 12 czerwca 2003 r. uznany został za pomnik przyrody i wpisany do rejestru dolnośląskich pomników przyrody[9][33][34].
W latach 2010–2012 przeprowadzono rewitalizację Dworca Głównego. Koncepcję architektoniczno-urbanistyczną opracowała warszawska „Grupa5 – Architekci”. W jej ramach oprócz dostosowania obiektu do współczesnych potrzeb, z uwzględnieniem zachowana elementów historycznych, wybudowano między innymi tak zwany pawilon południowy przy ulicy Suchej, z wejściem do tunelu centralnego[13][35] . W 2011 r. w ramach stacji Wrocław Główny został uruchomiony tymczasowy peron 6, położony od strony ulicy Suchej i z wejściami wyłącznie z tej ulicy. Był on eksploatowany podczas przebudowy peronów 1, 2 i 3, oraz podczas Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej Euro 2012 i okazjonalnie np. dla pociągów zabytkowych itp., a w latach 2019–2020 został przebudowany. Istotnym elementem tej inwestycji wartej około 7,4–8,4 mln zł, było przebicie przejścia do tunelu centralnego stacji[36][37][38][39] .
W 2013 r. Rada Miejska Wrocławia uchwaliła dla obszaru objętego ulicami Suchą, Joannitów, Dyrekcyjną i Borowską miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Umożliwił on przygotowanie odpowiedniego projektu i po uzyskaniu decyzji o pozwoleniu na budowę rozpoczęcie w 2015 r. budowy galerii Wroclavia[uwaga 4] w miejscu dworca autobusowego po przeprowadzeniu jego rozbiórki[40][41][42]. Inwestorem była firma Unibail-Rodamco Polska, koncepcję architektoniczną opracowała pracownia IMB Asymetria, wykonawcą był Warbud. Na czas budowy urządzono tymczasowy dworzec autobusowy na terenie położonym pomiędzy ulicą Suchą i Dyrekcyjną oraz budynkiem PKP i stacją benzynową. Przy samej ulicy utworzono ponadto przystanki dla wysiadających. Po jej zakończeniu dworzec autobusowy znajduje się w budynku galerii[10][40][43][44] .
Kolejna inwestycja przy tej ulicy rozpoczęła się w czerwcu 2016 r. a zakończyła w kwietniu 2018 r. Objęła teren od ulicy Borowskiej do południowego wejścia Dworca Głównego, zakupiony od PKP w 2013 roku. Powstał tu biurowiec Sagittarius Business House. Inwestorem był deweloper działający pod firmą o nazwie Echo Investment, zaś generalnym wykonawcą była firma PORR[45]. Konsekwencją tej inwestycji była rozbiórka schronu dowodzenia z lat 30. XX wieku[35] oraz budynku przy ulicy Borowskiej 2 z 1867 r. wpisanego do gminnej ewidencji zabytków[8]. Rozebrany schron był wpisany do ewidencji zabytków, lecz został z niej wykreślony mimo swojej wyjątkowości, polegającej na kompletnym zachowaniu obiektu, z wyposażeniem takim jak maszynownie wentylatorni, sanitariaty, umywalnie, kantyna, czy tabliczki informacyjne[46][47]. Walka o zachowanie cennego obiektu, prowadzona między innymi przez Towarzystwo Upiększania Miasta Wrocławia, które w 2012 roku wnioskowało do wojewódzkiego konserwatora zabytków we Wrocławiu o wpisanie schronu do rejestru zabytków, zakończyła się fiaskiem i unikalny obiekt wyburzono[46][48] .
Po wojnie, do lat 70. i 80. XX wieku, korytarz transportowy obejmujący ulice: Suchą oraz Swobodną i Owsianą traktowane były jako droga tranzytowa przez miasto[49][50][51][52] . Ciąg wskazanych ulic łączy bowiem ulicę Zaporoską, która przez pewien czas stanowiła fragment drogi krajowej numer 5 i drogi międzynarodowej E83, z ulicą gen. Kazimierza Pułaskiego, którą przebiegała również przez pewien czas droga krajowa numer 8 i droga międzynarodowa E12. Jeszcze w latach 70. XX wieku te ostatnie wymienione drogi biegły od ulicy Powstańców Śląskich przez ulicą Swobodną i Suchą, dopiero później przez ulicę Ślężną i Dyrekcyjną[53][54][55][56] . Wskazywania tej ulicy (jak i całego ciągu wyżej wymienionych trzech ulic) do tranzytu zaprzestano od początku lat 90. XX wieku[55][56][57] . Po wybudowaniu obwodnicy śródmiejskiej i następnie autostradowej obwodnicy Wrocławia stopniowo pozbawiano znaczenia tranzytowego także powiązanych, wymienionych wyżej ulic[58] . Przewidywano dla tej ulicy, na odcinku od ulicy Borowskiej do ulicy Joannitów, funkcję ulicy zbiorczej do obsługi dworców PKP i PKS o szerokości w liniach rozgraniczających rządu od 35 do 54 m. Planowano także modernizację ulicy z jednojezdniowej do dwujezdniowej o dwóch pasach na każdej jezdni. Ponadto przewidywano budowę terminalu dla autobusowej komunikacji miejskiej. Przy ulicy miały znajdować się obustronne ciągi piesze i kładka dla pieszych, stanowiąca także nadziemne przejście dla pieszych, jako połączenie funkcjonalne i przestrzenne ponad ulicą Suchą, dworca PKP z projektowanym budynkiem dworca MPK i PKS z zastosowaniem wind, schodów oraz schodów ruchomych[15][59]. Jednakże w 2013 r. uchwalono nowy miejscowy plan zagospodarowania obejmujący między innymi opisany odcinek ulicy, w który zmieniono powyższe ustalenia[60]. Na jego podstawie znaczącą transformację ulica Sucha przeszła w 2017 r. Przebudowano wówczas układ drogowy, w ramach III etapu inwestycji Zintegrowany System Transportu Szynowego w Aglomeracji i we Wrocławiu, szczególnie w początkowym, opisanym wyżej jej odcinku. W wyniku przeprowadzonych robót z ulicy o charakterze tranzytowym utworzono, na odcinku od ulicy Borowskiej do ulicy Joannitów dojazdową ulicę ślepą i dalej deptak z pasem dla autobusów i taksówek. Dla pozostałej części ulicy nie zmieniono jej charakteru[43][60][61][62][63][64]. Inwestorem dla tej przebudowy była firma Unibail-Rodamco prowadząca budowę galerii[43] . W ramach innego etapu inwestycji (etap III A) przebudowano także końcowy odcinek ulicy Suchej wraz z ulicami gen. Kazimierza Pułaskiego i Hubską na których wybudowano torowiska tramwajowe[65].
W swojej historii ulica nosiła następujące nazwy:
Pierwsza nazwa ulicy obejmująca zarówno współczesną ulicę Suchą, jak i Swobodną upamiętniała bitwę pod Sadową (nazywaną też bitwą pod Hradcem Králové), która miała miejsce 3 lipca 1866 r. i zdecydowała o zwycięstwie Królestwa Prus w wojnie prowadzonej z Cesarstwem Austrii[30]. Nazwa ulicy An der Teichäckern pochodziła od znajdujących się do XIX wieku w miejscu dzisiejszej galerii Wroclavia stawów na tak zwanym Małpim Gaju[25] (Pola Stawowe[26]). Nazwę tę tłumaczy się z języka niemieckiego na język polski jako „Przy polach stawowych”[17]. Współczesna nazwa ulicy została nadana przez Zarząd Wrocławia i ogłoszona w okólniku nr 97 z 31 grudnia 1945 r.[uwaga 5][1]
Do ulicy Suchej przypisana jest droga gminna o długości 621 m (numer drogi 105794D, numer ewidencyjny drogi G1057940264011)[1][68]. Do ulicy przypisane są także dwie działki stanowiące rezerwę[1]. Ulica biegnie, na zachodnim jej krańcu, od skrzyżowania ulic: Suchej, Borowskiej, Ślężnej i Swobodnej do położonego na wschodnim krańcu skrzyżowania ulic: Suchej, Dyrekcyjnej, Hubskiej i gen. Kazimierza Pułaskiego[1][3]. Na odcinku od ulicy Joannitów do skrzyżowania na wschodnim krańcu ulicy, jest to ulica zbiorcza jednojezdniowa[69]. Przy skrzyżowaniu z ulica Joannitów jest to ulica klasy dojazdowej[70].
