Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

James Peace

szkocki kompozytor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

James Peace
Remove ads

Kenneth James Peace (ur. 28 września 1963 w Paisley) ― szkocki kompozytor, pianista i artysta.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Instrumenty ...

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

James Peace urodził się 28 września 1963 roku w mieście Paisley w Szkocji[1][2]. Większość dzieciństwa spędził w nadmorskiej miejscowości Helensburgh w zachodniej Szkocji. Do jego rodziny należy wielu artystów (m.in. John McGhie i Felix Burns, popularny kompozytor muzyki tanecznej pierwszej połowy dwudziestego wieku)[1][3]. Jako ośmiolatek zaczął uczęszczać na lekcje gry na pianinie, a w wieku czternastu lat odbył swój pierwszy publiczny występ z repertuarem Scotta Joplina. Rok później Peace został wybrany na organistę w Kościele św. Andrzeja w Dumbarton, natomiast w wieku szesnastu lat został formalnie przyjęty i rozpoczął naukę w Królewskiej Akademii Muzycznej i Teatralnej w Szkocji (ang. Royal Scottish Academy of Music and Drama [obecnie Królewskie Konserwatorium w Szkocji, gael. Conservatoire Rìoghail na h-Alba]) jako najmłodszy student[1][3][4][5]. W 1983 roku ukończył studia na Uniwersytecie w Glasgow ze stopniem licencjata w grze na pianinie oraz jej nauczaniu[6][7]. Rok później otrzymał dyplom z wykonawstwa muzyki po zagraniu pierwszego koncertu fortepianowego Mendelssohna z orkiestrą RSAMD[1]. Po ukończeniu nauki formalnej był rozchwytywanym pianistą. W latach 1988–1991 mieszkał w Edynburgu[1][3].

W latach 1991–2009 James Peace przebywał w Bad Nauheim (Niemcy)[1][4][5][7][8]. Od 1998 roku prowadził badania na temat tanga, produkując płytę Tango escocés (szkockie tango)[1][8][9], na której umieścił własne kompozycje na fortepian inspirowane tangiem, a w 2002 roku wstąpił do Akademii Muzycznej „Victoria“ (ang. Victoria College of Music)[3][8]. Tego samego roku, na przełomie września i października, wyruszył w trasę koncertów solowych na terenie północnych Niemczech, natomiast w listopadzie na Daleki Wschód, gdzie po raz pierwszy zagrał Tango XVII w Hongkongu[7][10][11]. W Tokio został odznaczony pamiątkowym międzynarodowym medalem stowarzyszenia pianistów IPDA[1][7][8][12].

W kolejnych latach jego występy odbywały się głównie w Europie. Grał tango w następujących stolicach: Amsterdam, Ateny[13], Berlin[14], Bruksela, Helsinki[15], Lizbona[16], Londyn, Madryt[17], Oslo[18], Rejkjavík[19], i Wiedeń[20].

W 2005 roku otrzymał złoty medal Międzynarodowego Stowarzyszenia „Lutèce“ (fr. Internationale Académie de Lutèce) w Paryżu[1][2], a w 2008 roku został przyjęty do Akademii Muzycznej w Londynie (ang. London College of Music) jako uznanie jego zasług w dziedzinie tanga[1].

James Peace - Sielanki op.4b

Po krótkim pobycie w Edynburgu[2] wrócił do Wiesbaden w Niemczech w lutym 2010 roku[1][2]. Skutkowało to nowymi impulsami twórczymi, dzięki czemu z wybranych oryginalnych kompozycji stworzył krótki film. Film dokumentalny James Peace w Wiesbaden stanowi jedno z dzieł tego gatunku[21][22].

Remove ads

Nagrody i odznaczenia

Tango Milonga op. 26
  • I miejsce, Konkurs Agnes Millar, Glasgow, 1983[6].
  • I miejsce, Konkurs Dunbartonshire E.I.S. Prize, Glasgow, 1984[6].
  • Sibelius Essay Prize (Konkurs im Sibeliusa), 1985[6].
  • Międzynarodowe Konkurs Kompozycyjny T.I.M. (. Torneo Internazionale di Musica). Dyplom, Rzym, 2000[1][2][7].
  • Fundacja IBLA (ang. IBLA Foundation). Dyplom, Nowy Jork, 2002[1][2][7].
  • Międzynarodowe Stowarzyszenie IPDA. Pamiątkowy medal (klasa I), Tokio, 2002[1][2][7][12].
  • Międzynarodowe Stowarzyszenie Lutèce. Złoty medal, Paryż, 2005[1][2].
Remove ads

Kompozycje

  • Wodospad op.3 na flet i fortepian
  • Sielanki op.4 na rożek angielski solo
  • Aubade op.9 na rożek angielski i orkiestrę smyczkową
  • Lento Lacrimoso op.10 na wiolonczelę i fortepian
  • Zapomniane liście op.12 na wiolonczelę i orkiestrę
  • Sonata op.16 na obój i fortepian
  • Ballada op.18 na orkiestrę symfoniczną
  • Uroczysty marsz nr 1 op.19 na organy i orkiestrę
  • Uroczysty marsz nr 2 op.23 na orkiestrę
  • Jesienne złoto op.25 na klarnet, 2 skrzypiec, altówkę i wiolonczelę[23]
  • Pieśń wieczności op.32 na sopran i orkiestrę[1]
  • 24 utwory tanga na fortepian solo[1][9][24]

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads