Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Emil Weber Meek
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Emil Weber Meek (ur. 20 sierpnia 1988 w Tønsbergu) – norweski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) wagi półśredniej[1]. Walczył dla takich organizacji jak m.in. FEN[2], UFC[3], Ares FC[4] czy KSW[5].
_(cropped).jpg)
Remove ads
Życiorys
Meek dorastał w Nesna, w Nordland, a później mieszkał w Mosjøen, Trondheim i Oslo[6]. W 2009 roku rozpoczął swoją karierę w mieszanych sztukach walki (MMA) w nieistniejącym już klubie Trondheim Fight Gym. Obecnie prowadzi klub MMA razem z Thomasem Formo[7].
Kariera MMA
Podsumowanie
Perspektywa
Wczesna kariera
Meek rozpoczął karierę w MMA jako amator, gdzie ustanowił niepokonany rekord (6-0)[3].
12 marca 2011 stoczył pierwszą zawodową walkę przeciwko Magnusowi Frekmanowi. Meek pokonał Frekmana przez TKO po 45 sekundach pierwszej rundy[8]. W swojej drugiej walce walczył z Mohammedem Abdallahem i przegrał przez TKO w pierwszej rundzie[9]. Po tej porażce miał passę czterech zwycięstw z rzędu[1]. Został nagrodzony prestiżową nagrodą Perspektywa Roku 2013 przez MMA Viking[10].
20 sierpnia 2016 roku zdobył tytuł organizacji Venator Fighting Championship w wadze półśredniej, pokonując Rousimara Palharesa przez nokaut w pierwszej rundzie. Norweg zatrzymał Palharesa serią ciosów i łokci w bok głowy, broniąc się przed próbą obalenia[11].
UFC
10 grudnia 2016 roku zadebiutował w amerykańskiej organizacji Ultimate Fighting Championship, przeciwko powracającemu weteranowi, Jordanowi Meinowi na UFC 206[12]. Wygrał walkę jednogłośną decyzją[13].
Oczekiwano, że w drugiej walce zmierzy się z Nordine Talebem 28 maja 2017 na UFC Fight Night 109[14]. 12 maja Meek wycofał się z walki powołując się na kontuzję[15]. Zastąpił go debiutujący w organizacji Oliver Enkamp[16].
30 grudnia 2017 na UFC 219 miał zawalczyć z Kamaru Usmanem, jednak walka została przełożona na przypadającą 14 stycznia 2018 roku galę UFC Fight Night: Stephens vs. Choi[17][18]. Przegrał walkę jednogłośną decyzją[19].
22 lipca 2018 roku na UFC Fight Night 134 stoczył walkę z Bartoszem Fabińskim[20]. Przegrał przez jednogłośną decyzję sędziów[21].
23 lutego 2020 roku na UFC Fight Night: Felder vs. Hooker zmierzył się z Jakiem Matthewsem[22]. Przegrał walkę jednogłośną decyzją[23].
17 czerwca 2021 roku ogłoszono, że został zwolniony z UFC[24].
Ares FC i KSW
Po odejściu z UFC miał zmierzyć się z Thibaultem Goutim na Ares FC 2 11 grudnia 2021, jednak Gouti wycofał się z walki i został zastąpiony przez Louisa Glismanna[25][26]. W pierwszej rundzie został poddany dźwignią prostą na staw łokciowy[27]
Później związał się z polską organizacją Konfrontacją Sztuk Walki. 10 września 2022 roku na KSW 74 zmierzył się Kacprem Koziorzębskim[5]. Meek przełamał serię czterech porażek i zwyciężył przez TKO w drugiej rundzie[28].
17 grudnia 2022 na XTB KSW 77 w Arenie Gliwice miał stoczyć walkę z Andrzejem Grzebykiem, jednak w późniejszym czasie musiał wycofać się ze starcia z powodu kontuzji[29]. Na jego miejsce wszedł Brazylijczyk, Oton Jasse[30].
W kwietniu 2024 roku za pomocą Instagrama poinformował fanów, że przechodzi na sportową emeryturę[31].
Remove ads
Osiągnięcia
Mieszane sztuki walki
- 2016: Mistrz Venator w wadze półśredniej[11]
Lista walk w MMA
Remove ads
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads