Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Grzegorz Ciechowski
polski muzyk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Grzegorz Zbigniew[a] Ciechowski (ur. 29 sierpnia 1957 w Tczewie, zm. 22 grudnia 2001 w Warszawie) – polski muzyk rockowy, pianista, flecista, poeta, kompozytor, felietonista, autor tekstów.
Działalność artystyczną zaczynał w toruńskim klubie studenckim „Od Nowa” w 1980. W tym samym roku został liderem i wokalistą zespołu Republika. Jako solista występował m.in. pod pseudonimami Obywatel G.C. i Grzegorz z Ciechowa[1]. Pisał również teksty innym wykonawcom, m.in. zespołowi Lady Pank („Zostawcie Titanica”) i Justynie Steczkowskiej (pod pseudonimem Ewa Omernik)[2].
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Rodzina i edukacja
Urodził się 29 sierpnia 1957 w Tczewie[3][4]. Był drugim z trojga dzieci Zbigniewa Ciechowskiego (1923–1993)[5], prezesa tczewskiej Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej[6], i Heleny Omernik (1930[5]–2022[7]). Miał siostry: Aleksandrę (ur. 26 sierpnia 1954) i Małgorzatę (ur. 1966)[8]. Pochodzi z rodziny o muzycznych tradycjach – jego dziadek ze strony matki, Robert, należał do Berlińskiej Orkiestry Królewskiej, a rodzeństwo matki grało na różnych instrumentach[9]. Był radosnym, beztroskim, odważnym i ciekawym świata dzieckiem, które wykazywało cechy przywódcze[10].
W latach szkolnych rozwijał zainteresowania muzyczne i literackie; grał na flecie i pianinie, wykazywał zainteresowanie jazzem, zbierał płyty i pisał wiersze (wzorował się na Janie Kasprowiczu i Kazimierzu Przerwa-Tetmajerze, był zafascynowany poezją Guillaume’a Apollinaire’a)[11]. Lubił sport; trenował lekkoatletykę i ćwiczył kulturystykę[12].
W 1976 ukończył naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Skłodowskiej-Curie w Tczewie[13]. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu[14]. W trakcie studiów odbył praktyki studenckie w IV Liceum Ogólnokształcącym w Toruniu[15], wydał tom wierszy i rozpoczął karierę muzyczną.
Kariera
Na początku kariery muzycznej grał w zespołach: Nocny Pociąg i Jazz Formation[16]. Pisał teksty piosenek dla zespołu Symboliczna Łapka Misia[17]. W 1979 dołączył jako flecista do zespołu Res Publica prowadzonego przez Jana Castora, a w 1980 został liderem i wokalistą grupy, i zmienił jej nazwę na Republika [18]. Zespół rozpoczął publiczne występy jesienią 1981 w Studenckim Klubie Pracy Twórczej „Od Nowa” w Toruniu przy Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu[19]. Nagrał z Republiką dwa albumy: Nowe sytuacje (1983) i Nieustanne tango (1984)[20], na który napisał większość piosenek, a niektóre stały się przebojami.
Tworząc piosenki, najpierw komponował melodię, a dopiero później pisał teksty[21]. Jako jeden z pierwszych w polskim show-biznesie zaczął stosować kontrowersję jako sposób na promocję zespołu i swojej osoby. Wyreżyserował reportaż radiowy, w którym zaprezentował się jako gwiazda rocka[22].
W styczniu 1986 wziął udział jako klawiszowiec w pierwszej sesji nagraniowej debiutanckiego albumu zespołu Kobranocka[23]. W czerwcu tego samego roku zakończył działalność Republiki i, jako Obywatel G.C., wydał album o tym samym tytule[24]. Jego solowa twórczość była bardziej osobista i łagodniejsza, a brzmienie bardziej oparte na instrumentach klawiszowych i mniej oryginalne niż wcześniej. Wyraźnie wzbogacił instrumentarium, grał m.in. na pianie Fendera i organach Hammonda. W sierpniu 1988 wystąpił na 27. Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, na którym premierowo wykonał piosenkę „Nie pytaj o Polskę” ze swojej nadchodzącej płyty[25]. Następnie wyruszył w cieszącą się popularnością trasę koncertową po Polsce pt. „Obywatel G.C. wchodzi na scenę”, która obejmowała występy w Warszawie, Poznaniu, Krakowie, Katowicach, Łodzi i Olsztynie[26]. W czasie trwania tej trasy, w listopadzie 1988, wydał album pt. Tak! Tak!, który początkowo miał zawierać jego utwory w wykonaniu innych artystów, ale podczas nagrań demo zmienił zdanie i zdecydował się sam nagrać partie wokalne[25]. Album promował singlami „Nie pytaj o Polskę” i „Tak... tak... to ja”, które dotarły do pierwszej miejsca na liście przebojów[25]. W 1989 wydał album z napisaną przez siebie ścieżką dźwiękową do filmu Janusza Kijowskiego Stan strachu; soundtrack promował singlem „Ja Kain, ty Abel”[27].
