Antoni Kajetanowicz

Antoni Mikołaj Kajetanowicz (ur. 13 czerwca 1888 w Radowcach na Bukowinie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Antoni Mikołaj Kajetanowicz

podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1888 Radowce
Data i miejsce śmierci	1940 Katyń
Przebieg służby
Lata służby	1913–1940
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Armia Polska we Francji Wojsko Polskie
Jednostki	3 Pułk Strzelców Podhalańskich 73 Pułk Piechoty 63 Pułk Piechoty PKU Poznań Powiat
Stanowiska	kwatermistrz pułku zastępca dowódcy pułku komendant PKU
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się w rodzinie Rafała i Antoniny z Romaszkanów^[1]. Po zdaniu matury studiował w latach 1908–1913 na Uniwersytecie w Czerniowcach. Powołany do armii austriackiej walczył w I wojnie światowej. Po wyjściu z niewoli włoskiej wstąpił do Armii gen. Hallera. Po powrocie do kraju, służył w 3 pułku Strzelców Podhalańskich, w stopniu porucznika. Brał udział w zajmowaniu Pomorza. Dowodząc batalionem, od maja 1920 brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej.

Po zakończeniu wojny pełnił służbę w 3 pspodh., następnie w 73 pułku piechoty w Katowicach. W latach 1925–1927 był dowódcą II batalionu detaszowanego w Oświęcimiu. 31 października 1927 roku został przesunięty na stanowisko kwatermistrza pułku^[2]. 26 kwietnia 1928 roku został przeniesiony do 63 pułku piechoty w Toruniu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku^[3]. W grudniu 1929 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Powiat na stanowisko komendanta^[4]. W sierpniu 1938 roku został przeniesiony w stan spoczynku^[1].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do niewoli radzieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 roku spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Antoni Kajetanowicz był żonaty z Heleną ze Stencelów, z którą miał córkę Antoninę oraz synów Zbigniewa i Mieczysława^[1]. 

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia pułkownika^[5]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 966^[6][7]
• Krzyż Walecznych
• Złoty Krzyż Zasługi (1935)^[8]

Zobacz też

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich