Iwo Gall

Iwo Wiktor Gall (ur. 1 kwietnia 1890 w Krakowie^[1], zm. 12 lutego 1959 tamże) – polski reżyser teatralny, scenograf, pedagog, dyrektor teatrów.

Iwo Gall

Data i miejsce urodzenia	1 kwietnia 1890 Kraków
Data i miejsce śmierci	12 lutego 1959 Kraków
Miejsce spoczynku	cmentarz Rakowicki w Krakowie
Zawód, zajęcie	scenograf, reżyser teatralny, dyrektor teatru
Małżeństwo	Halina Gallowa
Odznaczenia

Grób Iwona Galla na cmentarzu Rakowickim

Życiorys

Urodził się w rodzinie kompozytora Jana Karola Galla^[2] i śpiewaczki Marii z Wójcikiewiczów^[1]. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, potem studiował w Berlinie i Wiedniu^[1], gdzie w okresie I wojny światowej współpracował z Teatrem Polskim. Po wojnie pracował w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, a następnie współpracował z teatrem „Reduta” Juliusza Osterwy (głównie jako scenograf). Był m.in. dyrektorem Sceny Kameralnej teatru w Częstochowie (1932–1935), a następnie w latach 1936–1938 dyrektorem odbudowanego po zburzeniu miasta Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. Podczas okupacji hitlerowskiej prowadził tajne studio dramatyczne, które funkcjonowało do wybuchu powstania warszawskiego, zaś od kwietnia 1945 wznowiło działalność w Krakowie. W 1946 roku studio to zostało połączone z dwoma studiami należącymi do krakowskich teatrów (Starego Teatru oraz Teatru im. Juliusza Słowackiego), dzięki czemu w Krakowie powstała uczelnia kształcąca aktorów^[3]. W 1946 założył, i do 1949 był dyrektorem artystycznym Teatru Wybrzeże w Gdańsku^[4].

Za zasługi artystyczne oraz za inscenizację Sędziów Stanisława Wyspiańskiego otrzymał nagrodę Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Spoczął w alei zasłużonych cmentarza Rakowickiego w Krakowie (kwatera LXVII-płn. 2-2)^[5].

Życie prywatne

Był mężem aktorek Róży z Łuszczkiewiczów (1892–1919), później Haliny z Kacickich.

Ordery i odznaczenia

• Order Sztandaru Pracy II klasy (22 lipca 1949)^[6]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1957)^[7]
• Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 23 czerwca 1927^[8], 15 czerwca 1946^[9])

Upamiętnienie

O Iwonie Gallu powstał w 1998 film dokumentalny z cyklu Wielcy reformatorzy teatru: Iwo Gall 1890–1959^[10].

Imię Iwona Galla nosi scena kameralna Teatru im. A. Mickiewicza w Częstochowie.

Publikacje

• Iwo Gall: Budowniczy tła scenicznego. Warszawa: Drukarnia Państwowa, 1937, s. 93.
• Iwo Gall: Mój teatr. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1963, s. 246.
• Iwo Gall: Pisma o teatrze. Wrocław: Wiedza o Kulturze, 1993, s. 272.