Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Cornelia Hütter
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Cornelia Hütter (ur. 29 października 1992 w Grazu) – austriacka narciarka alpejska specjalizująca się w konkurencjach szybkościowych, brązowa medalistka mistrzostw świata i dwukrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.
Remove ads
Kariera
Podsumowanie
Perspektywa
Na arenie międzynarodowej Cornelia Hütter po raz pierwszy pojawiła się 6 grudnia 2007 roku w Gosau, gdzie w zawodach FIS Race w gigancie zajęła 60. miejsce. W 2011 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana, zdobywając brązowe medale w supergigancie i zjeździe. W pierwszej z tych konkurencji wyprzedziły ją jedynie Włoszka Elena Curtoni i Jasmin Rothmund ze Szwajcarii, natomiast w drugiej uległa Lotte Smiseth Sejersted z Norwegii oraz Szwajcarka Wendy Holdener.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 2 grudnia 2011 roku w Lake Louise, gdzie zajęła 43. miejsce w zjeździe. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 12 stycznia 2013 roku w St. Anton, zajmując dziesiąte miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów pucharowych pierwszy raz stanęła 21 grudnia 2013 roku w Val d’Isère, kończąc zjazd na trzeciej pozycji. Uplasowała się tam za Szwajcarką Marianne Kaufmann-Abderhalden i Tiną Maze ze Słowenii. W sezonie 2015/2016 zajęła siódme miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji supergiganta była czwarta.
W 2014 roku wzięła udział w zjeździe na igrzyskach olimpijskich w Soczi, kończąc rywalizację na 24. miejscu. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Vail/Beaver Creek była czwarta w supergigancie. Walkę o medal przegrała tam z Lindsey Vonn z USA o 0,11 sekundy. Na tej samej imprezie zajęła także piętnaste miejsce w zjeździe. W 2018 roku wystąpiła na igrzyskach w Pjongczangu, gdzie zajęła ósme miejsce w supergigancie i trzynaste w zjeździe. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Pekinie była siódma w zjeździe i ósma w supergigancie. Podczas mistrzostw świata w Courchevel/Méribel w 2023 roku wywalczyła brązowy medal w supergigancie. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Włoszka Marta Bassino i Mikaela Shiffrin z USA, a trzecie miejsce ex aequo zajęła Norweżka Kajsa Vickhoff Lie. Na tej samej imprezie była czwarta w zjeździe, tracąc do brązowej medalistki - Corinne Suter 0,25 sekundy.
W sezonie 2023/2024 siedmiokrotnie stawała na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa. W klasyfikacji generalnej była piąta, jednocześnie wygrała klasyfikację zjazdu, a w klasyfikacji supergiganta była trzecia.
Remove ads
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Mistrzostwa świata
Mistrzostwa świata juniorów
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2012/2013: 84.
- sezon 2013/2014: 32.
- sezon 2014/2015: 14.
- sezon 2015/2016: 7.
- sezon 2016/2017: 58.
- sezon 2017/2018: 18.
- sezon 2018/2019: 35.
- sezon 2020/2021: 112.
- sezon 2021/2022: 21.
- sezon 2022/2023: 14.
- sezon 2023/2024: 5.
- sezon 2024/2025: 9.
Miejsca na podium w zawodach
Val d’Isère – 21 grudnia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
Lake Louise – 4 grudnia 2015 (zjazd) – 2. miejsce
Lake Louise – 5 grudnia 2015 (zjazd) – 3. miejsce
Lake Louise – 6 grudnia 2015 (supergigant) – 3. miejsce
Zauchensee – 9 stycznia 2016 (zjazd) – 3. miejsce
Zauchensee – 10 stycznia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
La Thuile – 19 lutego 2016 (zjazd) – 2. miejsce
Lenzerheide – 12 marca 2016 (supergigant) – 1. miejsce
Sankt Moritz – 17 marca 2016 (supergigant) – 3. miejsce
Val d’Isère – 17 grudnia 2016 (zjazd) – 2. miejsce
Lake Louise – 1 grudnia 2017 (zjazd) – 1. miejsce
Bad Kleinkirchheim – 13 stycznia 2018 (supergigant) – 3. miejsce
Lake Louise – 1 grudnia 2018 (zjazd) – 2. miejsce
Garmisch-Partenkirchen – 29 stycznia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
Garmisch-Partenkirchen – 30 stycznia 2022 (supergigant) – 1. miejsce
Crans-Montana – 26 lutego 2022 (zjazd) – 3. miejsce
Lake Louise – 2 grudnia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
Lake Louise – 4 grudnia 2022 (supergigant) – 2. miejsce
Cortina d’Ampezzo – 22 stycznia 2023 (supergigant) – 2. miejsce
Kvitfjell – 3 marca 2023 (supergigant) – 1. miejsce
Sankt Moritz – 8 grudnia 2023 (supergigant) – 2. miejsce
Val d’Isère – 16 grudnia 2023 (zjazd) – 3. miejsce
Zauchensee – 12 stycznia 2024 (supergigant) – 1. miejsce
Zauchensee – 14 stycznia 2024 (supergigant) – 2. miejsce
Crans-Montana – 16 lutego 2024 (zjazd) – 3. miejsce
Kvitfjell – 2 marca 2024 (supergigant) – 2. miejsce
Saalbach – 23 marca 2024 (zjazd) – 1. miejsce
Beaver Creek – 14 grudnia 2024 (zjazd) – 1. miejsce
Sankt Moritz – 21 grudnia 2024 (supergigant) – 1. miejsce
Kvitfjell – 28 lutego 2025 (zjazd) – 1. miejsce
Kvitfjell – 1 marca 2025 (zjazd) – 3. miejsce
- 9 zwycięstw, 9 drugich i 13 trzecich miejsc.
Remove ads
Bibliografia
- HUETTER Cornelia - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-21]. (ang.).
- Olympedia - Conny Hütter. olympedia.org. [dostęp 2023-03-21]. (ang.).
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads