Jan Herman

Jan Herman (ur. 17 czerwca 1901, zm. 15 września 1939 w Podsośninie nad Tanwią) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, od 2 września 1939 roku dowódca II batalionu 74 pułku piechoty.

Jan Herman

por. Jan Herman
kapitan piechoty
Data urodzenia	17 czerwca 1901
Data i miejsce śmierci	15 września 1939 Podsośnina
Przebieg służby
Lata służby	1926–1939
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	14 pułk piechoty Korpus Ochrony Pogranicza (batalion KOP „Kleck” pułk KOP „Sarny”) 74 pułk piechoty
Stanowiska	dowódca plutonu komendant powiatowy PW i WF oficer łączności pułku oficer ewidencyjno-personalny pułku dowódca kompanii dowódca batalionu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa (kampania wrześniowa)
Odznaczenia

Kadra oficerska 14 pułku piechoty w II połowie 1928 roku. Od prawej siedzą: kpt. Stanisław Pietrzyk, kpt. Emil Zawisza, mjr Julian Czubryt, ppłk lek. Ewaryst Wąsowski, ppłk Ignacy Misiąg, mjr Mikołaj Świderski, kpt. Stanisław Trojan, kpt. Ludwik Wlazełko i kpt. Józef Tkaczyk. Pośrodku III rzędu od dołu stoi por. Jan Herman

Pluton łączności 14 pp we wrześniu 1933. W środku siedzi ppłk Franciszek Sudoł, a na prawo od niego por. Jan Herman (dowódca plutonu)

Pluton łączności 14 pułku piechoty w dniu 16 września 1933. W środku siedzi dowódca plutonu - por. Jan Herman

Życiorys

Urodzony 17 czerwca 1901 r., uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1919–1920. Po jej zakończeniu służył w Wojsku Polskim jako podoficer zawodowy. W latach 1924–1926 kształcił się w Oficerskiej Szkole dla Podoficerów w Bydgoszczy.

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego^[a] mianowany został na stopień podporucznika w korpusie oficerów piechoty, ze starszeństwem z dnia 15 sierpnia 1926 roku i 72. lokatą^[1]. Na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wojskowych – marszałka Józefa Piłsudskiego – wcielony został do 14 pułku piechoty^[2] stacjonującego we Włocławku (w pułku tym pełnił służbę do 1934 roku^[3][4]). W roku 1928 zajmował 71. lokatę w swoim starszeństwie pośród podporuczników piechoty^[5].

Awansowany do stopnia porucznika piechoty został^[b] ze starszeństwem z dnia 15 sierpnia 1928 roku i 44. lokatą^[6][7]. W 1930 roku jako porucznik 14 pułku piechoty zajmował 2043. lokatę łączną w korpusie piechoty (była to jednocześnie 43. lokata w starszeństwie)^[8]. Z dniem 3 lutego 1931 r. oddelegowany został na 5-miesięczny kurs obserwatorów lotniczych dla oficerów broni przy Centrum Wyszkolenia Lotniczego w Dęblinie^[9][10]. W roku 1932 zajmował nadal 43. lokatę wśród poruczników piechoty w swoim starszeństwie^[11]. Z dniem 3 października 1932 r. został skierowany do Centrum Wyszkolenia Łączności w Zegrzu, na 5-miesięczny kurs oficerów łączności innych broni^[12], na którym przebywał do 2 marca 1933 roku. Na dzień 1 lipca 1933 roku zajmował już 42. lokatę wśród poruczników piechoty w swoim starszeństwie (była to jednocześnie 1378. lokata łączna wśród wszystkich poruczników korpusu piechoty)^[13]. W toku swej służby we włocławskim pułku Jan Herman piastował między innymi stanowisko powiatowego komendanta PW i WF^[14]. Dowodził również plutonem łączności 14 pułku piechoty, który w roku 1933 zdobył puchar przechodni 4 Dywizji Piechoty^[15].

Służba w Korpusie Ochrony Pogranicza[c]

Na mocy rozkazu Biura Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych z dnia 14 marca 1934 roku (rozkaz Nr 3110-105/Piech.151/34) porucznik Jan Herman został przeniesiony, w korpusie oficerów piechoty, z 14 pułku piechoty do Korpusu Ochrony Pogranicza, co potwierdzone zostało następnie zarządzeniem Ministra Spraw Wojskowych opublikowanym w czerwcu 1934 roku^[16]. Rozkazem Nr 22 Dowództwa KOP z dnia 17 kwietnia 1934 r. został przydzielony do batalionu „Kleck”, na stanowisko dowódcy plutonu łączności. Zarządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1935 r. został awansowany do rangi kapitana, ze starszeństwem z dnia 1 stycznia 1935 roku i 219. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[17][7]. Na dzień 5 czerwca 1935 roku zajmował 2191. lokatę łączną pośród wszystkich kapitanów piechoty (była to nadal 219. lokata w swym starszeństwie)^[18]. W dniu 7 września 1935 r. uzyskał prawo do noszenia Państwowej Odznaki Sportowej klasy II stopnia 4. Na mocy Rozkazu Tajnego Nr 34 wydanego przez Dowództwo KOP w dniu 5 listopada 1935 roku kpt. Jan Herman został przeniesiony z batalionu „Kleck” do pułku KOP „Sarny” – na stanowisko oficera łączności pułku. W dniu 11 listopada 1936 roku została mu nadana Odznaka Pamiątkowa KOP „Za Służbę Graniczną”. Pod koniec 1937 roku piastował już stanowisko oficera ewidencyjno-personalnego pułku „Sarny” (zajmował wówczas kwaterę przy ulicy Leśnej nr 5 w Sarnach). W okresie od 14 do 22 grudnia 1937 r. przebywał w Centralnej Szkole Podoficerów KOP w Osowcu na kursie granicznym. Z dniem 5 marca 1938 roku kpt. Hermanowi został przydzielony ordynans osobisty, którym został strzelec Stefan Wiśniewski. Od 19 do 24 marca 1938 r. przebywał służbowo w Warszawie na kursie informacyjno-granicznym zorganizowanym przy Dowództwie KOP. Z dniem 1 kwietnia 1938 roku została mu przydzielona kwatera stała położona przy ulicy KOP nr 2 w Sarnach (pozostawał w tym czasie nadal oficerem dowództwa pułku „Sarny”). Dowódca KOP rozkazem Nr 23 z dnia 10 maja 1938 roku nadał kapitanowi Janowi Hermanowi Brązowy Medal za Długoletnią Służbę.

Służba w 74 pułku piechoty

Na mocy rozkazu Dowództwa KOP (rozkaz o sygnaturze L. dz. 5630/Tj.Pers.I./38) kpt. Herman został przeniesiony z Korpusu Ochrony Pogranicza do 74 pułku piechoty stacjonującego w Lublińcu. Do nowego miejsca swej służby wyjechał pod koniec października 1938 roku^[d].

Na dzień 23 marca 1939 r. piastował funkcję dowódcy 4 kompanii w II batalionie 74 pułku piechoty^[19]. W tym czasie zajmował już 190. lokatę wśród kapitanów piechoty w swoim starszeństwie^[20].

Kampania wrześniowa

Kampanię wrześniową 1939 r. rozpoczął na stanowisku dowódcy 4 kompanii strzeleckiej w II batalionie 74 pp (wchodzącego w skład 7 Dywizji Piechoty)^[21], ale już w dniu 2 września objął dowodzenie nad II batalionem^[22][23]. Po rozbiciu 7 Dywizji Piechoty dołączył ze swym batalionem do 12 pułku piechoty ze składu 6 Dywizji Piechoty Armii „Kraków”. Walczył z wrogiem na szlaku bojowym od Lublińca po Lubelszczyznę. Poległ dnia 15 września 1939 r. w miejscowości Podsośnina nad Tanwią (powiat biłgorajski), podczas bitwy pod Łukową – Podsośniną^[24][25]. Pochowany został na cmentarzu we wsi Sigła (cmentarz wojenny Aleksandrów – Sigła)^[26].

Awanse

• podporucznik – 15 sierpnia 1926, 72. lokata^[1]
• porucznik – 15 sierpnia 1928, 44. lokata^[6][7]
• kapitan – 1 stycznia 1935, 219. lokata^[17][7]

Odznaczenia

• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[27]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[27]
• Brązowy Medal za Długoletnią Służbę^[e]
• Odznaka Pamiątkowa Korpusu Ochrony Pogranicza „Za Służbę Graniczną”^[f]
• Państwowa Odznaka Sportowa klasy II stopnia 4^[g]

Uwagi

1. Rozporządzenie z dnia 27 lipca 1926 r., sygnatura: Dep. I. L. 23400.
2. Awans nastąpił na podstawie zarządzenia Prezydenta RP z dnia 15 sierpnia 1928 r., sygnatura: B.P.L. 22631-III.
3. Dane dotyczące służby por. / kpt. Jana Hermana w Korpusie Ochrony Pogranicza opracowano na podstawie informacji ze zbiorów Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie.
4. Informacje pochodzą z Rozkazu Nr 23 pułku KOP „Sarny” wydanego w dniu 15 listopada 1938 roku (zbiory Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie).
5. Medal nadany rozkazem Dowódcy KOP Nr 23 z dnia 10 maja 1938 roku.
6. Odznaka ta została nadana kpt. Janowi Hermanowi na podstawie Rozkazu nr 51 Dowództwa Korpusu Ochrony Pogranicza z dnia 11 listopada 1936 roku.
7. Odznaka ta została nadana na mocy Rozkazu Dziennego batalionu „Kleck” Nr 71 z dnia 7 września 1935 roku.