Jako zawodowy tenisista występował w latach 1992–2002.
Sukcesy odnosił w grze podwójnej wygrywając 18 turniejów z cyklu ATP World Tour. W roku 2000 triumfował wspólnie z Rickem Leachem podczas Australian Open, eliminując po drodze parę Todd Woodbridge–Mark Woodforde. W finale pokonali wynikiem 6:4, 3:6, 6:3, 3:6, 18:16 debel Wayne Black–Andrew Kratzmann[1]. W roku 2001 zwyciężył w kończącym sezon turnieju Tennis Masters Cup, grając w parze z Leachem. W meczu o tytuł pokonali duet Petr Pála–Pavel Vízner. Ponadto Ferreira jest finalistą 16 turniejów, w tym US Open 2000. W parze z Leachem nie sprostali w finale deblowi Lleyton Hewitt–Maks Mirny. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu deblistów był na 2. miejscu pod koniec stycznia 2000 roku.
W roku 2001 wygrał Australian Open w grze mieszanej. Partnerką Ferreiry była Corina Morariu. Mecz finałowy zakończył się zwycięstwem pary Morariu–Ferreira nad duetem Barbara Schett–Joshua Eagle 6:1, 6:3.
W 1996 roku Ellis Ferreira zagrał w parze z Wayne’em Ferreirą na igrzyskach olimpijskich w Atlancie. Zawodnicy awansowali do ćwierćfinału, w którym ponieśli porażkę z Jacco Eltinghiem i Paulem Haarhuisem.
W latach 1996–1998 reprezentował RPA w Pucharze Davisa. Rozegrał przez ten okres 4 mecze (wszystkie w deblu), z których zwyciężył w 1 pojedynku.
Finały w turniejach ATP World Tour
Więcej informacji Legenda ...
Legenda |
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Zamknij
Gra mieszana (1–0)
Więcej informacji Końcowy wynik, Nr ...
Zamknij
Gra podwójna (18–16)
Więcej informacji Końcowy wynik, Nr ...
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
Finalista |
1. |
3 kwietnia 1994 |
Sun City |
Twarda |
Grant Stafford |
Marius Barnard
Brent Haygarth |
3:6, 5:7 |
Finalista |
2. |
23 lipca 1995 |
Stuttgart |
Ceglana |
Jan Siemerink |
Tomás Carbonell
Francisco Roig |
6:3, 3:6, 4:6 |
Zwycięzca |
1. |
22 października 1995 |
Wiedeń |
Dywanowa (hala) |
Jan Siemerink |
Todd Woodbridge
Mark Woodforde |
6:4, 7:5 |
Zwycięzca |
2. |
14 stycznia 1996 |
Sydney |
Twarda |
Jan Siemerink |
Patrick McEnroe
Sandon Stolle |
5:7, 6:4, 6:1 |
Finalista |
3. |
31 marca 1996 |
Miami |
Twarda |
Patrick Galbraith |
Todd Woodbridge
Mark Woodforde |
1:6, 3:6 |
Zwycięzca |
3. |
28 kwietnia 1996 |
Monte Carlo |
Ceglana |
Jan Siemerink |
Jonas Björkman
Nicklas Kulti |
2:6, 6:3, 6:2 |
Zwycięzca |
4. |
12 stycznia 1997 |
Auckland |
Twarda |
Patrick Galbraith |
Rick Leach
Jonathan Stark |
6:4, 4:6, 7:6 |
Zwycięzca |
5. |
23 lutego 1997 |
Memphis |
Twarda (hala) |
Patrick Galbraith |
Rick Leach
Jonathan Stark |
6:3, 3:6, 6:1 |
Finalista |
4. |
2 marca 1997 |
Filadelfia |
Twarda (hala) |
Patrick Galbraith |
Sébastien Lareau
Alex O’Brien |
3:6, 3:6 |
Zwycięzca |
6. |
22 czerwca 1997 |
Nottingham |
Trawiasta |
Patrick Galbraith |
Danny Sapsford
Chris Wilkinson |
4:6, 7:6, 7:6 |
Zwycięzca |
7. |
12 października 1997 |
Wiedeń |
Dywanowa (hala) |
Patrick Galbraith |
Marc-Kevin Goellner
David Prinosil |
6:3, 6:4 |
Zwycięzca |
8. |
19 października 1997 |
Lyon |
Dywanowa (hala) |
Patrick Galbraith |
Olivier Delaître
Fabrice Santoro |
3:6, 6:2, 6:4 |
Finalista |
5. |
9 listopada 1997 |
Sztokholm |
Twarda (hala) |
Patrick Galbraith |
Marc-Kevin Goellner
Richey Reneberg |
3:6, 6:3, 6:7 |
Finalista |
6. |
11 stycznia 1998 |
Adelaide |
Twarda |
Rick Leach |
Joshua Eagle
Andrew Florent |
4:6, 7:6, 3:6 |
Finalista |
7. |
22 lutego 1998 |
Memphis |
Twarda (hala) |
David Roditi |
Todd Woodbridge
Mark Woodforde |
3:6, 4:6 |
Zwycięzca |
9. |
29 marca 1998 |
Miami |
Twarda |
Rick Leach |
Alex O’Brien
Jonathan Stark |
6:2, 6:4 |
Finalista |
8. |
19 kwietnia 1998 |
Barcelona |
Ceglana |
Rick Leach |
Jacco Eltingh
Paul Haarhuis |
5:7, 0:6 |
Zwycięzca |
10. |
3 maja 1998 |
Atlanta |
Ceglana |
Rick Leach |
Alex O’Brien
Richey Reneberg |
6:3, 0:6, 6:2 |
Finalista |
9. |
17 maja 1998 |
Rzym |
Ceglana |
Rick Leach |
Mahesh Bhupathi
Leander Paes |
4:6, 6:4, 6:7 |
Zwycięzca |
11. |
14 czerwca 1998 |
Halle |
Trawiasta |
Rick Leach |
John-Laffnie de Jager
Marc-Kevin Goellner |
4:6, 6:4, 7:6 |
Finalista |
10. |
9 sierpnia 1998 |
Toronto |
Ceglana |
Rick Leach |
Martin Damm
Jim Grabb |
7:6, 2:6, 6:7 |
Finalista |
11. |
14 marca 1999 |
Indian Wells |
Twarda |
Rick Leach |
Wayne Black
Sandon Stolle |
6:7(4), 3:6 |
Zwycięzca |
12. |
16 maja 1999 |
Rzym |
Ceglana |
Rick Leach |
David Adams
John-Laffnie de Jager |
6:7, 6:1, 6:2 |
Finalista |
12. |
20 czerwca 1999 |
’s-Hertogenbosch |
Trawiasta |
David Rikl |
Leander Paes
Jan Siemerink |
nie rozegrano |
Zwycięzca |
13. |
16 stycznia 2000 |
Auckland |
Twarda |
Rick Leach |
Olivier Delaître
Jeff Tarango |
7:5, 6:4 |
Zwycięzca |
14. |
29 stycznia 2000 |
Australian Open, Melbourne |
Twarda |
Rick Leach |
Wayne Black
Sandon Stolle |
6:4, 3:6, 6:3, 3:6, 18:16 |
Zwycięzca |
15. |
16 kwietnia 2000 |
Atlanta |
Ceglana |
Rick Leach |
Justin Gimelstob
Mark Knowles |
3:6, 4:6 |
Finalista |
13. |
25 czerwca 2000 |
Nottingham |
Trawiasta |
Rick Leach |
Donald Johnson
Piet Norval |
6:1, 4:6, 3:6 |
Finalista |
14. |
13 sierpnia 2000 |
Cincinnati |
Twarda |
Rick Leach |
Todd Woodbridge
Mark Woodforde |
6:7(6), 4:6 |
Finalista |
15. |
8 września 2000 |
US Open, Nowy Jork |
Twarda |
Rick Leach |
Lleyton Hewitt
Maks Mirny |
4:6, 7:5, 6:7(5) |
Finalista |
16. |
21 października 2001 |
Stuttgart |
Twarda (hala) |
Jeff Tarango |
Maks Mirny
Sandon Stolle |
6:7, 6:7(4) |
Zwycięzca |
16. |
28 października 2001 |
Bazylea |
Dywanowa (hala) |
Rick Leach |
Mahesh Bhupathi
Leander Paes |
7:6(3), 6:4 |
Zwycięzca |
17. |
4 listopada 2001 |
Paryż |
Dywanowa (hala) |
Rick Leach |
Mahesh Bhupathi
Leander Paes |
3:6, 6:4, 6:3 |
Zwycięzca |
18. |
3 lutego 2002 |
Doubles Challenge Cup, Bangalore |
Twarda |
Rick Leach |
Petr Pála
Pavel Vízner |
6:7(6), 7:6(2), 6:4, 6:4 |
Zamknij