838

[ Edytuj tabelę ]
Król Anglii	825 Egbert 839
Hrabia Aragonii	809 Aznar I 839
Król Asturii	791 Alfons II 842
Hrabia Barcelony	836 Bernard 844
Cesarz Bizancjum	829 Teofil 842
Chan Bułgarii	836 Presjan 852
Cesarz Chin	826 Tang Wenzong 840
Król Franków wschodnich	814 Ludwik I Pobożny 840
Cesarz Japonii	833 Ninmyō 850
Kalif	833 Al-Mutasim 842
Król Khmerów	802 Dżajawarman II 850
Patriarcha Konstantynopola	836 Jan VII Gramatyk 843
Król Mercji	830 Wiglaf 840
Król Nawarry	824 Inigo Arista 851
Król Nortumbrii	808 Eanred 840
Książę Obodrzyców	826 Gostomysł 844
Papież	827 Grzegorz IV 844
Cesarz rzymski	814 Ludwik I Pobożny 840 817 Lotar I 855
Doża Wenecji	837 Pietro Tradonico 864
Książę wielkomorawski	820 Mojmir I 846

Cesarstwo Bizantyjskie

22 lipca – Bitwa pod Dazimon: Kalif Al-Mutasim rozpoczyna wielką ekspedycję karną przeciwko Cesarstwu Bizantyńskiemu, celując w dwa główne bizantyńskie miasta forteczne w centralnej Anatolii (Ancyra i Amorium). Mobilizuje ogromną armię (80 000 ludzi) w Tarsus, podzieloną na dwie główne siły. Siły północne pod dowództwem generała Al-Afshina najeżdżają armeński tem z regionu Melitene, łącząc się z siłami emira miasta, Umara al-Aqty. Główne siły południowe, pod dowództwem Al-Mutasima, przechodzą przez Bramę Cylicyjską do Kapadocji. Cesarz Teofil atakuje Abbasydów, w wyniku czego ginie 3000 ludzi, ale później ponosi znaczącą klęskę w wyniku kontrataku 10 000 tureckich łuczników konnych. Teofil i jego strażnicy są otoczeni i ledwo udaje im się przedrzeć i uciec^[1]^[2]^[3]
sierpień – Oblężenie Amorium: Abbasydzi oblegają bizantyjskie miasto forteczne Amorium, które według współczesnego geografa Ibn Khordadbeha jest chronione przez 44 wieże. Zarówno oblegający, jak i oblężeni mają wiele machin oblężniczych i przez kilka dni obie strony atakujuą się wzajemnie z ich użyciem. Jednak muzułmański więzień ucieka do Al-Mu'tasim i informuje go o miejscu w murze, które zostało mocno zniszczone przez ulewne deszcze. Abbasydzi koncentrują swoje ataki na tym odcinku i po dwóch dniach udaje im się przebić mur miasta. Po dwóch tygodniach powtarzających się ataków bizantyjscy obrońcy poddają się. Miasto zostaje splądrowane, 70 000 mieszkańców zostało wymordowanych, a ocalali są sprzedawani jako niewolnicy.

Europa

13 listopada lub 13 grudnia – Król Pepin Akwitański umiera po 21 latach panowania. Cesarz Ludwik Pobożny wyznacza swojego najmłodszego syna Karola Łysego na swojego następcę. Jednak akwitańska szlachta na nowego władcę Franków wybrała syna dotychczasowego władcy – Pepina II.
26 grudnia – około 2400 osób zginęło w powodzi w Holandii wywołanej przez sztorm na Morzu Północnym.

Wielka Brytania

Bitwa pod Hingston Down: Sasi zachodni, dowodzeni przez króla Egberta, pokonują połączone siły Kornwalijczyków i duńskich wikingów, w Hingston Down w Kornwalii^[4].
Król Fedelmid mac Crimthainn z Munster wzywa króla Niall Caille'a mac Áeda z Uí Néill do spotkania w Cluain-Conaire-Tommain^[5].
Przybliżona data – Kamień Przeznaczenia, podłużny blok czerwonego piaskowca, został umieszczony w pałacu w Scone podczas koronacji pierwszego monarchy Szkocji.

Kalifat Abbasydów

Odkryto spisek, dowodzony przez generała 'Ujayf ibn 'Anbasa, mający na celu zamordowanie Al-Mutasima podczas jego kampanii i umieszczenie jego siostrzeńca Al-Abbasa ibn al-Ma'muna na tron. Następuje powszechna czystka w armii, która cementuje wiodącą rolę ludów tureckich żołnierzy-niewolników (Ghilman) w abbasydzkim establishmencie wojskowym.
Babak Khorramdin, irański przywódca wojskowy, zostaje stracony na rozkaz al-Mu'tasima^[6]
Powstanie Jezydów przeciwko Abbasydom (przybliżona data)^[7].

Według miejsca

Cesarstwo Bizantyjskie

Europa

Wielka Brytania

Kalifat Abbasydów

Według tematu

Religia

Urodzili się

Zmarli

Przypisy

Wikiwand - on