Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Grzegorz Proksa
polski bokser Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Grzegorz Proksa (ur. 23 listopada 1984 w Mysłowicach) – polski bokser, były mistrz Europy w wadze średniej.
Ten artykuł od 2015-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji: Należy poprawić też styl w Biografii.
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Grzegorz Proksa rozpoczął treningi 15 lutego 1999 w klubie Victoria Jaworzno pod okiem szkoleniowca Roberta Kopytka. W 2001 zdobył tytuł mistrza Polski juniorów w wadze lekkiej. W 2003 zdobył tytuł młodzieżowego mistrza Polski w wadze lekkopółśredniej oraz tytuł młodzieżowego wicemistrza Europy także tej wagi.
W 2004 zdobył tytuł młodzieżowego mistrza Polski wagi półśredniej i nagrodę najlepszego zawodnika tejże imprezy. We wrześniu zdobył również tytuł mistrza Polski w gronie seniorów. 15 grudnia 2004 podpisał zawodowy kontrakt z promotorem Krzysztofem Zbarskim. Jego trenerem został węgierski szkoleniowiec Laszlo Veres.
3 marca 2006 Grzegorz Proksa (Polish Boxing Promotion) wywalczył w Borough Hall w angielskim Hartlepool wakujące tytuły młodzieżowego mistrza świata organizacji WBC i IBF w wadze średniej, po zwycięstwie nad Belgiem Kennethem Van Eesvelde przez techniczny nokaut w siódmej rundzie. Bezpośrednią przyczyną przerwania walki było pogłębiające się pęknięcie lewego łuku brwiowego Kennetha. 13 października 2006 Proksa obronił tytuły młodzieżowego mistrza świata federacji WBC i IBF w wadze średniej. Polak pokonał na punkty (100:89, 99:92, 100:89) Argentyńczyka Ignacio Fragę. 15 grudnia 2006 ‘Super G’ w londyńskim Town Hall zdecydowanie pokonał na punkty Stevena Conwaya. Była to 9. walka i jednocześnie dziewiąte zwycięstwo Polaka na zawodowym ringu.
2 marca 2007 naprzeciw Grzegorza stanął weteran ringów Ojay Abrahams. Jednostronna walka zakończyła się z powodu kontuzji dłoni Anglika. Kolejną walkę w obronie pasów MMŚ Grzegorz Proksa stoczył 21-lipca. Pokonał Rumuna Vitalija Banivura, zwyciężając po raz 11. na zawodowym ringu. Następną stoczył 12 października 2007, kiedy pokonał Gottharda Hintereggera oraz 15 grudnia tego samego roku z Niemcem Andreiem Rimerem.
12 kwietnia 2008 Proksa wygrał na punkty z Jairo Alvarezem z Wenezueli. Kolejna odbyła się 10 października, kiedy to pokonał na punkty Rumuna Mihaila Macoveia. Proksa rok zakończył wygraną nad Brytyjczykiem Tazem Jonesem (nokaut w 4. rundzie).
12 lutego 2010 Grzegorz Proksa zdobył pas EBU-EU (Unii Europejskiej) w wadze średniej w walce z Tyan Bootha przez techniczny nokaut. Kolejną walkę odbył w lipcu 2010, gdzie w cztery rundy „rozmontował” obronę doświadczonego testera, Alexa Spitko.
Kolejnym jego krokiem było podjęcie współpracy ze znanym z grupy KnockOut Promotions trenerem, Fiodorem Łapinem. W jego narożniku po raz pierwszy pojawił się w walce z dużo niżej notowanym zawodnikiem z Ghany, Theophilusem Tettehem. Polak wygrał ten pojedynek.
1 października 2011 pokonał przez poddanie w trzeciej rundzie byłego mistrza świata wagi średniej Sebastiana Sylvestra zdobywając wakujący pas mistrza europy federacji EBU[1].
28 czerwca 2013 w Jacksonville na Florydzie przegrał jednogłośnie na punkty 94:96, 94:96 i 92:98 w dziesięciorundowym pojedynku z Amerykaninem Sergio Moro.
8 listopada 2014 na gali Polsat Boxing Night w Krakowie przegrał przez nokaut z Maciejem Sulęckim[2].
Od 2021 jest jednym z komentatorów walk bokserskich dla polskiej sekcji serwisu streamingowego DAZN, a od 2022 także dla Viaplay Polska[3][4].
Remove ads
Kariera zawodowa
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads