Józef Milewski (1892–1940)

Józef Milewski herbu Ślepowron^[1] (ur. 10 kwietnia 1892 w Bieganowie, woj. poznańskie, zm. 9–11 kwietnia^[2] 1940 w Katyniu) – rotmistrz kawalerii rezerwy Wojska Polskiego, agronom^[2], ofiara zbrodni katyńskiej.

Józef Milewski

rotmistrz rezerwy
Data i miejsce urodzenia	10 kwietnia 1892 Bieganowo woj. poznańskie
Data i miejsce śmierci	9–11 kwietnia 1940 Katyń
Przebieg służby
Lata służby	1915–1940
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Wojsko Polskie
Jednostki	16 Pułk Ułanów Wielkopolskich 115 Pułk Ułanów
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa powstanie wielkopolskie wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Życiorys

Zobacz wiadomość w serwisie Wikinews pt. 2007-11-09: Pierwszy dzień uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”

Urodził się w rodzinie Kazimierza i Wandy z Wilkońskich^[3]. Absolwent gimnazjum św. Jacka w Krakowie (1912), wcześniej (1902–1909) uczęszczał do gimnazjów w Poznaniu, Gnieźnie i Trzemesznie. W latach 1915–1918 służył w armii niemieckiej^[4]. Po powrocie do Wielkopolski, wstąpił do oddziałów powstańczych i brał udział w walkach w Poznaniu, Biedrusku i pod Zbąszyniem^[4]. Od 1 lipca 1919 w 16 pułku ułanów. W czasie wojny ukończył Szkołę Jazdy w Przemyślu. Przeniesiony do 115 pułku ułanów walczył pod Łomżą, Ostrołęką, Ciechanowem i Mławą^[4]. Po wejściu 115 pułku w skład 2 Dywizji Jazdy, walczył od Bugu po Zwiahel, pod Żytomierzem i Korosteniem^[4]. Porucznikiem awansowany 6 stycznia 1921. Po zakończeniu wojny jako rotmistrz ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919, przeniesiony w 1922 do rezerwy^[4].

W okresie międzywojennym prowadził majątek ziemski w Bieganowie i Garbach, pow. średzki, a następnie dzierżawił majątek w Łopuchowie^[4][2].

W kampanii wrześniowej 1939 zmobilizowany. Po agresji ZSRR na Polskę w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Od kwietnia 1940 przebywał w obozie jenieckim w Kozielsku^[2]. Między 7 a 9 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego^[2] – lista wywózkowa 014 z 4 kwietnia 1940 poz. 10^[5][2][3]. Między 9 a 11 kwietnia 1940 zamordowany w Katyniu^[2] przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Ofiary tej zbrodni grzebano w bezimiennych mogiłach zbiorowych, gdzie od 28 lipca 2000 mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu^[6][7]. W miejscu tym prowadzone były ekshumacje i prace archeologiczne^[8][9][10], jednak Józef Milewski nie został zidentyfikowany.

Życie prywatne

Od 1930 był żonaty z Marią z Bobrzyńskich, córką historyka Michała (objął wówczas majątek teścia Garby). Miał dwóch synów^[2]: Kazimierza (1931–1945) i Jerzego (1935–1997), polityka i kierownika Ministerstwa Obrony Narodowej^[11]. W powstaniu wielkopolskim walczył także starszy brat Józefa – Janusz Witold Milewski (1887–1953), ziemianin, rotmistrz WP, komendant Obwodowej Komendy Uzupełnień w Środzie^[12].

Awanse

• podporucznik

• porucznik – 6 stycznia 1921

• kapitan – 1922

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 1320^[13]
• Krzyż Niepodległości^[3]

• Krzyż Walecznych (trzykrotnie)^[3]

Upamiętnienie

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora^[14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007^[15] w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

13 kwietnia 2016, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, w ogrodzie Pałacu Prezydenckiego został zasadzony Dąb Pamięci poświęconego wszystkim Ofiarom Zbrodni Katyńskiej, certyfikat z numerem 1^[16][17][18].

Zobacz też

• jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• obozy NKWD dla jeńców polskich
• ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu