Eunice Barber

Eunice Barber (ur. 17 listopada 1974 w Freetown^[1]) – francuska lekkoatletka, wieloboistka, skoczkini w dal, do 1999 roku reprezentantka Sierra Leone. Dwukrotna mistrzyni świata, uczestniczka mistrzostw Europy i halowych mistrzostw świata, wielokrotna triumfatorka Pucharu Europy i Światowego Finału IAAF. Uczestniczka igrzysk olimpijskich w Barcelonie, Atlancie, Sydney i Atenach.

Eunice Barber

Eunice Barber podczas mistrzostw świata w Osace (2007).
Data i miejsce urodzenia	17 listopada 1974 Freetown
Wzrost	175 cm[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Mistrzostwa świata złoto Sewilla 1999 siedmiobój złoto Paryż 2003 skok w dal srebro Paryż 2003 siedmiobój srebro Helsinki 2005 skok w dal srebro Helsinki 2005 siedmiobój Reprezentacja  Sierra Leone Igrzyska afrykańskie złoto Harare 1995 skok w dal

Życiorys

Spędziła swą młodość w Sierra Leone, po raz pierwszy przyjechała do Francji w 1990 roku na zaproszenie tamtejszego komitetu olimpijskiego. Trzy lata później na stale zamieszkała we Francji, przede wszystkim z powodu trwającej wówczas wojny domowej w Sierra Leone^[2][3].

Przebieg kariery

W 1992 roku brała udział w igrzyskach olimpijskich w Barcelonie. Startowała w trzech konkurencjach – w biegu na 100 m przez płotki zajęła 7. miejsce w grupie eliminacyjnej z czasem 15,01; w skoku w dal również odpadła w eliminacjach, na których finalnie zajęła 14. miejsce z rezultatem 5,55 m; natomiast w siedmioboju uzyskała końcowy rezultat 4530 pkt. i z tym wynikiem zajęła 26. miejsce w gronie wszystkich wieloboistek^[4][5][6].

Rok później zadebiutowała na mistrzostwach świata w Stuttgarcie, w ich ramach startowała wyłącznie w siedmioboju i nie zdołała go ukończyć. Na kolejnych mistrzostwach świata (rozgrywanych w Göteborgu) zajęła 4. miejsce w konkurencji siedmioboju, na igrzyskach afrykańskich zaś wywalczyła złoty medal w konkurencji skoku w dal^[7][8].

Była uczestniczką igrzysk olimpijskich w Atlancie, w trakcie których wystąpiła w trzech konkurencjach. Na eliminacjach zakończyła start w konkurencji skoku w dal (zajęła w grupie 6. miejsce z wynikiem 6,45 m^[a][9]) oraz sztafety 4 × 100 m (sierraleońska ekipa została w tej fazie rozgrywek zdyskwalifikowana), natomiast w konkurencji siedmioboju uzyskała końcowy wynik 6342 pkt. plasujący ją na 5. miejscu^[10].

W 1997 roku brała udział w mistrzostwach świata rozgrywanych na hali (w Paryżu) oraz na stadionie (w Atenach), jednak nie zdobyła na nich żadnego medalu^[7]. Dwa lata później zaczęła reprezentować Francję na zawodach lekkoatletycznych^[11]. Pierwszym sukcesem osiągniętym przez Barber po tej zmianie było zdobycie złotego medalu na mistrzostwach świata w Sewilli (w konkurencji siedmioboju)^[7].

W swym trzecim starcie olimpijskim, który miał miejsce w Sydney, reprezentowała Francję w konkurencji siedmioboju. Zawodów w tej konkurencji nie ukończyła z powodu kontuzji^[12][13].

Siedmioboju nie ukończyła także na mistrzostwach świata w 2001 roku. Przede wszystkim nie zaliczyła żadnej próby w pchnięciu kulą, w związku z czym zdecydowała się wycofać z dalszych startów^[14]. Dwa lata później zaś wywalczyła dwa medale mistrzostw świata w Paryżu, w konkurencji siedmioboju zdobyła srebrny medal, natomiast w konkurencji skoku w dal otrzymała tytuł mistrzowski^[7].

Na igrzyskach olimpijskich w Atenach nie startowała w konkurencji siedmioboju ze względu na kontuzję^[15]. Mimo to wystąpiła w konkurencji skoku w dal, zajmując w grupie eliminacyjnej 16. miejsce z wynikiem 6,37 m^[16][b][17].

Rok później powróciła do wysokiej formy, między innymi zdobywając dwa tytuły wicemistrzyni świata na czempionacie w Helsinkach – w skoku w dal (pierwotnie Barber zdobyła brązowy medal, ale za doping została później zdyskwalifikowana Rosjanka Tatjana Kotowa) oraz w siedmioboju (walkę o złoty medal tak jak dwa lata wcześniej przegrała ze Szwedką Caroliną Klüft)^[18][19].

W 2009 roku zaczęła przygotowania, z francuską reprezentacją bobslejową, do występu w zimowych igrzyskach olimpijskich w Vancouver^[20].

Osiągnięcia

Rok	Zawody	Miasto	Miejsce	Konkurencja	Wynik
1992	Igrzyska olimpijskie	Barcelona	26.	siedmiobój	4530
			7. H	bieg na 100 m ppł	15,01
			14. H	skok w dal	5,55
	Mistrzostwa świata juniorów	Seul	14.	siedmiobój	5048
1993	Mistrzostwa świata	Stuttgart	DNF	siedmiobój	N/A
1995	Mistrzostwa świata	Göteborg	4.	siedmiobój	6340
	Igrzyska afrykańskie	Harare		skok w dal	6,70
1996	Igrzyska olimpijskie	Atlanta	5.	siedmiobój	6342
			6. H	skok w dal	6,45
			DSQ H	sztafeta 4 × 100 m	N/A
1997	Halowe mistrzostwa świata	Paryż	6.	pięciobój	4558
			NM H	skok w dal	N/A
	Mistrzostwa świata	Ateny	DNF	siedmiobój	N/A
			15. H	skok w dal	6,19
1999	Puchar Europy	Paryż		skok w dal	6,82
	Puchar Europy w wielobojach	Praga		siedmiobój	6505
	Mistrzostwa świata	Sewilla		siedmiobój	6861
			6. QF	bieg na 100 m ppł	13,09
2000	Igrzyska olimpijskie	Sydney	DNF	siedmiobój	N/A
2001	Puchar Europy	Brema		skok w dal	6,71
	Mistrzostwa świata	Edmonton	DNF	siedmiobój	N/A
2003	Puchar Europy	Florencja		skok w dal	6,76
	Mistrzostwa świata	Paryż		siedmiobój	6755
				skok w dal	6,99
	Światowy Finał IAAF	Monako		skok w dal	7,05
2004	Igrzyska olimpijskie	Ateny	16. H	skok w dal	6,37
2005	Mistrzostwa świata	Helsinki		siedmiobój	6824
				skok w dal	6,76
	Światowy Finał IAAF	Monako		skok w dal	6,51
2006	Puchar Europy	Malaga		skok w dal	6,61
	Mistrzostwa Europy	Göteborg	DNF	siedmiobój	N/A
2007	Puchar Europy	Monachium		skok w dal	6,73
	Mistrzostwa świata	Osaka	8. H	skok w dal	6,51
Źródło: [7][8]

Rekordy życiowe

• bieg na 100 m – 11,52 (20 lipca 2006, Nancy)
• bieg na 200 m – 23,53 (3 lipca 1999, Praga)
• bieg na 800 m – 2:10,55 (27 maja 2001, Götzis)
• bieg na 100 m ppł – 12,78 (4 sierpnia 2001, Edmonton)
• skok wzwyż – 1,93 (21 sierpnia 1999, Sewilla)
• skok w dal – 7,05 (14 września 2003, Monako)
• pchnięcie kulą – 14,12 (12 czerwca 2007, Noisy-le-Grand)
• rzut oszczepem – 53,10 (15 lipca 2005, Angers)
• rzut oszczepem (stary model) – 52,44 (10 sierpnia 1995, Göteborg)
• siedmiobój – 6889 pkt. (5 czerwca 2005, Arles)

Halowe

• bieg na 60 m – 7,36 (13 stycznia 2000, Liévin)
• bieg na 200 m – 24,01 (13 stycznia 2000, Liévin)
• bieg na 800 m – 2:18,17 (7 marca 1997, Paryż)
• bieg na 60 m ppł – 8,11 (22 stycznia 2000, Sindelfingen)
• skok wzwyż – 1,80 (7 marca 1997, Paryż)
• skok w dal – 6,86 (15 lutego 1998, Bordeaux)
• pchnięcie kulą – 13,05 (7 marca 1997, Paryż)
• pięciobój – 4558 pkt. (7 marca 1997, Paryż)

Źródło: ^[7]

Uwagi

1. W dniu rozgrywania zawodów zajęła 7. miejsce w grupie, została później przesunięta o jedną pozycję wyżej z powodu dyskwalifikacji za doping reprezentantki Bułgarii Iwy Prandżewej.
2. W dniu rozgrywania zawodów zajęła 17. miejsce w grupie, została później przesunięta o jedną pozycję wyżej z powodu dyskwalifikacji za doping reprezentantki Stanów Zjednoczonych Marion Jones.