W 1990 wrócił do śpiewania z Republiką, a pierwszy koncert po zjednoczeniu zagrali na 27. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, na którym wystąpił także z projektem Obywatel G.C.[28]. Po reaktywacji Republiki odbył z nią trasę koncertową dla amerykańskiej Polonii w Chicago i Nowym Jorku oraz wydał album pt. 1991[29], który promowali utworem „Lawa”. Ciechowski w tym samym roku wydał także solowy album pt. Obywatel świata i napisał muzykę filmową do serialu Schloss Pompon Rouge, a Roland Rowiński napisał scenariusz do filmu Obywatel świata na podstawie noweli Ciechowskiego[30]. Artysta w 1993 wydał z Republiką album studyjny pt. Siódma pieczęć i album koncertowy pt. Bez prądu z akustycznymi aranżacjami ich utworów[31].
Od połowy lat 90. stabilizował swoje życie osobiste i karierę muzyczną, m.in. wydał składankową płytę solową pt. Selekcja i tom wierszy Wokół niej[32], a z Republiką nagrał płytę pt. Republika marzeń. W 1996 pod pseudonimem artystycznym Grzegorz z Ciechowa wydał album pt. OjDADAna z muzyką nawiązującą do polskiego folkloru, zawierającą m.in. utwór „Piejo kury, piejo”. Udzielał się też jako producent płytowy, współpracował m.in. z Kayah, Kasią Kowalską, Justyną Steczkowską, Marcinem Rozynkiem, Krzysztofem Antkowiakiem i Katarzyną Groniec. Został bohaterem filmu dokumentalnego Ewy Sałużanki Ciechowski, ty masz szczęście (1997)[33]. W 1998 nagrał i wydał album z Republiką pt. Masakra, który promowali przebojami: „Mamona”, „Raz na milion lat” i „Odchodząc”. Napisał ścieżkę dźwiękową do filmów: Moja Angelika (1999) Stanisława Kuźnika i Wiedźmin (2001)[34].
Nagrania do kolejnej płyty Republiki przerwała niespodziewana śmierć Ciechowskiego. Kilka gotowych piosenek, m.in. „Śmierć na pięć”, zostało wydanych w 2002 na albumie pt. Republika. Zespół zakończył działalność koncertem pt. „Kombinat”, który odbył się 16 marca 2002 w ramach 23. Przeglądu Piosenki Aktorskiej[35].
Archiwalne nagrania Ciechowskiego i Republiki ukazały się po śmierci artysty w kilku obszernych wydawnictwach płytowych. Album z koncertem zespołu, zarejestrowanym w 1998 w studiu Programu Trzeciego, dołączono 7 listopada 2007[36] do dziennika „Rzeczpospolita”. Od kilku lat odbywają się w Tczewie festiwale jego muzyki In memoriam. Toruń przyznaje nagrodę artystyczną jego imienia. Pod koniec lata 2007 przygotowano książkę o Obywatelu G.C. pt. „Grzegorz Ciechowski 1957–2001. Wybitny artysta rodem z Tczewa”, którą zredagował jego szkolny kolega, poseł Jan Kulas.
Śmierć i pochówek
Zmarł niespodziewanie w sobotę, 22 grudnia 2001 w szpitalu w Warszawie[37], po przeprowadzonej w trybie nagłym operacji tętniaka serca. Tuż przed tym zabiegiem spisał testament[38].
4 stycznia 2002 odbył się pogrzeb Ciechowskiego, a urnę z jego prochami złożono na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C 17, rząd 5)[39][40][41].
Remove ads
Nagrody
W 2002 otrzymał za album Wiedźmin Orła w kategorii „Najlepsza muzyka”[42].
Corocznie, podczas koncertu pamięci Grzegorza Ciechowskiego w Akademickim Centrum Kultury i Sztuki „Od Nowa” na toruńskich Bielanach, przyznawana jest specjalna nagroda jego imienia dla młodych, utalentowanych muzyków.
Prezydent Aleksander Kwaśniewski odznaczył go pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[39][40][43].
