Jan Bratkowski

Jan Andrzej Bratkowski (ur. 24 stycznia 1931 w Warszawie, zm. 18 grudnia 2015 tamże) – polski aktor teatralny i reżyser.

Jan Bratkowski

Data i miejsce urodzenia	24 stycznia 1931 Warszawa
Data i miejsce śmierci	18 grudnia 2015 Warszawa
Zawód	aktor, reżyser
Lata aktywności	1953–2006
Odznaczenia

Życiorys

Reżyser teatralny, wcześniej także aktor. W roku 1953 ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Początkowo (1953) występował w Teatrze Polskim w Warszawie, następnie (1956) w Teatrze Młodej Warszawy. W 1961 ukończył studia na Wydziale Reżyserskim PWST w Warszawie. W latach 1968–1972 był dyrektorem Teatru Dramatycznego w Warszawie. W latach 1978–2000 reżyserował spektakle Teatru Polskiego w Warszawie. W latach 1973–1993 wykładowca Wydziału Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej PWSFTViT w Łodzi^[1]. Posiadał tytuł profesora sztuk filmowych w specjalności reżyseria teatralna, reżyseria telewizyjna^[2].

Ojciec Piotra Bratkowskiego^[3].

Kariera sceniczna

lata 50.

Oficjalnie zadebiutował 26 stycznia 1953 r. na scenie warszawskiego PWST, jako Ryjek, w dramacie Sen nocy letniej autorstwa Wiliama Szekspira, w reżyserii Jana Kreczmara^[4]. Inne spektakle z udziałem Bratkowskiego to m.in.:

• 14 IV 1953: Panna Maliczewska Gabriela Zapolska, reż. Janina Romanówna – w podwójnej roli: Edek, Kolega 2.

W tym samym roku (1953) rozpoczął swoją, trwającą niemal pół wieku (do 2001 r.), współpracę z warszawskim Teatrem Polskim:

• 3 X 1953: Horsztyński Juliusz Słowacki, reż. Edmund Wierciński – jako Sługa Hetmana
• 29 I 1954: Lubow Jarowaja Konstanty Treniew, reż. Bronisław Dąbrowski – w podwójnej roli: Konwojent II, Obywatel II
• 9 V 1954: Juliusz i Ethel Leon Kruczkowski, reż. Aleksander Bardini – jako Monter
• 25 VI 1955: Lorenzaccio Alfred de Musset, reż. Edmund Wierciński – jako Leon Strozzi
• 6 IV 1956: Słowo o Jakubie Szeli Bruno Jasieński, reż. Wojciech Siemion (Teatr Młodej Warszawy)
• 10 VI 1956
  • Kłamstwo polityczne Vercors – w potrójnej roli: jako Rebello, reżyser i autor adaptacji (Klub Aktorski przy warszawskiej redakcji Po prostu)
  • Wyjątek i reguła Bertolt Brecht, reż. Jan Kulczyński – jako Policjant I (Klub Aktorski przy warszawskiej redakcji Po prostu)
• 19 VI 1956: Eskapada Roger Mac Dougall, reż. Irena Babel – jako William Saxon (Teatr Młodej Warszawy)
• 19 XI 1956: 105 wieża północna Janina Morawska, reż. Janusz Strachocki (Teatr Młodej Warszawy)
• 30 I 1957: Warszawianka (dramat) Stanisław Wyspiański, reż. Janusz Strachocki (Teatr Młodej Warszawy)
• 26 XI 1957: Nasze miasto Thornton Wilder, reż. Erwin Axer – jako asystent reżysera PWST (Teatr Współczesny, Warszawa)
• 25 XII 1957: Pastorałka (misterium) Leon Schiller, reż. Stanisława Perzanowska – w podwójnej roli: Chłop, Rabin (Teatr Współczesny, Warszawa)
• 29 V 1958: Amfitryo^[5] Franciszek Zabłocki, reż. Jerzy Kreczmar – jako asystent reżysera (Teatr Współczesny, Warszawa)
• 23 X 1958: Opera za trzy grosze Bertolt Brecht, reż. Konrad Swinarski – w podwójnej roli: jako Matyjas „Kikut” oraz asystent reżysera (Teatr Współczesny, Warszawa)
• 25 XII 1958: Pastorałka (misterium) Leon Schiller, reż. Stanisława Perzanowska – w podwójnej roli: jako Chłop, Pasterz (Teatr Współczesny, Warszawa)
• 6 V 1959: Beatrix Cenci Juliusz Słowacki, reż. Jan Kreczmar – jako asystent reżysera

lata 60.

• 5 III 1960: Ladacznica z zasadami Jean-Paul Sartre – jako reżyser (Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego, Koszalin)
• 13 VI 1960: Orfeusz Jean Cocteau – jako reżyser (Teatr Współczesny, Warszawa)
• 14 I 1961: Męczeństwo z przymiarką Ireneusz Iredyński – jako reżyser (Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza, Warszawa)
• 10 VI 1961: Ustępliwy kochanek Graham Greene – jako reżyser (Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza, Warszawa)
• 24 III 1962: Krucjata Krzysztof Choiński – jako reżyser (Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza, Warszawa)
• 12 IV 1962: Przed maturą Jose Andre Lacour – jako reżyser (Teatr Rozmaitości, Wrocław)
• 25 X 1962: Poemat pedagogiczny Anton Makarenko – jako reżyser (Praski Teatr Ludowy, Warszawa)
• 12 I 1963: Klub Pickwicka Charles Dickens – jako reżyser i inscenizator (Teatr Powszechny w Łodzi)
• 6 VI 1963: Fizycy Friedrich Dürrenmatt – jako reżyser (Teatr Rozmaitości, Wrocław)
• 10 X 1963: Przygody dobrego wojaka Szwejka Jaroslav Hašek – jako reżyser i autor adaptacji scenicznej (Praski Teatr Ludowy, Warszawa)
• 10 I 1964: Przed zachodem słońca Gerhart Hauptmann – jako reżyser
• 3 V 1964: Przed maturą Jose Andre Lacour – jako reżyser (Praski Teatr Ludowy, Warszawa)
• 8 XI 1964: Ile dróg – ile pieśni... program składany/kabaretowy/rewiowy – jako reżyser i autor scenariusza (Sala Kongresowa PKiN, Warszawa)
• 20 XII 1964: Przygody dobrego wojaka Szwejka Jaroslav Hašek – adaptacja i adaptacja sceniczna (Teatr Współczesny, Szczecin)
• 14 I 1965: Myszy i ludzie John Steinbeck – jako reżyser (Praski Teatr Ludowy, Warszawa)
• 12 VI 1965: Ten nieznajomy Jerzy Krzysztoń – jako reżyser (Praski Teatr Ludowy, Warszawa)
• 23 I 1966: Noc zimowa J. Kłosiński i D. Mater – jako reżyser (Praski Teatr Ludowy, Warszawa)
• 6 II 1966: Quiz Krzysztof Gruszczyński – jako reżyser (Teatr Dramatyczny, Warszawa)
• 24 VI 1966: Nie igra się z miłością Alfred de Musset – jako reżyser i inscenizator (Praski Teatr Ludowy, Warszawa)
• 16 III 1967: Skazaniec Brendan Behan – jako reżyser (Teatr Ludowy, Warszawa)
• 8 X 1967: W czepku urodzona Zdzisław Skowroński – jako reżyser (Teatr Ludowy, Warszawa)
• 5 V 1968: Rewizor Nikołaj Gogol – jako reżyser (Teatr Ludowy, Warszawa)
• 1 III 1969: Sceneria zimowa Maxwell Anderson – jako reżyser (Teatr Dramatyczny, Warszawa)
• 29 XI 1969: Hadrian VII Peter Luke – jako reżyser (Teatr Dramatyczny, Warszawa)

lata 70.

• 24 IX 1970
  • Lekki ból Harold Pinter – jako reżyser (Teatr Dramatyczny, Warszawa)
  • Kochanek Harold Pinter – jako reżyser (Teatr Dramatyczny, Warszawa)
• 15 V 1971: Król Mięsopust Jarosław Marek Rymkiewicz – jako reżyser (Teatr Dramatyczny, Warszawa)
• 10 III 1972: Król Mięsopust Jarosław Marek Rymkiewicz – jako reżyser (Teatr w Lublanie)
• 18 I 1973: Sama Słodycz Ireneusz Iredyński (prapremiera) – jako reżyser (Teatr Polski, Wrocław)
• 13 XI 1973: Operetka (dramat) Gombrowicz Witold – jako reżyser (Teatr w Nowym Sadzie)
• 9 I 1975: Manon Lescaut Vítězslav Nezval – reżyseria i opracowanie dramaturgiczne (Teatr Rozmaitości, Warszawa)
• 4 III 1977: Tramwaj zwany pożądaniem Tennessee Williams – reżyseria i opracowanie tekstu (Teatr im. Stefana Jaracza, Łódź)
• 26 V 1977: Historia o Miłosiernej, czyli Testament psa Ariano Suassuna – jako reżyser (Teatr Polski, Wrocław)
• 2 III 1978: Pierwszy dzień wolności Leon Kruczkowski – jako reżyser (Teatr Watżarow, Błagojewgrad)
• 29 VI 1979: Zdrada Harold Pinter – jako reżyser (Teatr Powszechny, Warszawa)
• 30 XII 1979: Gorzkie żale w stróżówce István Csurka – jako reżyser

