Edward Kwitowski

Edward Jan Kwitowski (ur. 28 grudnia 1897 w Przemyślu, zm. 4–7 kwietnia 1940 w Katyniu) – kapitan administracji Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Edward Kwitowski

kapitan administracji
Pełne imię i nazwisko	Edward Jan Kwitowski
Data i miejsce urodzenia	28 grudnia 1897 Przemyśl
Data i miejsce śmierci	4–7 kwietnia 1940 Katyń
Przebieg służby
Lata służby	1914–1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	31 Pułk Artylerii Lekkiej
Stanowiska	oficer administracyjno-materiałowy
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 28 grudnia 1897 w Przemyślu, w rodzinie Harasyma i Rozalii Anieli z Ptaszczyńskich^[1][2][3]. Absolwent wydziałowej szkoły męskiej w Przemyślu.

15 sierpnia 1914 wstąpił do 3. kompanii 3 pułku piechoty Legionów Polskich, z którą walczył w Karpatach^[4][5]. 15 marca 1915 został przeniesiony do 4 pułku piechoty, a 21 czerwca tego roku do 1 pułku artylerii^[4]. Walczył w kampanii bukowińskiej i wołyńskiej. Po kryzysie przysięgowym wcielony do Polskiego Korpusu Posiłkowego, został internowany w Huszt na Węgrzech, a następnie wysłany na front włoski.

Po odzyskaniu niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego i w szeregach 11 pułku artylerii polowej walczył z Ukraińcami (bił się o Przemyśl i Lwów), i wojnie 1920 r. (brał udział w ofensywie na Kijów). W 1920 przeniesiony do 4 pułku artylerii polowej, w którym służył do 1926. Ukończył Oficerską Szkołę dla Podoficerów w Bydgoszczy. 15 sierpnia 1928 prezydent RP mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1928 i 69. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a minister spraw wojskowych wcielił do pułku manewrowego artylerii w Toruniu^[6]. 2 grudnia 1930 prezydent RP nadał mu stopień porucznika z dniem 1 stycznia 1931 i 69. lokatą w korpusie oficerów artylerii^[7]. W marcu 1934 zajmował stanowisko zastępcy oficera administracji materiałowej pułku^[8]. W 1938 był już przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna^[9]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 93. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna^[10]. W tym czasie pełnił służbę w 31 pułk artylerii lekkiej w Toruniu na stanowisku oficera administracyjno-materiałowego^[11].

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów. W grudniu 1939 był już osadzony w Kozielsku^[12]. Między 3 a 5 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego (lista wywózkowa 2 kwietnia 1940, poz. 100)^[12]. Między 4 a 7 kwietnia 1940 zamordowany w Katyniu i tam pogrzebany^[12][13]. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora^[14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Był żonaty z Zofią z Drywów, z którą miał córkę Krystynę (ur. 29 kwietnia 1931) i syna Tadeusza^[15].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 1273^[1][16]
• Krzyż Niepodległości – 16 września 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[17][18][19]
• Krzyż Walecznych^[20][21]
• Srebrny Krzyż Zasługi – 1938 „za zasługi na polu pracy społecznej”^[9][22]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[20]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[20]
• Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych^[23]
• Medal Zwycięstwa^[20]

Zobacz też

• jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• obozy NKWD dla jeńców polskich
• ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
• zbrodnia katyńska