Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Cornelia Hütter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Remove ads

Cornelia Hütter (ur. 29 października 1992 w Grazu) – austriacka narciarka alpejska specjalizująca się w konkurencjach szybkościowych, brązowa medalistka mistrzostw świata i dwukrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Klub ...
Remove ads

Kariera

Podsumowanie
Perspektywa

Na arenie międzynarodowej Cornelia Hütter po raz pierwszy pojawiła się 6 grudnia 2007 roku w Gosau, gdzie w zawodach FIS Race w gigancie zajęła 60. miejsce. W 2011 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana, zdobywając brązowe medale w supergigancie i zjeździe. W pierwszej z tych konkurencji wyprzedziły ją jedynie Włoszka Elena Curtoni i Jasmin Rothmund ze Szwajcarii, natomiast w drugiej uległa Lotte Smiseth Sejersted z Norwegii oraz Szwajcarka Wendy Holdener.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 2 grudnia 2011 roku w Lake Louise, gdzie zajęła 43. miejsce w zjeździe. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 12 stycznia 2013 roku w St. Anton, zajmując dziesiąte miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów pucharowych pierwszy raz stanęła 21 grudnia 2013 roku w Val d’Isère, kończąc zjazd na trzeciej pozycji. Uplasowała się tam za Szwajcarką Marianne Kaufmann-Abderhalden i Tiną Maze ze Słowenii. W sezonie 2015/2016 zajęła siódme miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji supergiganta była czwarta.

W 2014 roku wzięła udział w zjeździe na igrzyskach olimpijskich w Soczi, kończąc rywalizację na 24. miejscu. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Vail/Beaver Creek była czwarta w supergigancie. Walkę o medal przegrała tam z Lindsey Vonn z USA o 0,11 sekundy. Na tej samej imprezie zajęła także piętnaste miejsce w zjeździe. W 2018 roku wystąpiła na igrzyskach w Pjongczangu, gdzie zajęła ósme miejsce w supergigancie i trzynaste w zjeździe. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Pekinie była siódma w zjeździe i ósma w supergigancie. Podczas mistrzostw świata w Courchevel/Méribel w 2023 roku wywalczyła brązowy medal w supergigancie. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Włoszka Marta Bassino i Mikaela Shiffrin z USA, a trzecie miejsce ex aequo zajęła Norweżka Kajsa Vickhoff Lie. Na tej samej imprezie była czwarta w zjeździe, tracąc do brązowej medalistki - Corinne Suter 0,25 sekundy.

W sezonie 2023/2024 siedmiokrotnie stawała na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa. W klasyfikacji generalnej była piąta, jednocześnie wygrała klasyfikację zjazdu, a w klasyfikacji supergiganta była trzecia.

Remove ads

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Więcej informacji Miejsce, Dzień ...

Mistrzostwa świata

Więcej informacji Miejsce, Dzień ...

Mistrzostwa świata juniorów

Więcej informacji Miejsce, Dzień ...

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w zawodach

  1. Francja Val d’Isère21 grudnia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
  2. Kanada Lake Louise4 grudnia 2015 (zjazd) – 2. miejsce
  3. Kanada Lake Louise5 grudnia 2015 (zjazd) – 3. miejsce
  4. Kanada Lake Louise6 grudnia 2015 (supergigant) – 3. miejsce
  5. Austria Zauchensee9 stycznia 2016 (zjazd) – 3. miejsce
  6. Austria Zauchensee10 stycznia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
  7. Włochy La Thuile19 lutego 2016 (zjazd) – 2. miejsce
  8. Szwajcaria Lenzerheide12 marca 2016 (supergigant) – 1. miejsce
  9. Szwajcaria Sankt Moritz17 marca 2016 (supergigant) – 3. miejsce
  10. Francja Val d’Isère17 grudnia 2016 (zjazd) – 2. miejsce
  11. Kanada Lake Louise1 grudnia 2017 (zjazd) – 1. miejsce
  12. Austria Bad Kleinkirchheim13 stycznia 2018 (supergigant) – 3. miejsce
  13. Kanada Lake Louise1 grudnia 2018 (zjazd) – 2. miejsce
  14. Niemcy Garmisch-Partenkirchen29 stycznia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
  15. Niemcy Garmisch-Partenkirchen30 stycznia 2022 (supergigant) – 1. miejsce
  16. Szwajcaria Crans-Montana26 lutego 2022 (zjazd) – 3. miejsce
  17. Kanada Lake Louise2 grudnia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
  18. Kanada Lake Louise4 grudnia 2022 (supergigant) – 2. miejsce
  19. Włochy Cortina d’Ampezzo22 stycznia 2023 (supergigant) – 2. miejsce
  20. Norwegia Kvitfjell3 marca 2023 (supergigant) – 1. miejsce
  21. Szwajcaria Sankt Moritz8 grudnia 2023 (supergigant) – 2. miejsce
  22. Francja Val d’Isère16 grudnia 2023 (zjazd) – 3. miejsce
  23. Austria Zauchensee12 stycznia 2024 (supergigant) – 1. miejsce
  24. Austria Zauchensee14 stycznia 2024 (supergigant) – 2. miejsce
  25. Szwajcaria Crans-Montana16 lutego 2024 (zjazd) – 3. miejsce
  26. Norwegia Kvitfjell2 marca 2024 (supergigant) – 2. miejsce
  27. Austria Saalbach23 marca 2024 (zjazd) – 1. miejsce
  28. Stany Zjednoczone Beaver Creek14 grudnia 2024 (zjazd) – 1. miejsce
  29. Szwajcaria Sankt Moritz21 grudnia 2024 (supergigant) – 1. miejsce
  30. Norwegia Kvitfjell28 lutego 2025 (zjazd) – 1. miejsce
  31. Norwegia Kvitfjell1 marca 2025 (zjazd) – 3. miejsce
  • 9 zwycięstw, 9 drugich i 13 trzecich miejsc.
Remove ads

Bibliografia

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads