Jacco Eltingh

Jacco Folkert Eltingh (ur. 29 sierpnia 1970 w Heerde) – holenderski tenisista, lider rankingu deblowego, zwycięzca 6 turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).

Jacco Eltingh

Państwo	Holandia
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1970 Heerde
Wzrost	188 cm
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	1988
Zakończenie kariery	1998
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	4
Najwyżej w rankingu	19 (6 lutego 1995)
Australian Open	QF (1995)
Roland Garros	4R (1994)
Wimbledon	QF (1995)
US Open	2R (1993, 1995)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	44
Najwyżej w rankingu	1 (16 stycznia 1995)
Australian Open	W (1994, 1998)
Roland Garros	W (1995, 1998)
Wimbledon	W (1998)
US Open	W (1994)

Kariera tenisowa

Występy w gronie profesjonalistów rozpoczął w roku 1988, a zakończył w 1998 roku^[1].

W grze pojedynczej wygrał cztery turnieje kategorii ATP World Tour. W zawodach wielkoszlemowych w singlu najdalej doszedł na Wimbledonie 1995, osiągając ćwierćfinał, w którym przegrał z Andre Agassim.

W grze podwójnej doszedł do 60 finałów rozgrywek ATP World Tour, z czego 44 wygrał. Triumfował we wszystkich turniejach wielkoszlemowych, dwukrotnie w Australian Open i French Open i raz na Wimbledonie i US Open. Dwa razy był również najlepszy w zawodach Tennis Masters Cup. Swoje największe sukcesy odnosił głównie w parze z Paulem Haarhuisem.

Eltingh startował także w grze mieszanej, zostając finalistą Wimbledonu 1992 razem z Miriam Oremans.

W latach 1992–1998 Eltingh występował w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa. Grał w kadrze głównie jako deblista, ale zaliczył również sześć pojedynków singlowych. Łączny bilans występów Holendra w Pucharze Davisa wynosi 10 zwycięstw i 6 porażek.

Eltingh, razem z Haarhuisem, uczestniczył również w igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. Holendrzy przegrali w półfinale z parą Todd Woodbridge–Mark Woodforde, a w meczu o trzecie miejsce nie sprostali Niemcom Davidowi Prinosilowi i Marcowi-Kevinowi Goellnerowi^[2].

W rankingu gry pojedynczej Eltingh najwyżej był na 19. miejscu (6 lutego 1995), a w klasyfikacji gry podwójnej na 1. pozycji (16 stycznia 1995). Łącznie na szczycie listy deblowej znajdował się przez 63 tygodnie.

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (4–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	21 czerwca 1992	Manchester	Trawiasta	MaliVai Washington	6:3, 6:4
Zwycięzca	2.	2 maja 1993	Atlanta	Ceglana	Bryan Shelton	7:6(1), 6:2
Zwycięzca	3.	28 sierpnia 1994	Schenectady	Twarda	Chuck Adams	6:3, 6:4
Zwycięzca	4.	2 października 1994	Kuala Lumpur	Dywanowa (hala)	Andriej Olchowski	7:6(1), 2:6, 6:4

Gra mieszana (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	5 lipca 1992	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Miriam Oremans	Łarysa Sawczenko-Neiland Cyril Suk	6:7(2), 2:6

Gra podwójna (44–16)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	29 września 1991	Palermo	Ceglana	Tom Kempers	Emilio Sánchez Javier Sánchez	3:6, 6:3, 6:3
Zwycięzca	2.	6 października 1991	Ateny	Ceglana	Mark Koevermans	Menno Oosting Olli Rahnasto	5:7, 7:6, 7:5
Zwycięzca	3.	27 października 1991	Guarujá	Twarda	Paul Haarhuis	Bret Garnett Todd Nelson	6:3, 7:5
Zwycięzca	4.	10 listopada 1991	Birmingham	Dywanowa (hala)	Paul Wekesa	Ronnie Båthman Rikard Bergh	7:5, 7:5
Zwycięzca	5.	30 sierpnia 1992	Schenectady	Twarda	Paul Haarhuis	Sergio Casal Emilio Sánchez	6:3, 6:4
Zwycięzca	6.	10 stycznia 1993	Kuala Lumpur	Twarda	Paul Haarhuis	Henrik Holm Bent-Ove Pedersen	7:5, 6:3
Finalista	1.	17 stycznia 1993	Dżakarta	Twarda	Paul Haarhuis	Diego Nargiso Guillaume Raoux	6:7, 7:6, 3:6
Zwycięzca	7.	7 lutego 1993	San Francisco	Twarda (hala)	Scott Davis	Patrick McEnroe Jonathan Stark	6:1, 4:6, 7:5
Finalista	2.	14 lutego 1993	Memphis	Twarda (hala)	Paul Haarhuis	Todd Woodbridge Mark Woodforde	5:7, 2:6
Zwycięzca	8.	16 maja 1993	Rzym	Ceglana	Paul Haarhuis	Wayne Ferreira Mark Kratzmann	6:4, 7:6
Zwycięzca	9.	1 sierpnia 1993	Hilversum	Ceglana	Paul Haarhuis	Hendrik Jan Davids Libor Pimek	4:6, 6:2, 7:5
Zwycięzca	10.	3 października 1993	Kuala Lumpur	Twarda (hala)	Paul Haarhuis	Jonas Björkman Lars-Anders Wahlgren	7:5, 4:6, 7:6
Finalista	3.	24 października 1993	Pekin	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Paul Annacone Doug Flach	6:7, 3:6
Zwycięzca	11.	14 listopada 1993	Moskwa	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Jan Apell Jonas Björkman	6:1, krecz
Zwycięzca	12.	28 listopada 1993	Johannesburg	Twarda (hala)	Paul Haarhuis	Todd Woodbridge Mark Woodforde	7:6, 7:6, 6:4
Zwycięzca	13.	29 stycznia 1994	Australian Open, Melbourne	Twarda	Paul Haarhuis	Byron Black Jonathan Stark	6:7, 6:3, 6:4, 6:3
Zwycięzca	14.	20 lutego 1994	Filadelfia	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Jim Grabb Jared Palmer	6:3, 6:4
Finalista	4.	27 lutego 1994	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Jeremy Bates Jonas Björkman	4:6, 1:6
Zwycięzca	15.	21 marca 1994	Miami	Twarda	Paul Haarhuis	Mark Knowles Jared Palmer	7:6, 7:6
Finalista	5.	24 lipca 1994	Stuttgart	Ceglana	Paul Haarhuis	Scott Melville Piet Norval	6:7, 5:7
Finalista	6.	21 sierpnia 1994	New Haven	Twarda	Paul Haarhuis	Grant Connell Patrick Galbraith	4:6, 6:7
Finalista	7.	28 sierpnia 1994	Schenectady	Twarda	Paul Haarhuis	Jan Apell Jonas Björkman	4:6, 6:7
Zwycięzca	16.	10 września 1994	US Open, Nowy Jork	Twarda	Paul Haarhuis	Todd Woodbridge Mark Woodforde	6:3, 7:6
Zwycięzca	17.	2 października 1994	Kuala Lumpur	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Nicklas Kulti Lars-Anders Wahlgren	6:0, 7:5
Zwycięzca	18.	9 października 1994	Sydney	Twarda (hala)	Paul Haarhuis	Byron Black Jonathan Stark	6:4, 7:6
Zwycięzca	19.	6 listopada 1994	Paryż	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Byron Black Jonathan Stark	3:6, 7:6, 7:5
Zwycięzca	20.	13 listopada 1994	Moskwa	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	David Adams Andriej Olchowski	walkower
Finalista	8.	26 lutego 1995	Filadelfia	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Jim Grabb Jonathan Stark	6:7, 7:6, 3:6
Zwycięzca	21.	30 kwietnia 1995	Monte Carlo	Ceglana	Paul Haarhuis	Luis Lobo Javier Sánchez	6:3, 6:4
Zwycięzca	22.	10 czerwca 1995	French Open, Paryż	Ceglana	Paul Haarhuis	Nicklas Kulti Magnus Larsson	6:7, 6:4, 6:1
Zwycięzca	23.	25 czerwca 1995	Halle	Trawiasta	Paul Haarhuis	Jewgienij Kafielnikow Andriej Olchowski	6:2, 3:6, 6:3
Zwycięzca	24.	15 października 1995	Tokio	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Jakob Hlasek Patrick McEnroe	7:6, 6:4
Zwycięzca	25.	29 października 1995	Essen	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Cyril Suk Daniel Vacek	7:5, 6:4
Zwycięzca	26.	12 listopada 1995	Sztokholm	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Grant Connell Patrick Galbraith	3:6, 6:2, 7:6
Finalista	9.	27 listopada 1995	Eindhoven	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Grant Connell Patrick Galbraith	6:7, 6:7, 6:3, 6:7
Finalista	10.	7 stycznia 1996	Doha	Twarda	Paul Haarhuis	Mark Knowles Daniel Nestor	6:7, 3:6
Finalista	11.	8 września 1996	US Open, Nowy Jork	Twarda	Paul Haarhuis	Todd Woodbridge Mark Woodforde	6:4, 6:7, 6:7
Zwycięzca	27.	20 października 1996	Tuluza	Twarda (hala)	Paul Haarhuis	Olivier Delaître Guillaume Raoux	6:3, 7:5
Finalista	12.	27 października 1996	Stuttgart	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Sébastien Lareau Alex O’Brien	6:3, 4:6, 3:6
Zwycięzca	28.	3 listopada 1996	Paryż	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek	6:4, 4:6, 7:6
Zwycięzca	29.	5 stycznia 1997	Doha	Twarda	Paul Haarhuis	Patrik Fredriksson Magnus Norman	6:3, 6:2
Zwycięzca	30.	9 marca 1997	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Libor Pimek Byron Talbot	7:6, 6:4
Finalista	13.	27 kwietnia 1996	Monte Carlo	Ceglana	Paul Haarhuis	Donald Johnson Francisco Montana	6:7, 6:2, 6:7
Zwycięzca	31.	22 czerwca 1997	Rosmalen	Trawiasta	Paul Haarhuis	Trevor Kronemann David Macpherson	6:4, 7:5
Finalista	14.	5 lipca 1997	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Paul Haarhuis	Todd Woodbridge Mark Woodforde	6:7(4), 6:7(7), 7:5, 3:6
Zwycięzca	32.	24 sierpnia 1997	Boston	Twarda	Paul Haarhuis	Dave Randall Jack Waite	6:4, 6:2
Zwycięzca	33.	28 września 1997	Tuluza	Twarda (hala)	Paul Haarhuis	Jean-Philippe Fleurian Maks Mirny	6:3, 7:6
Zwycięzca	34.	2 listopada 1997	Paryż	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Rick Leach Jonathan Stark	6:2, 7:6
Finalista	15.	18 stycznia 1998	Sydney	Twarda	Daniel Nestor	Todd Woodbridge Mark Woodforde	3:6, 5:7
Zwycięzca	35.	31 stycznia 1998	Australian Open, Melbourne	Twarda	Jonas Björkman	Todd Woodbridge Mark Woodforde	6:2, 7:6
Zwycięzca	36.	1 marca 1998	Filadelfia	Twarda (hala)	Paul Haarhuis	David Macpherson Richey Reneberg	7:6, 6:7, 6:2
Zwycięzca	37.	8 marca 1998	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Neil Broad Piet Norval	7:6, 6:3
Zwycięzca	38.	19 kwietnia 1998	Barcelona	Ceglana	Paul Haarhuis	Ellis Ferreira Rick Leach	7:5, 6:0
Zwycięzca	39.	26 kwietnia 1998	Monte Carlo	Ceglana	Paul Haarhuis	Todd Woodbridge Mark Woodforde	6:4, 6:2
Zwycięzca	40.	6 czerwca 1998	French Open, Paryż	Ceglana	Paul Haarhuis	Mark Knowles Daniel Nestor	6:3, 3:6, 6:3
Zwycięzca	41.	4 lipca 1998	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Paul Haarhuis	Todd Woodbridge Mark Woodforde	2:6, 6:4, 7:6, 5:7, 10:8
Zwycięzca	42.	9 sierpnia 1998	Amsterdam	Ceglana	Paul Haarhuis	Dominik Hrbatý Karol Kučera	6:3, 6:2
Zwycięzca	43.	30 sierpnia 1998	Boston	Twarda	Paul Haarhuis	Chris Haggard Jack Waite	6:3, 6:2
Finalista	16.	8 listopada 1998	Paryż	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Mahesh Bhupathi Leander Paes	4:6, 2:6
Zwycięzca	44.	22 listopada 1998	Hartford	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Mark Knowles Daniel Nestor	6:4, 6:2, 7:5