Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Kajsa Vickhoff Lie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Kajsa Vickhoff Lie (ur. 20 czerwca 1998 w Oslo) – norweska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka mistrzostw świata i trzykrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.
Remove ads
Kariera
Podsumowanie
Perspektywa
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 29 listopada 2014 roku w Geilo, gdzie w zawodach FIS Race zajęła 21. miejsce w slalomie. W styczniu 2016 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Soczi, jednak nie ukończyła żadnej konkurencji. W tym samym roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich młodzieży w Lillehammer, gdzie jej najlepszym wynikiem było piąte miejsce w superkombinacji. W kategorii juniorek największe sukcesy osiągnęła podczas mistrzostw świata juniorów w Davos w 2018 roku, gdzie zwyciężyła w supergigancie i zjeździe, a w zawodach drużynowych zdobyła srebrny medal.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 21 stycznia 2017 roku w Garmisch-Partenkirchen, gdzie nie ukończyła zjazdu. Pierwsze pucharowe punkty zdobyła 2 grudnia 2017 roku w Lake Louise, zajmując 30. miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 30 stycznia 2021 roku w Garmisch-Partenkirchen, kończąc rywalizację w supergigancie na drugiej pozycji. Rozdzieliła na podium Larę Gut-Behrami ze Szwajcarii i Kanadyjkę Marie-Michèle Gagnon.
28 lutego 2021 roku po poważnie wyglądającym upadku na trasie supergiganta w Val di Fassa uderzyła w siatki bezpieczeństwa, po czym została przetransportowana helikopterem do pobliskiego szpitala w Trydencie. Okazało się, że złamała kości piszczelową i strzałkową, co zmusiło ją do przedwczesnego zakończenia sezonu[1]. Nie startowała w sezonie 2021/2022, w tym nie wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w lutym 2022 roku.
Podczas mistrzostw świata w Courchevel/Méribel w 2023 roku wywalczyła brązowy medal w supergigancie. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Włoszka Marta Bassino i Mikaela Shiffrin z USA, a trzecie miejsce ex aequo zajęła Austriaczka Cornelia Hütter. Na tej samej imprezie była piętnasta w zjeździe, a rywalizacji w kombinacji nie ukończyła. Trzecie miejsce w supergigancie zajęła też na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Saalbach. Tym razem lepsze były Austriaczka Stephanie Venier i Włoszka Federica Brignone.
Remove ads
Osiągnięcia
Mistrzostwa świata
Mistrzostwa świata juniorów
Igrzyska olimpijskie młodzieży
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2016/2017: –
- sezon 2017/2018: 92.
- sezon 2018/2019: 48.
- sezon 2019/2020: 46.
- sezon 2020/2021: 18.
- sezon 2022/2023: 26.
- sezon 2023/2024: 14.
- sezon 2024/2025: 14.
Miejsca na podium w zawodach
Garmisch-Partenkirchen – 30 stycznia 2021 (supergigant) – 2. miejsce
Cortina d’Ampezzo – 21 stycznia 2023 (zjazd) – 2. miejsce
Kvitfjell – 4 marca 2023 (zjazd) – 1. miejsce
Val d’Isère – 17 grudnia 2023 (supergigant) – 2. miejsce
Zauchensee – 12 stycznia 2024 (supergigant) – 2. miejsce
Saalbach – 22 marca 2024 (supergigant) – 3. miejsce
Cortina d’Ampezzo – 18 stycznia 2025 (zjazd) – 2. miejsce
Garmisch-Partenkirchen – 26 stycznia 2025 (supergigant) – 2. miejsce
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads