Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Agata Wróbel
polska sztangistka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Agata Ewa Wróbel (ur. 28 sierpnia 1981 w Żywcu) – polska sztangistka startująca w kategorii +75 kg. Dwukrotna medalistka olimpijska, mistrzyni świata, trzykrotna mistrzyni Europy i ośmiokrotna mistrzyni Polski (1997–2000, 2002, 2003, 2005, 2010).
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Rodzina i edukacja
Pochodzi z Jeleśni[1]. Jej ojciec był ślusarzem, a matka (zm. 2016) pracowała w fabryce Pakar Electric Poland produkującej wiązki przewodów elektrycznych samochodu[2]. Ma brata Tomasza i dwie siostry: starszą Agnieszkę i młodszą Ewę[3].
W okresie nauki w szkoły podstawowej była wyzywana przez rówieśników ze względu na swoją nadwagę, przez co mierzyła się kompleksami, stała się też nieśmiała i nieufna[4]. Po ukończeniu szkoły podstawowej przeprowadziła się do Siedlec, gdzie uczyła się w zasadniczej szkole zawodowej, a po roku kontynuowała naukę w technikum o profilu ogrodniczym[5]. Rozpoczęła studia o kierunku agrotyrustyka, ale ich nie ukończyła[5].
Kariera sportowa
W młodości trenowała piłkę ręczną, koszykówkę, pchnięcie kulą i rzut dyskiem[6]. W 1996 rozpoczęła treningi trójboju siłowego w klubie Góral Żywiec, a jej trenerami byli Edward Tomaszek i Ryszard Soćko[7].
Na swoich pierwszych zawodach – w 1997 – zdobyła złoty medal na Mistrzostwach Polski Młodzików w trójboju siłowym w Kielcach, uzyskując wynik 150 kg, czym ustanowiła nowy rekord Polski[8]. Zdobyła także złoty medal na młodzieżowych mistrzostwach Europy w Tatabányi[9] i wystartowała w mistrzostwach Polski w dwuboju siłowym w Sanoku, ale bez sukcesu[10]. Kilka miesięcy później zajęła szóste miejsce na seniorskich ME w Sewilli[11]. Następnie zajęła dziewiąte miejsce na seniorskich mistrzostwach świata[12]. W 1998 zdobyła brązowy medal na ME w Riesie[13]. W kwietniu 1999 została seniorską mistrzynią Europy w La Coruñi, gdzie ustanowiła dwa rekordy świata: ponad 120 kg w rwaniu i 262,5 kg w dwuboju[14]. W tym samym roku zdobyła srebrny medal na MŚ w Atenach, podrzucając 152,5 kg[15].
W kwietniu 2000 zajęła ostatnie, 10. miejsce na ME w Sofii[16]. Następnie zaliczyła udane starty w MP w Ostrowie Mazowieckim i młodzieżowych MŚ w Pradze, a na drugich z zawodów ustanowiła dwa seniorskie rekordy świata: 130 kg w rwaniu i 290 kg w dwuboju[17]. Również w 2000 zdobyła srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney[18]. Po udziale w igrzyskach zdobyła srebrny medal na MŚ 2001 i ME 2002 (oba w Antalyi), złoty medal na MŚ 2002 w dwuboju siłowym w Warszawie i srebrny medal na ME 2003 w Lutrace oraz zajęła siódme miejsce na MŚ 2003 w Vancouver[19]. W 2004 zdobyła złoty medal na ME w Kijowie. W tym samym roku zdobyła brązowy medal na IO w Atenach[20]. Przed udziałem w igrzyskach została jedną z bohaterek międzynarodowego programu dokumentalnego Eurosportu Misja do Aten[21]. W 2005 w Makowiec Mazowieckim zdobyła kolejne w karierze mistrzostwo Polski w dwuboju, uzyskawszy wynik 250 kg[22]. Następnie zajęła piąte miejsce na MŚ 2005 w Dosze i siódme miejsce na MŚ 2006 w Santo Domingo[23].
W grudniu 2006 zawiesiła karierę sportową z powodu wirusowego zapalenia wątroby typu C[24]. Na początku 2007, zmęczona zainteresowaniem prasy, wyjechała do Anglii i zamieszkała w Peterborough, gdzie pracowała m.in. w chłodni w fabryce sałatek, w sortowni odpadów i w firmie ochroniarskiej, a także współprowadziła audycję w Polskim Radiu Londyn i była redaktorką portalu internetowego tej rozgłośni[25]. Po przeprowadzce do Dover pracowała w fabryce produkującej opakowania i pudełka kartonowe, a także w firmie transportowej, restauracji oraz jako akwizytorka w firmie ubezpieczeniowej i kasjerka w sklepie spożywczym[26]. W międzyczasie wróciła do sportu i wystartowała w kilku zawodach siłaczek, m.in. zajęła drugie miejsce w finale Britain’s Strongest Woman 2007 i zwyciężyła w tychże zawodach w 2008[27].
W 2009 poddała się operacji nadgarstka i biodra, a następnie przeszła wielotygodniową rehabilitację[28]. Pod koniec roku w klubie WLKS Siedlce wznowiła treningi podnoszenia ciężarów[29]. W 2010 na ME w Mińsku zajęła ósme miejsce w dwuboju i zdobyła złoty medal na MP w Puławach z rezultatem 216 kg w dwuboju[30]. Pod koniec 2010, rozczarowana brakiem wsparcia finansowego swojego klubu, ogłosiła koniec zawodowej kariery sportowej[31]; jej uroczyste pożegnanie odbyło się podczas MP 2010 w Ciechanowie[32]. Po zakończeniu kariery wyjechała do Redhill, gdzie pracowała jako sprzątaczka i kucharka w restauracjach, m.in. w Harvester Restaurant[33].
Życie prywatne
Od 2007 jest zaręczona z angielskim strongmanem Colinem Andersonem[34].
Po śmierci matki w 2016 popadła w depresję[35]. Pod koniec grudnia 2024 przekazała mediom informację o utracie wzroku[36], wcześniej chorowała na jaskrę i zaćmę; do kwietnia 2023 przeszła pięć operacji wzroku[37]. Choruje na cukrzycę[38] i retinopatię cukrzycową[39].
W 2019 uruchomiła internetową zbiórkę pieniędzy na spłatę swoich zobowiązań finansowych; zebrała ok. 150 tys. zł[40]. W 2025 premier Donald Tusk przyznał jej dożywotnią rentę specjalną w wysokości 5 tys. zł[41]. W tym samym roku uruchomiła kolejną zrzutkę pieniędzy na spłatę swoich długów; zebrała 60 tys. zł[42].
Remove ads
Sukcesy
Igrzyska olimpijskie 
Mistrzostwa świata
Mistrzostwa Europy
Remove ads
Odznaczenia państwowe
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2004, za wybitne osiągnięcia sportowe, za zasługi w krzewieniu idei olimpijskiej)[43]
- Złoty Krzyż Zasługi (2000)[44]
Przypisy
Linki zewnętrzne
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads