Barbara Hesse-Bukowska

Barbara Stella Hesse-Bukowska^[1] (ur. 8 lutego 1930 w Łodzi, zm. 9 grudnia 2013 w Warszawie)^[2] – polska pianistka i pedagożka, laureatka II nagrody na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1949).

Barbara Hesse-Bukowska

Barbara Hesse-Bukowska w latach 50.
Imię i nazwisko	Barbara Stella Hesse-Bukowska
Data i miejsce urodzenia	8 lutego 1930 Łódź
Data i miejsce śmierci	9 grudnia 2013 Warszawa
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	pianistka, nauczycielka akademicka
Wydawnictwo	m.in. Polskie Nagrania „Muza”, Le Chant Du Monde, Westminster
Odznaczenia

XIV Lato z Chopinem – Barbara Hesse-Bukowska (w środku) w towarzystwie m.in. Aliny Janowskiej po koncercie drugiego dnia „Lata z Chopinem” w Busku-Zdroju (2008)

Życiorys

Młodość i wykształcenie

Córka Tadeusza i Henryki^[3]. Pochodziła z rodziny muzyków, a na fortepianie zaczęła grać w wieku sześciu lat. W 1938 rozpoczęła naukę w Konserwatorium Warszawskim. W 1948 roku ukończyła Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie^[4]. W latach 1945–1949 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi (dyplom z wyróżnieniem)^[5]. W 1949 otrzymała II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina^[6]. W 1953 została laureatką V nagrody na Międzynarodowym Konkursie im. Marguerite Long i Jacques’a Thibaud, po czym podjęła naukę u Artura Rubinsteina na kursie mistrzowskim^[5]. Uzyskała stopień profesora sztuk muzycznych^[7].

Kariera pianistyczna

Po konkursowych sukcesach rozpoczęła międzynarodową karierę. Koncertowała w większości krajów europejskich, w Japonii i na wielu międzynarodowych festiwalach. Często występowała z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej i Polską Orkiestrą Radiową^[8]. Zasiadała w jury wielu konkursów muzycznych, m.in. trzech Konkursów Chopinowskich (1985, 1990, 1995)^[9], a także Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Leeds, Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Hamamatsu, oraz konkursów w Palm Beach, Sofii, Moskwie, Tajpej, Tokio, Toronto, Pekinie, Bangkoku, Paryżu, Wilnie i Barcelonie^[10]. Nagrała wiele płyt, m.in. dla wytwórni Polskie Nagrania „Muza”, Le Chant Du Monde i Westminster, na których utrwaliła utwory Fryderyka Chopina, Karola Szymanowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego^[11].

Była też nauczycielką akademicką. Prowadziła zajęcia w klasie fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu (od 1963) i Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (od 1972). Organizowała też kursy mistrzowskie w Warszawie, Helsinkach, Hawanie oraz Sydney^[10]. Od 1962 wchodziła w skład Ogólnopolskiego Komitetu Pokoju^[12].

W 1994 zainicjowała festiwal Lato z Chopinem, który od tamtej pory organizowany jest w Busku-Zdroju^[13].

Zmarła w Warszawie, pochowana na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera F IV-Tuje-11)^[14].

Nagrody i odznaczenia

• Order Sztandaru Pracy I klasy (1984)^[10]
• Order Sztandaru Pracy II (1959)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (12 lutego 2010)^[15][16]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (15 lipca 1954)^[17]
• Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1952)^[18]
• Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)^[19]
• Medal "20-lecia Światowej Rady Pokoju" (1969)^[20]
• Harriet Cohen International Music Award(inne języki) – British Medal (1962)^[21]

Upamiętnienie

Od 2018 jest patronką ulicy na wrocławskim Jagodnie^[22].