lata 80.

• 31 XII 1980: Wspomnienie John Murrel – jako reżyser
• 19 XI 1981: Ołtarz wzniesiony sobie Ireneusz Iredyński (prapremiera) – jako reżyser
• 20 V 1982: Żegnaj Judaszu Ireneusz Iredyński – jako reżyser
• 21 X 1982: Terroryści Ireneusz Iredyński (prapremiera) – jako reżyser
• 19 XII 1982: Terroryści Ireneusz Iredyński – jako reżyser (Teatr Nowy, Łódź)
• 10 V 1983: Czapa, czyli śmierć na raty Janusz Krasiński – jako reżyser
• 1 XI 1983: Terroryści Ireneusz Iredyński – jako reżyser (Dramsko Pozoriste, Belgrad)
• 9 II 1984: Szalona Greta Stanisław Grochowiak, reż. Jan Hamerszmit – opieka artystyczna
• 10 III 1984: Przygody dobrego wojaka Szwejka Jaroslav Hašek, reż. Bohdan Mikuć – adaptacja (Teatr im. Juliusza Osterwy, Gorzów Wielkopolski)
• 10 V 1984: Ja, Michał z Montaigne Józef Hen – jako reżyser
• 14 III 1985: Kreacja Ireneusz Iredyński – jako reżyser
• 18 I 1986: Zmierzch Izaak Babel – jako reżyser (Teatr Nowy, Łódź)
• 4 XII 1986: Przyszedł mężczyzna do kobiety Semen Złotnikow – jako reżyser (Teatr Nowy, Łódź)
• 21 XII 1986: Burza William Shakespeare – jako reżyser (Teatr Nowy, Łódź)
• 17 XI 1987: Krótka noc Władysław Lech Terlecki – jako reżyser
• 24 XI 1988: Adwokat i róże Jerzy Szaniawski – jako reżyser
• 3 VI 1989: Indyk Sławomir Mrożek – jako reżyser (Teatr im. Stefana Jaracza, Łódź)

lata 90.

• 8 II 1990: Grube ryby Michał Bałucki – jako reżyser
• 17 V 1990: Pierścień wielkiej damy, czyli ex-machina Durejko Cyprian Kamil Norwid – jako reżyser
• 5 I 1991: Szkoła obmowy Wojciech Bogusławski – jako reżyser
• 16 X 1992: Radosny jubileusz Jan Bratkowski – jako reżyser
• 20 II 1993: Świętoszek Molier – jako reżyser
• 23 X 1993: Wujaszek Wania (sztuka) Anton Czechow – jako reżyser (Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego, Kalisz)
• 1 X 1994: Popołudnie kochanków Józef Hen – jako reżyser
• 25 II 1995: Uriel Akosta Karl Gutzkow – jako reżyser (Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa)
• 13 I 1996: Mieszczanin szlachcicem Molier – reżyseria i opracowanie dramaturgiczne (Teatr im. Stefana Jaracza, Olsztyn)
• 23 IV 1996: Indyk Sławomir Mrożek – jako reżyser
• 26 IV 1997: Polityka (dramat) Włodzimierz Perzyński – jako reżyser
• 6 II 1999: Lekkomyślna siostra Włodzimierz Perzyński – jako reżyser
• 2 V 1999: Szkoła mężów Molier – reżyseria i opracowanie tekstu (Teatr Polski, Bydgoszcz)

wiek XXI

• 20 V 2000: Nas troje Marek Koterski – jako reżyser (Teatr Ochoty – Ośrodek Kultury Teatralnej, Warszawa)
• 24 II 2001: Szkoła mężów Molier – reżyseria i układ tekstu (Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego, Radom)
• 21 IV 2001: Pułapka na myszy (sztuka) Agatha Christie – jako reżyser
• 13 XI 2001: Pokojówki Jean Genet, reż. Mateusz Dymek – opieka artystyczna (Teatr Studyjny PWSFTViT, Łódź)
• 9 II 2002: Pułapka na myszy (sztuka) Agatha Christie – jako reżyser (Teatr im. Adama Mickiewicza, Częstochowa)
• 16 III 2002: Pułapka na myszy (sztuka) Agatha Christie – jako reżyser (Teatr Nowy im. Gustawa Morcinka, Zabrze)
• 28 III 2003: Opera mydlana György Spiró – jako reżyser (Teatr Nowy, Łódź)
• 19 XII 2003: Przy drzwiach zamkniętych Jean-Paul Sartre – jako reżyser (Teatr Ochoty – Ośrodek Kultury Teatralnej, Warszawa)
• 3 II 2006: Nieprzyjaciel Julien Green – jako reżyser (Teatr Nowy, Łódź)
• 8 IV 2006: Masz być szczęśliwy Simon Burt – jako reżyser (Teatr Ochoty – Ośrodek Kultury Teatralnej, Warszawa).

Utwory

Jest autorem 2 spektakli Teatru Telewizji:

• Próba rekonstrukcji spektakl 2-częściowy, premiera: 14–15 V 1981
• Radosny jubileusz, premiera: 16 X 1992.

Telewizja

Za debiut można uznać jego reżyserski występ 14 czerwca 1956 r. w Teatrze Telewizji, w sztuce Kłamstwo polityczne Vercorsa^[4].

• 1958: Opowieść wigilijna Charles Dickens, reż. Michał Anioł Bogusławski – obsada aktorska.

Pozostałe dokonania reżyserskie Bratkowskiego związane są z 70 innymi spektaklami Teatru Telewizji.

lata 60.

• 9 VII 1962: Pierwsze kroki Leon Pasternak
• 17 X 1962: Noc w oberży Lord Dunsany
• 1 IV 1963: Silniejsza (Aktorki. Parias) August Strindberg
• 23 IX 1963: Ruchome piaski Piotr Choynowski
• 30 X 1963: Stworzenie świata Jerzy Janicki
• 9 III 1964: Ladacznica z zasadami Jean-Paul Sartre
• 28 IX 1964: Ta wieś Mogiła Jerzy Broszkiewicz
• 17 V 1965: Rano przeszedł huragan Władysław Machejek – adaptacja i reżyseria
• 21 II 1966: Ostatni Maksim Gorki
• 14 IV 1966: Oczekiwanie Willis Hall (Teatr Sensacji „Kobra”)
• 23 V 1966: Przygody dobrego wojaka Szwejka Jaroslav Hašek
• 9 I 1967: Nominacja Aleksandr Wołodin
• 29 I 1968: Drewniany talerz Edmund Morris – opracowanie tekstu i reżyseria
• 22 II 1968: Czekam na swego mordercę Andrzej Szypulski
• 2 V 1968: Proszę niech pan wejdzie Victor Cannig
• 10 VI 1968: Asmodeusz François Mauriac
• 28 X 1968: Grający pomnik Maciej Patkowski
• 14 IV 1969: Konsul Bernick Henrik Ibsen
• 13 XI 1969: Proces Mary Dugan Bayard Veiller
• 22 XII 1969: Snob Carl Sternheim

lata 70.

• 12, 26 III, 9 IV 1970: 3-częściowy spektakl Szal Francis Durbridge
• 15 VI 1970: Zabawa Momo Kapor
• 3, 10, 17 XII 1970: 3-częściowy spektakl Melissa Francis Durbridge
• 19 VII 1971: Fotografia w gazecie Aleksander Minkowski
• 11, 18, 25 XI 1971: 3-częściowy spektakl W biały dzień Francis Durbridge
• 18, 25 IX 1972: 2-częściowy spektakl Kordian i cham wg Leona Kruczkowskiego
• 19, 26 X, 2 XI 1972: 3-częściowy spektakl Jak błyskawica Francis Durbridge
• 5 I 1973: Kto winien? J. Makowiecki i O. Missuna
• 26 II 1973: Miłość i próżność Franciszek Ksawery Godebski
• 12 III 1973: Pierwszy dzień wolności Leon Kruczkowski
• 19 IV 1973: Za kurtyną Earl Derr Biggers
• 21 III 1974: Na jedną kartę Michael Brett
• 16 VIII 1974: Starszy syn Aleksandr Wampiłow
• 23 XII 1974: Coraz większy spokój Maciej Zenon Bordowicz
• 10 III 1975: Dom pod miastem Imre Sarkadi
• 20, 27 XI, 4 XII 1975: 3-częściowy spektakl Epidemia zbrodni Edward Mason i Ted Willis
• 3 I 1976: Wieczór Trzech Króli William Shakespeare
• 31 V 1976: Daleko od Sodomy Eugene O’Neill
• 15 XI 1976: Most Jerzy Szaniawski
• 16 VI 1977: Cel uświęca środki Louis C. Thomas
• 14 XI 1978: Państwo S. oczekują gości Siegfried Lenz
• 19 II 1979: Skandal w Hellbergu Jerzy Broszkiewicz

lata 80.

• 21 IV 1980: Doktor Nazarow Walerij Brumel i Jurij Szpitalnyj
• 13 VIII 1980: Tylko martwy kolega jest dobrym kolegą Winfried Bauer
• 14–15 V 1981: 2-częściowy spektakl Próba rekonstrukcji – scenariusz i reżyseria
• 11 X 1984: Okno na morze Nicolas Boileau i Thomas Narcejac
• 17 IV 1986: Podejrzenie Leslie Sands
• 23 VI 1986: Solo na bicie zegara Oswald Zahradnik
• 23 III 1989: Milczenie morza Vercors – adaptacja i reżyseria

lata 90.

• 23 IV 1990: Człowiek z budki suflera Tadeusz Rittner
• 7 IX 1992: Skąpiec Molier
• 3 X 1992: Grube ryby Michał Bałucki
• 12 VI 1996: Zęby Tom Stoppard
• 24 VI 1996: Nieprzyjaciel Julien Green.

Film

Na ekranie kinowym po raz pierwszy pojawił się 24 kwietnia 1954 r. Debiutował jako junak Stefan Makowski, w filmie propagandowym pt. Trzy opowieści^[1]. Ponadto sprawował opiekę pedagogiczną nad ponad 40 krótkometrażowymi szkolnymi etiudami filmowymi (widowiskami telewizyjnymi)^[1]:

• 1980: Palacz zwłok (czas: 30') reż. Tomasz Wiszniewski
• 1983
  • Woyzeck (14') reż. Mariusz Treliński
  • Bal w imperium (19') reż. Filip Zylber
• 1985
  • Żałoba przystoi Elektrze (13½') reż. Gonzalez Juan Diego Caicedo
  • Zbrodnia i kara (16') reż. Maria Oberman
  • Opowiadanie o zoo (23') reż. Helena Dąbrowska
  • O starym (23') reż. Wojciech Molski
  • Jest tam kto? (18½') reż. Antonio Mitriceski
  • Fizycy (17½') reż. Samir Ibrahim Zedan
  • Dach nad głową (23') reż. Maria Oberman i Łukasz Wylężałek
  • Człowiek i słoń (16') widowisko tv, reż. Barbara Myszyńska
• 1986
  • Zaproszenie na egzekucję (25⅞') reż. Piotr Perz
  • Długa łatwa noc (20½') reż. Władysław Pasikowski
  • Czasu jutrzennego (22¾') reż. Piotr Włodarski
• 1987
  • Przed odlotem (12⅞') reż. Grzegorz Płocha
  • Powrót z wyspy Torcello (20¾') reż. Jarosław Faliński
  • Policja (25½') reż. Jerzy Krysiak
  • Opowieść o ordynarnym szaleństwie (25⅞') reż. Mitko Panov
  • Jak kochać życie? (30⅓') reż. Józef Luszpiński
  • Fizycy (9⅛') reż. Krzysztof Rurka Rex-Jarnot
  • Drugi pokój (13⅞') reż. Andrzej Dec
  • Ciemne morze (14⅜') reż. Mariusz Grzegorzek
  • Cela (13⅔') reż. Rafał Mierzejewski
  • A oni lecieli na Księżyc (13¼') reż. Żivota Saratlić
• 1988
  • Zwolniony (9⅜') reż. Ewa Walewska
  • Zatrudnienie (11⅛') reż. Wojciech Szumowski
  • Z życia marionetek (23') reż. Andrzej Kraszewski
  • Wzgórza jak białe słonie (12¾') reż. Antoni Borzewski
  • Szklana góra (22⅞') reż. Jolanta Dylewska
  • Strażnik (16⅛') reż. Witold Szymczyk
  • Psie serce! (18⅜') reż. Maciej Szelachowski
  • Pomoc zimowa (11⅝') reż. Małgorzata Trznadel
  • Kazanie na górze (14') reż. Stefan Chazbijewicz
  • Już blisko (15') reż. Witold Świętnicki
  • Audiencja (24⅓') reż. Jerzy Zalewski
• 1989
  • Studio Q (24') reż. Ruben Balderas Salas
  • Stereometria (17⅞') widowisko tv, reż. Robert Kaczmarek
  • Pokój (13⅞') reż. Andrzej Gajewski
  • Elegia dla jednej pani (21¼') reż. Dariusz Jabłoński
  • Ciemności kryją Ziemię (17⅞') reż. Grzegorz Kruszewski
• 1990
  • Opowiadanie o zoo (23') reż. Andrzej Lelito
  • Grać! (19¼') reż. Marek Biszczanik.

Nagrody

• 1965: Złoty Ekran za rok 1964 za reżyserię sztuki Ta wieś Mogiła Jerzego Broszkiewicza w Teatrze TV (nagroda indywidualna)
• 1968: Nagroda Komitetu ds. Radia i TV dla spektaklu Teatru TV – Drewniany talerz Edmunda Morrisa (nagroda zespołowa)
• 1970: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1988: Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
• 2011: Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” w dziedzinie szkolnictwo artystyczne^[6]

Przebieg pracy

W trakcie swej 50-letniej kariery aktorskiej występował łącznie na deskach 29 teatrów w: Koszalinie, Szczecinie, Gorzowie Wielkopolskim, Kaliszu, Olsztynie, Bydgoszczy, Radomiu, Częstochowie, Zabrzu, Wrocławiu (2), Łodzi (5) i Warszawie (13)^[4]:

• PWST (Warszawa): 1953–1958
• Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana w Warszawie: 1953–1955, 1959, 1964, 1978–2001 jako aktor i reżyser
• Klub Aktorski przy redakcji Po prostu (Warszawa): 1956 jako aktor i reżyser
• Teatr Młodej Warszawy: 1956–1957
• Teatr Współczesny w Warszawie: 1957–1958, 1960 jako aktor, asystent reżysera i reżyser
• Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie: 1960 jako reżyser
• Teatr Ateneum w Warszawie: 1961–1962 jako reżyser
• Praski Teatr Ludowy (Warszawa): 1962–1968 jako reżyser
• Teatr Rozmaitości (Wrocław): 1962–1963 jako reżyser
• Teatr Powszechny w Łodzi: 1963 jako reżyser
• Sala Kongresowa PKiN (Warszawa): 1964 jako reżyser i autor scenariusza
• Teatr Współczesny w Szczecinie: 1964
• Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy: 1966, 1968–1972 jako reżyser
• Teatr Polski we Wrocławiu: 1973, 1977 jako reżyser
• Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi: 1973–1993
• Teatr Rozmaitości w Warszawie: 1975 jako reżyser
• Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi: 1977, 1989 jako reżyser
• Teatr Powszechny w Warszawie: 1979 jako reżyser
• Teatr Nowy w Łodzi: 1982, 1986, 2003, 2006 jako reżyser
• Teatr im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim: 1984
• Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu: 1993 jako reżyser
• Teatr Żydowski w Warszawie: 1995 jako reżyser
• Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie: 1996 jako reżyser
• Teatr Polski w Bydgoszczy: 1999 jako reżyser
• Teatr Ochoty w Warszawie: 2000, 2003, 2006 jako reżyser
• Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu: 2001 jako reżyser
• Teatr Studyjny PWSFTViT (Łódź): 2001 opieka artystyczna
• Teatr im. Adama Mickiewicza w Częstochowie: 2002 jako reżyser
• Teatr Nowy w Zabrzu: 2002 jako reżyser.

Na emeryturę przeszedł w roku 2006.

Śmierć

Aktor zmarł w wieku 84 lat. Został pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym na Wólce Węglowej (kwatera nr: W-XI-11-4-8)^[1].