Ulica łączy się z następującymi drogami:
Powiązanie | kierunek | Droga | Fotografia | Opis |
---|---|---|---|---|
skrzyżowanie sygnalizacja świetlna[71] |
↑ kontynuacja | ulica Swobodna[1][72][73] ulica zbiorcza klasy technicznej[74] ulica o znaczeniu ogólnomiejskim[75] |
w lewo na zdjęciu, w prawo ulica Sucha | |
← | ulica Ślężna[76][77] | po lewej w dole zdjęcia | ||
← → | ulica Borowska[78][79] torowisko tramwajowe[80] klasy zbiorczej[81] ulica śródmiejska[82] |
po prawej w dole zdjęcia i w górę zdjęcia pod wiadukt do ulicy Stawowej | ||
przejście dla pieszych | ← → | Dworzec Główny PKP, pawilon południowy i tunel centralny[8][14], Dworzec Autobusowy[10][11][12] | ||
skrzyżowanie | ← | ulica Joannitów[83][84] klasy dojazdowej[70] |
||
deptak sygnalizacja świetlna na przejściu dla pieszych |
→ | tunel tranzytowy Dworca Głównego[8] | tunel do ulicy Józefa Piłsudskiego i Dworcowej | |
skrzyżowanie | ← | ulica Gajowa[85][86] | lewy dolny róg zdjęcia, ulica Sucha w lewo i prawo | |
skrzyżowanie sygnalizacja świetlna[87] |
← | ulica Dyrekcyjna[1][88][89] do 31.12.2019 r.: DK 98[68][58][90] ulica główna klasy technicznej[91] ulica o znaczeniu ogólnomiejskim[75] |
w prawo | |
→ | ulica gen. Kazimierza Pułaskiego[92][93] torowisko tramwajowe[63][65][80] do 31.12.2019 r.: DK 98[68][58][94] ulica główna klasy technicznej[95] ulica o znaczeniu ogólnomiejskim[75] |
w lewo | ||
↓ kontynuacja | ulica Hubska[96][97] torowisko tramwajowe[63][65][80] do 1.10.2018 r.: DW 395[68][98][99] |
na wprost |
Ulica położona jest na działkach ewidencyjnych o łącznej powierzchni 19 392 m²[uwaga 6][uwaga 7], a łączna długość dróg przypisanych do ulicy wynosi 621 m[1][100].
Droga | Długość | Działka | Powierzchnia[uwaga 6] |
---|---|---|---|
droga gminna od ul. Swobodnej do Hubskiej | 621 m | nr 20 AM-17 obręb Południe[1][101] | 8 408 m² |
nr 1/1 AM-18 obręb Południe[1][102] | 9 498 m² | ||
rezerwa | 68 m | nr 4/37 AM-13 obręb Południe[1][103] | 1 172 m² |
102 m | nr 4/40 AM-13 obręb Południe[1][104] | 314 m² | |
droga gminna | 17 906 m² | ||
rezerwa | 1 486 m² | ||
suma | 19 392 m² |
Początkowy odcinek ulicy jest dwujezdniowy, kończy się on przed przejściem dla pieszych łączącym wejście do Dworca Głównego i dworca autobusowego w galerii Wroclavia. Dalej droga jest jednojezdniowa. Od tego miejsca do ulicy Joannitów obowiązuje zakaz ruchu z pewnymi włączeniami. Dopuszczalny jest mianowicie jedynie ruch autobusów i taksówek. Na odcinku ulicy od ulicy Borowskiej za przejście dla pieszych przy tunelu wschodnim Dworca Głównego jezdnie ulicy posiadają nawierzchnie z masy bitumicznej, a dalej z granitowej kostki brukowej sięgającej za skrzyżowanie z ulicą Gajową. Końcowy odcinek ulicy posiada nawierzchnię z masy bitumicznej[105][106].
Ulicą Suchą przebiegają linie transportu miejskiego, w ramach komunikacji miejskiej. Są to wyznaczone trasy autobusów miejskich. Ponadto trasy przejazdów miejskich linii autobusowych wyznaczone są ulicami: Swobodną, Ślężną, Borowską i Hubską, a tramwajowych ulicami: Borowską, Hubską i gen. Kazimierza Pułaskiego. Przy ulicy Suchej przy przejściu dla pieszych od tunelu głównego kolejowego Dworca Głównego do dworca PKS zlokalizowanego w budynku galerii znajduje się Przystanek autobusowy o nazwie „Dworzec Autobusowy”. Ta sama nazwa przystanku obowiązuje dla przystanków tramwajowych i autobusowych położonych na ulicy Borowskiej i Ślężnej przy skrzyżowaniu z ulicą Suchą i Swobodną[62][80] . W galerii Wroclavia, z bezpośrednim wejściem od strony ulicy Suchej znajduje się dworzec autobusowy[10][11][12] , po północnej stronie ulicy Dworzec Główny PKP[14][13].
Ulica na odcinku od ulicy Borowskiej do przejścia dla pieszych przy tunelu wschodnim Dworca Głównego znajduje się w strefie ograniczenia prędkości do 30 km/h[107]. Na tym odcinku znajdują się przy ulicy drogi rowerowe lub pasy rowerowe powiązane z drogami przy ulicach: Ślężnej, Borowskiej i Joannitów. Ich kontynuacją są drogi rowerowe zaczynające się od skrzyżowania z ulicą Gajową, powiązane z drogami rowerowymi biegnącymi przy ulicach: Hubskiej, Dyrekcyjnej i gen. Kazimierza Pułaskiego[107][108]. Przy ulicy Suchej w rejonie wyżej opisanego przystanku „Dworzec Autobusowy” znajduje się stacja roweru miejskiego, a nieco bliżej ulicy Borowskiej stacja naprawy rowerów[80][108].
Od ulicy Borowskiej w kierunku zachodnim rozpoczyna się teren tzw. osiedla kompletnego – Śródmieście Południowe – wskazanego przez urbanistów w ramach określonych standardów. Mimo że ulic Sucha leży już poza jego obszarem, sama ulica, jak i leżące przy niej wybrane obiekty zostały wskazane do odpowiedniego ukierunkowania pod kątem powiązań z osiedlem, także w zakresie transportu i mobilności[109][110] . Sama ulica została opisana jako ulica stanowiąca szkielet przestrzeni publicznej osiedla[111], a przy ulicy wskazano powiązane węzły przesiadkowe obejmujące Dworzec Główny PKP i Dworzec Główny PKS[112][113]. Ponadto ważną przestrzeń publiczną stanowi skrzyżowanie ulicy Suchej, Borowskiej, Ślężnej i Swobodnej, między innymi jako miejsce istotne pod względem rozpoznawalności i orientacji w przestrzeni oraz usług[114][115].
Wschodni kraniec ulicy rozpoczynający się przed skrzyżowaniem z ulicą Gajową i dalej wraz z kolejnym skrzyżowaniem z ulicami gen. Kazimierza Pułaskiego, Hubską i Dyrakcyjną, łącznie z Zieleńcem przy ul. Suchej – Dyrekcyjnej, przeznaczony jest po rozwój komunikacji, w tym przewiduje się utworzenie przystanków tramwajowych i ścieżek rowerowych[116].
Po północnej stronie ulicy, od ulicy Borowskiej, zlokalizowany jest biurowiec Sagittarius Business House. Jest to budynek średniowysoki, o siedmiu kondygnacjach nadziemnych i około 25 000 m² powierzchni biurowej[45]. Dalej, aż do ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego rozciąga się teren zespołu budowlanego stacji kolejowej Wrocław Główny. W jego ramach za opisanym biurowcem znajduje się nowy, dwukondygnacyjny budynek dworca tzw. pawilon południowy, z wejściem do tunelu centralnego dworca. Dalej znajduje się wejście do tunelu wschodniego, tzw. pocztowego, łączącego dla ruchu pieszego i rowerowego ulicę Suchą z ulicą Józefa Piłsudskiego i Dworcową[8][13][14]. Przy końcowym odcinku ulicy, przed opisanym zespołem dworca kolejowego położony jest zespół jednokondygnacyjnych i jednostanowiskowych garaży[106]. Dopuszcza się zabudowę obrzeżną terenów kolejowych wzdłuż ulicy Suchej o wysokości od 4 do 6 kondygnacji nadziemnych o funkcji centrotwórczej[15].
Po stronie południowej zabudowę, na odcinku od ulicy Borowskiej do ulicy Joannitów, stanowi galeria Wroclavia[uwaga 4], z częścią biurową stanowiącą część pierzei południowej ulicy Suchej (trzy połączone ze sobą budynki biurowe w ramach całego kompleksu zabudowy). Cała zabudowa to zespół budynków. Część handlowa obiektu ma trzy kondygnacje nadziemnie, a powierzchnia użytkowa wynosi około 71 000 m², w tym powierzchnia handlowa wynosi 64 000 m² i obejmuje około 200 sklepów. Powierzchnia biurowa zaś to około 7 000 m². W budynku znajduje się dworzec autobusowy, kino z 22 salami położonymi na poziomie +2, parking samochodowy na 2 300 miejsc. Sam dworzec autobusowy znajduje się na poziomie terenu (wejście, obsługa podróżnych, kasy), a perony znajdują się na poziomach podziemnych[10][11][12][40][117] . Siedziba POLBUS-PKS Sp. z o.o. mieści się pod adresem ul. Joannitów 13[11][118]. Galeria stanowi istotny obiekt usługowy oraz rozpoznawalności i orientacji w przestrzeni[115].
Za ulicą Joannitów położony jest biurowiec PKP S.A., pierwotnie Siedziba Dyrekcji Kolei Królewskich, za którym znajduje się parking, wykorzystywany przez pewien czas jak to opisano wyżej jako autobusowy dworzec tymczasowy[8][43][44] . Całość położona jest na działce o powierzchni 15 209 m²[119][120]. Kolejnym budynkiem w południowej pierzei ulicy jest biurowiec pomocniczy dyrekcji kolei[8], posadowiony na działce o powierzchni 2 393 m²[uwaga 9][121]. Za tym budynkiem, przed skrzyżowaniem z ulicą Gajową, znajduje się stacja paliw[122] na terenie o powierzchni 5 438 m²[123][124], a za tym skrzyżowaniem zieleniec[125]. Końcowy odcinek ulicy, od ulicy Suchej do Dyrekcyjnej przebiega w obszarze przeznaczonym na docelowo rozwój komunikacji[126].
Ulica przebiega przez teren o wysokości bezwzględnej od 119,2 (początek ulicy – zachodni kraniec) do 118,5 (koniec ulicy – wschodni kraniec) m n.p.m.[105][127] Objęta jest jednym rejonem statystycznym numer 931400. W obszarze tym na dzień 31.12.2020 r. liczba osób zameldowanych na pobyt stały wynosiła 1 954, a gęstość zaludnienia 872 osób/km²[128]
W czerwcu 2021 r. przy ulicy znajdowały się następujące punkty adresowe[2]:
Tereny zieleni oraz inna zieleń urządzona w otoczeniu ulicy Suchej:
Nazwa | Parametr | Strona | Położenie | Fotografia |
---|---|---|---|---|
Dąb „Przewodnik” – pomnik przyrody[33][34][9][137] | Dąb szypułkowy (Quercus robur)[33][34][9] Obwód na wysokości 1,3 m: 476 cm[9] (461 cm, wysokość 23 m[33][34]) |
południowa | skrzyżowanie ulicy Suchej i Borowskiej | |
skwer[138] | Otwarty teren niepubliczny w ramach działki, na której znajduje się budynek dyrekcji PKP[119] | południowa | pomiędzy budynkiem dyrekcji PKP a ulicą Joannitów i Suchą | |
Zieleniec przy ul. Suchej – Dyrekcyjnej[125] | Powierzchnia[uwaga 6]: 1 775 m²[139][140] | południowa | pomiędzy ulicami: Gajową, Suchą i Dyrekcyjną |
Obszar przez który przebiega ulica Sucha (na całej jej długości ulica stanowi północną granicę tego obszaru) podlega ochronie i jest wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją Huby i Glinianki[6][7][141]. W szczególności ochronie podlega historyczny układ urbanistyczny w rejonie ulic Suchej, Hubskiej, Kamiennej i Borowskiej, wraz z Parkiem Andersa i zajezdnią oraz osiedlem w rejonie ulic Paczkowskiej i Nyskiej kształtowany sukcesywnie w latach 60. XIX wieku oraz w XX wieku i po 1945 r. Stan zachowania tego układu ocenia się na dobry[142].
Przy ulicy i w najbliższym sąsiedztwie znajdują się następujące zabytki:
Obiekt, położenie | Powstanie, nr rej.[uwaga 10] | Fotografia |
---|---|---|
strona północna | ||
Zespół budowlany stacji kolejowej Wrocław Główny (przy dworcu osobowym) Piłsudskiego/Borowska/Sucha/Pułaskiego zespół[8][143][144] |
lata 1855–1857, lata 1889–1904, XX wiek, lata 2010–2012 (remont, modernizacja) rodzaj ochrony: gez, mpzp[8][143][144] |
|
Zespół budowlany stacji Dworca Górnośląskiego ulica Małachowskiego 11-13[8][145][146][147][148] |
1842 r. rodzaj ochrony: rejestr zabytków pod nr A/2369/446/Wm z dnia 31.05.1989 r.[8][145][146][147][148] |
|
Budynek administracyjny, obecnie budynek Dolnośląskiego Zakładu Przewozów Regionalnych, Biuro Rzeczy Znalezionych w zespole stacji kolejowej Wrocław Główny ulica Sucha 10-12[8][149][150] |
1903 r., 2012 r. (remont) rodzaj ochrony: gez, mpzp[8][149][150] |
|
Magazyn ekspedycji (paczkownia?), obecnie budynek Kolei Dolnośląskich – Zakład Zachodni w Poznaniu, Sekcja Handlowa we Wrocławiu w zespole stacji kolejowej Wrocław Główny ulica Sucha 10-12[8][151][152] |
1903 r., po 1945 r., około 2010 r. rodzaj ochrony: gez, mpzp[8][151][152] |
|
Tunel centralny z bagażowym w zespole stacji kolejowej Wrocław Główny ulica Józefa Piłsudskiego 105[8][153][154] |
lata 1904–1905 rodzaj ochrony: gez, mpzp[8][153][154] |
|
Tunel pocztowy w zespole stacji kolejowej Wrocław Główny ulica Józefa Piłsudskiego 105[8] (tunel tzw. tranzytowy z bagażowym – wsch. i peronowym – zach.) w zespole budowlanym stacji kolejowej Wrocław Główny[155][156] |
lata 1904–1905 rodzaj ochrony: gez, mpzp[8][155][156] |
|
brama – wejście do tunelu tzw. Tranzytowego (od ul. Suchej) w zespole budowlanym stacji kolejowej Wrocław Główny ulica Józefa Piłsudskiego 105[8][157][158] |
1903 r., po 1945 r., lata 2010–2012 (remont, modernizacja) rodzaj ochrony: gez, mpzp[8][157][158] |
|
Wiadukt kolejowy ulica gen. Kazimierza Pułaskiego[8][159][160] |
około 1890 r. (1870 r.?) rodzaj ochrony: gez, mpzp[8][159][160] |
|
strona południowa | ||
Siedziba Dyrekcji Kolei Królewskich, obecnie biurowiec PKP S.A. ulica Joannitów 13[8][161][162][163][164] |
lata 1911–1914 rodzaj ochrony: rejestr zabytków pod nr A/1258 z dnia 06.10.2009 r.[8][161][162][163][164] |
|
Szczelina przeciwlotnicza I ulica Sucha, działka 2/1 AM-18 obręb Południe[8][165][166] |
lata 1943–1945 rodzaj ochrony: gez, mpzp[8][165][166] |
|
Szczelina przeciwlotnicza II ulica Sucha, działka 2/4 AM-18 obręb Południe[8][167][168] |
po 1935 r. rodzaj ochrony: gez, mpzp[8][167][168] |
|
Szczelina przeciwlotnicza III ulica Sucha, działka 2/4 AM-18 obręb Południe[8][169][170] |
po 1935 r. rodzaj ochrony: gez, mpzp[8][169][170] |
|
Biurowiec pomocniczy dyrekcji kolei, obecnie budynek nieużytkowany ulica Sucha 15[8][171] (budynek mieszkalny pracowników kolei[172]) |
lata 1923–1924 (projekt E. Rothe) rodzaj ochrony: gez, mpzp[8][171][172] |
Dane Głównego Urzędu Statystycznego z bazy TERYT, spis ulic (ULIC)[173]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.