732

Rządzący państwami w 732

[ Edytuj tabelę ]
Król Asturii	718 Pelayo 737
Cesarz Bizancjum	717 Leon III Izauryjczyk 741
Chan Bułgarii	721 Kormisosz 738
Cesarz Chin	712 Tang Xuanzong 756
Król Essexu	709 Saelred 746
Król Franków	720 Teuderyk IV 737
Cesarz Japonii	724 Shōmu 749
Kalif	724 Hiszam 743
Patriarcha Konstantynopola	730 Anastazy 754
Król Longobardów	712 Liutprand 744
Król Mercji	716 Aethelbald 757
Król Nortumbrii	729 Ceolwulf 737
Papież	731 Grzegorz III 741
Doża Wenecji	726 Orso Ipato 742
Król Wessexu	726 Ethelheard 740

Rok 732 / DCCXXXII

stulecia: VII wiek ~ VIII wiek ~ IX wiek
lata: 722 « 727 « 728 « 729 « 730 « 731 « 732 » 733 » 734 » 735 » 736 » 737 » 742

Wydarzenia

Cesarstwo Bizantyjskie

• Cesarz bizantyjski Leon III zaaranżował ślub swojego 15-letniego syna Konstantyna V z księżniczką Tzitzak (później ochrzczoną jako „Irena”), córką chazarskiego Kagana – Bihara, jako znak jedności dyplomatycznej między Cesarstwem Bizantyjskim a Chanatem Chazarskim.

Europa

• Bitwa nad Garonną: Armia muzułmańska Umajjadów (40 000 ludzi) pod dowództwem Abd ar-Rahman Ghafikiego, gubernatora Al-Andalus, przeprawia się przez przełęcz Roncesvalles w Pirenejach i dokonuje najazdów, pustosząc miasta Oloron, Lescar i Bajonnę oraz paląc opactwo Saint-Sever. Siły Umajjadów niszczą klasztor Saint-Émilion i pokonują „hrabiego Libourne”. Abdul Rahman plądruje i zdobywa Bordeaux i prawie unicestwia armię księcia Akwitanii Odona Wielkiego nad Garonną^[1].
• Lato – Odon Wielki udaje się do frankońskiego miasta Reims, aby ostrzec Karol Młota, Majordoma pałacu Merowingów o inwazji Umajjadów w Galii i poprosić go o wsparcie w walce z najeźdźcami. Dwaj przywódcy spotykają się pod Paryżem; Karol wydaje „ogólny zakaz” tworzenia armii, która obejmuje dużą liczbę mieszkańców Austrazji, Neustrii i Burgundii. W międzyczasie Arabowie pustoszą miasta Périgueux, Saintes i Angoulême, a następnie plądrują bazylikę Saint-Hilaire poza Poitiers^[2].
• Wrzesień – Karol Młot prowadzi swoją armię frankońską (30 000 ludzi) do Orleanu i przekracza Loarę (prawdopodobnie w towarzystwie Odona Wielkiego) z pozostałymi żołnierzami. Rozbija obóz w pobliżu Tours, prawdopodobnie w Ballan-Miré na południowy zachód od miasta-fortecy, aby chronić opactwo Św. Marcina. Karol młot pokonał (bądź też zmusił do odwrotu) oddział wroga (byli to zwiadowcy lub Awangarda Umajjadów) między rzekami Indre i Creuse. Abdul Rahman Al Ghafiqi wycofuje się, aby zająć pozycję nad rzeką Vienne^[3].
• Październik – Armia Franków przekracza rzekę Vienne i zakłada obóz w pobliżu częściowo opuszczonej rzymskiej rezydencji lub osady rolniczej, znanej obecnie jako Vieux-Poitiers (w pobliżu Châtellerault), być może wykorzystując rzymski teatr z jego znacznymi wieżami jako fortyfikacją. Karol Młot zajmuje pozycję obronną po drugiej stronie rzymskiej drogi i odpiera muzułmańskie potyczki podczas „siedmiodniowego” starcia, prawdopodobnie z udziałem zwiadowców i być może najeźdźców z obu armii^[4].
• 10 lub 25 października – Bitwa pod Tours: siły frankońskie i burgundzkie pod dowództwem Karola Młota pokonują dużą armię Abdula Rahmana Al Ghafiqi, niedaleko Poitiers, powstrzymując islamski najazd na Europę Zachodnią; Rahman Al Ghafiqi ginie w walce. Karol Młot rozszerza swą władzę na południu Francji, co nadaje mu przydomek Martellus („Młot”). Wynik zwycięstwa jest punktem zwrotnym i ustanawia równowagę sił między Europą Zachodnią a Cesarstwem Bizantyjskim^[5].
• Siły muzułmańskie wycofują się na południe do Septymanii; oddzielna część prawdopodobnie wycofała się z powrotem wzdłuż drogi, przez którą pierwotnie przechodziła, przez Pireneje. Odon wielki ściga główną armię muzułmańską przez La Marche, po czym wraca do Bordeaux; Karol Młot wycofuje się na terytorium Franków przez Orlean i Auxerre, degradując tych biskupów, których uważał za niewiarygodnych. Abd al-Malik ibn Katan al-Fihri zostaje nowym gubernatorem (tzw. Wali) Al-Andalus; odrębne siły muzułmańskie napadają na region Rodanu^[2].

Brytania

• Jesień – Król Ceolwulf z Nortumbrii zostaje obalony przez przeciwników i zmuszony do wejścia do klasztoru. Jego zwolennicy następnie przywracają go na tron (nastąpiło to w 732 lub 731).

Zdarzenia astronomiczne

• 26 czerwca – okultacja Jowisza przez Wenus.

Religia

• Papież Grzegorz III mianuje Św. Bonifacego, anglosaskiego misjonarza, arcybiskupem z jurysdykcją nad Bawarią. Poleca mu wprowadzić zakaz spożywania koniny przez jego nawróconych chrześcijan^[6].
• Egbert zostaje mianowany biskupem Yorku przez jego kuzyna Ceolwulfa z Northumbrii^[7]. Założył bibliotekę i uczynił miasto znanym ośrodkiem nauki (data przybliżona).