Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Jared Leto
amerykański aktor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Jared Joseph Leto[2][3][4] (ur. 26 grudnia 1971 w Bossier City) – amerykański aktor i reżyser filmowy[5], model, wokalista i gitarzysta zespołu 30 Seconds to Mars[1]. Laureat nagrody Oscara za najlepszą rolę drugoplanową w filmie Witaj w klubie[6].
.jpg)
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Wczesne lata
Urodził się w Bossier City w stanie Luizjana jako drugi syn Constance (z domu Metrejon) i Tony’ego L. Bryanta[7]. Jego rodzice rozwiedli się, ojciec ponownie się ożenił, a niedługo później zmarł. Miał dwóch młodszych przyrodnich braci z drugiego małżeństwa ojca. Wychowywany był przez samotną matkę. Dorastał ze starszym bratem Shannonem (ur. 9 marca 1970)[8][9].
Jego rodzina często przeprowadzała się do różnych stanów USA, dlatego uczył się w różnych szkołach. Podczas jednego burzliwego okresu rodzina nawet mieszkała w ciężarówce, zanim znaleziono tymczasowe miejsce pobytu. W 1979, gdy miał osiem lat, jego matka ponownie wyszła za mąż za dr Carla Leto i rodzina osiedliła się w Wirginii[10]. Swoje nazwisko „Leto” przejął po ojczymie/ojcu zastępczym. Miał przyrodnią siostrę z drugiego małżeństwa matki. W 1981 jego matka się rozwiodła.
Uczęszczał do Flint Hill School w Oakton w stanie Wirginia. Początkowo chciał zostać malarzem i studiował na prywatnej uczelni University of the Arts[11] w Filadelfii w stanie Pensylwania. Jednakże przeniósł się do School of Visual Arts[12] na Manhattanie w Nowym Jorku, gdzie dostał się na tworzenie filmów. Jeszcze podczas studiów wziął udział w filmie krótkometrażowym Crying Joy.
Kariera aktorska
W 1992 przeniósł się do Los Angeles[13]. Dwa lata później otrzymał ważną rolę Jordana Catalano w młodzieżowym serialu ABC Moje tak zwane życie (My So-Called Life) z Claire Danes. W ciągu roku stał się rozpoznawalny dzięki stacji MTV, gdzie emitowano kilkakrotnie powtórki tego serialu.
Na dużym ekranie zadebiutował w dramacie sensacyjnym Ralpha Bakshi’ego Zimni i szaleni (Cool and the Crazy, 1994) z Alicią Silverstone. Później wystąpił w dramacie Skrawki życia (How to Make an American Quilt, 1995) z Winoną Ryder, komediodramacie Ostatnie takie lato (The Last of the High Kings, 1996) z Christiną Ricci, dreszczowcu Śledztwo nad przepaścią (Switchback, 1997) z Danny Gloverem i Dennisem Quaidem i filmie biograficznym Prefontaine (1997) jako biegacz olimpijski Steve Prefontaine.
W 1996 i 1997 magazyn „People” wybrał go jednym z „50 najpiękniejszych ludzi”[14][15].
W sensacyjnym dramacie wojennym Terrence’a Malicka Cienka czerwona linia (The Thin Red Line, 1998) pojawił się jako podporucznik William Whyte. Po występie w dreszczowcu Ulice strachu (Urban Legend, 1998) i melodramacie kostiumowym Namiętność i zdrada (Basil, 1998) jako młody arystokrata Basil, który poślubia ubogą Julię (Claire Forlani), otrzymał kontrowersyjną rolę jako Angel Face w thrillerze psychologicznym Davida Finchera Podziemny krąg (Fight Club, 1999).
Sławę przyniosła mu postać Paula Allena w dreszczowcu American Psycho (2000). Pojawił się również w filmach: Sunset Strip (2000), Autostrada (Highway, 2002) i Azyl (Panic Room, 2002). Oliver Stone obsadził go w roli Hefajstiona, wiernego przyjaciela króla Macedonii i dowódcy wojsk w historycznym dramacie Aleksander (Alexander, 2004). Kolejne filmy z jego udziałem to dramat sensacyjny Andrew Niccola Pan życia i śmierci (Lord of War, 2005) z Nicolasem Cage, kryminał Samotne serca (Lonely Hearts, 2006) jako Raymond Fernandez i Mr. Nobody (2009) w roli tytułowej.
Stał się znany z zaangażowania w role, które gra. Dla roli uzależnionego od heroiny Harry’ego Goldfarba w dramacie psychologicznym Darrena Aronofsky’ego Requiem dla snu (Requiem for a Dream, 2000) zamieszkał przy ulicy i schudł 13 kilogramów, dochodząc do tak niskiej wagi, że w każdej chwili mógł zemdleć na planie. Podczas przygotowań do roli Marka Davida Chapmana w dramacie kryminalnym o zabójstwie Johna Lennona Rozdział 27 (Chapter 27, 2007), którego był również producentem, przytył 30 kilogramów, co odbiło się znacznie na jego zdrowiu.
Brał udział w sesji zdjęciowej Terry’ego Richardsona[16][17][18]. Był na okładkach „Seventeen”, „GQ”, „Vogue Hombre”, „Out”, „Rolling Stone”, „Esquire”, „Bravo”, „Nylon Guys”, „Details”, „Elle Girl” i „Winq”[19]. W 2014 organizacja PETA nazwała go i Elliota Page „Najseksowniejszymi wegetarianami roku”[20].
Za kreację zakażonego HIV transpłciowego narkomana o imieniu Rayon w dramacie biograficznym Jeana-Marca Vallée Witaj w klubie (Dallas Buyers Club, 2013) otrzymał nagrodę Złotego Globu i Oscara w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy[21].
Kariera muzyczna
Jest wokalistą i gitarzystą w zespole 30 Seconds to Mars, gdzie na perkusji gra jego brat, Shannon. Debiutancka płyta zespołu, zatytułowana po prostu 30 Seconds to Mars, ukazała się w 2002 roku. W 2005 roku grupa wydała album pt. A Beautiful Lie. W marcu 2006 roku rozpoczęła trasę koncertową o nazwie Forever Night Never Day, a w sierpniu tego samego roku pierwszy teledysk wyreżyserowany przez Leto „The Kill” został nominowany w dwóch kategoriach na MTV Video Music Awards, i otrzymał nagrodę w kategorii MTV2 Video. W listopadzie zespół nagrał w Chinach teledysk do trzeciego singla z drugiego albumu, „From Yesterday”. Wideoklip był pierwszym w historii teledyskiem amerykańskim kręconym w tym kraju. Zaraz po premierze wideo zespół zaczął trasę, trwającą aż do 2007 roku, udając się m.in. do Australii, gdzie zdobyli dwie nagrody w Australijskich VMA: najlepszy teledysk rockowy i teledysk roku z „The Kill”. W 2007 zespół otrzymał statuetkę w kategorii Best Single na rozdaniu nagród Kerrang! Awards, a także nominacje do kategorii Rock Out (Najlepszy zespół rockowy) oraz Inter Act (Najlepszy kontakt z fanami) na MTV Europe Music Awards, z czego zdobyli nagrodę w kategorii Rock Out.
W styczniu 2008 miała miejsce premiera trzeciego klipu z 2. płyty zespołu – „A Beautiful Lie”. W grudniu 2009 ukazała się trzecia płyta zespołu pt. This Is War[22]. Poza tym Leto z inicjatywy magazynu „Fangoria” otrzymał tytuł „Księcia ciemności”, a podczas rozdania nagród The Chainsa Awards teledysk do piosenki „The Kill” zwyciężył w kategorii najlepszy teledysk nakręcony na podstawie filmu.
W 2010 zdobył z zespołem statuetkę na MTV EMA za najlepszy zespół rockowy oraz nagrodę MTV VMA za najlepszy teledysk („Kings and Queens”). W tym samym roku teledysk „Hurricane” został ogłoszony przez MTV najbardziej zaskakującym i niezapomnianym teledyskiem[23]. W 2011 zespół zdobył dwie statuetki MTV Europe Music Awards w kategoriach najlepszy zespół alternatywny i najlepsza scena świata.
Remove ads
Filmografia
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads