Dickit

Dickit (dykit) – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy minerałów ilastych. Należy do grupy minerałów rzadkich.

Dickit

Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy	dykit
Skład chemiczny	zasadowy krzemian glinu Al4[(OH)8Si4O10]
Twardość w skali Mohsa	2–2,5[1]
Przełam	nierówny
Łupliwość	doskonała[1], jednokierunkowa, choć rzadko dostrzegalna
Pokrój kryształu	pseudoheksagonalny[1], płytkowy, tabliczkowy, blaszkowy
Układ krystalograficzny	jednoskośny[1]
Właściwości mechaniczne	elastyczny[1]
Gęstość	2,6 g/cm³[1]
Właściwości optyczne
Barwa	biały, żółtawy, bezbarwny, zielonawy
Rysa	biała[1]
Połysk	szklisty, perłowy
Współczynnik załamania	1,561–1,570 (dwuosiowy)[1]
Inne	dwójłomność: 0,005–0,006[1]
Dodatkowe dane
Klasyfikacja Strunza	9.ED.05[1]

Nazwa pochodzi od nazwiska szkockiego chemika Allana Brugh Dicka (1833-1926).

Charakterystyka

Właściwości

Krystalizuje w układzie jednoskośnym. Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju płytkowym, tabliczkowym lub blaszkowym. Występuje w skupieniach drobnokrystalicznych, łuskowych, zbitych, tworzy naskorupienia i naloty. Jest miękki, giętki, przeświecający. Jest podobny do kaolinitu, pod względem chemicznym – identyczny.

Występowanie

Składnik utworów hydrotermalnych i osadowych (ilastych). Współwystępuje z kaolinitem. Towarzyszy też fluorytowi, barytowi, dolomitowi, azurytowi, malachitowi, syderytowi, kwarcowi, pirytowi, kalcytowi, chalkopirytowi^[1] oraz minerałom kruszcowym.

Miejsca występowania:

• Na świecie: USA – Arkansas, Niemcy, Wielka Brytania, Czechy.

• W Polsce: spotykany w dolnośląskich łupkach ogniotrwałych Nowej Rudy, w żyłach polimetalicznych Gór Kaczawskich (Stara Góra). W osadach fliszu karpackiego, skałach marglistych i ilastych rejonu świętokrzyskiego i górnośląskiego.

Zastosowanie

• interesujący dla naukowców,
• interesujący dla kolekcjonerów,
• lokalnie wykorzystywany jako materiał rzeźbiarski.

Zobacz też

• kaolin
• minerały ilaste