12 września 2009 na Międzynarodowym Festiwalu Producentów Muzycznych Soundedit '09 otrzymał pośmiertnie nagrodę „Człowiek ze Złotym Uchem”[44]. Statuetkę w imieniu zmarłego producenta odebrała jego córka, Weronika Ciechowska[44].
Remove ads
Upamiętnienie
- Od 2002 w Tczewie, rodzinnym mieście Ciechowskiego, odbywa się festiwal muzyczny „In Memoriam”, podczas którego od 2006 rozgrywany jest Ogólnopolski Konkurs Piosenek Grzegorza Ciechowskiego. Również od 2002 w Akademickim Centrum Kultury i Sztuki „Od Nowa” w Toruniu odbyła się koncert pamięci Grzegorza Ciechowskiego[45].
- Imieniem Grzegorza Ciechowskiego nazwano: ulicę w Łodzi (na osiedlu Mikołajew)[46], ulicę w miejscowości Kolonia Brużyca[47], ulicę na Ratajach w Poznaniu[48], skwer w warszawskiej dzielnicy Targówek[49], Amfiteatr w Tczewie[50], plac przed Centrum Kulturalno-Kongresowym Jordanki w Toruniu[51].
- Jego zespół Republika został uhonorowany w Toruniu w Piernikowej Alei Gwiazd, specjalną płytą mosiężną na trotuarze na Rynku Staromiejskim.
- W grudniu 2014 Narodowy Bank Polski wyemitował srebrne monety kolekcjonerskie poświęcone Grzegorzowi Ciechowskiemu – tradycyjną okrągłą i w kwadratową – w kształcie opakowania płyty CD. Ukazały się one w serii „Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej” w nakładzie 30 tys. sztuk każda[52].
- W 2012 w Tczewie umieszczono parowóz jako zabytek pomalowany w czarno-białe pasy[53].
- Na wydanej 3 sierpnia 2020 płycie Białasa pt. H8M5, w utworze „Inwazja” zostały wykorzystane słowa Grzegorza Ciechowskiego Inwazja spadnie na kraj z piosenki „Noc wampira” Republiki.
- W grudniu 2020 na szczycie budynku UMK przy ul. Reja 25 powstał mural upamiętniający Grzegorza Ciechowskiego[54].
- W 2021 jako „Grzegorz C” został wspomniany w coverze utworu „Czas Ołowiu” grupy Razem Robimy Dobro.
- Piosenki Grzegorza Ciechowskiego zostały wykorzystane przez Teatr Muzyczny w Poznaniu do stworzenia spektaklu muzycznego Kombinat[55], w reżyserii Wojciecha Kościelniaka.
- Na wydanej 2 listopada 2022 płycie Hard Rockets pt. Elektryczne Dziady i inne gusła znalazł się utwór "Rewolucja" stanowiący polemikę z piosenką "Tak... Tak... to ja...", którego tekst jest pisany z perspektywy świata po drugiej stronie lustra.
Życie prywatne
W latach 70. ożenił się z Jolantą Muchlińską[56]. Rozstał się z nią przez romans z aktorką i reżyserką Małgorzatą Potocką, z którą związany był od końca 1985 do 1993[potrzebny przypis] i miał z nią córkę, Weronikę[56] (ur. 1987[potrzebny przypis]), której zadedykował utwór „Piosenka dla Weroniki”[57]. W 1994 poślubił Annę Wędrowską, z którą miał troje dzieci: Helenę (ur. 1995[potrzebny przypis]), Brunona (ur. 1996[potrzebny przypis]) i Józefinę (ur. 2002[potrzebny przypis])[56].
W Toruniu mieszkał w bloku przy ul. Szosy Lubickiej 172[58]. Później mieszkał przy ul. Wojskowej na warszawskim Zaciszu[59].
Remove ads
Dyskografia
Jako Grzegorz z Ciechowa
Jako on sam
Inne wydawnictwa
- 2005: Republique – muzyka Grzegorza Ciechowskiego w aranżacji Stefana Sendeckiego wykonywana przez Kwartet Śląski
- 2007: Grzegorz Ciechowski 1957–2001 Wybitny artysta rodem z Tczewa – książka pod redakcją Jana Kulasa
- 2010: Ciechowski. Moja krew – największe przeboje Ciechowskiego i Republiki wykonane przez Kasię Kowalską w studiu imienia Agnieszki Osieckiej
Remove ads
Uwagi
- Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów G. Ciechowskiego.
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads