Karol Dziekanowski

Karol Dziekanowski (ur. w 1884, zm. w 1941) – podpułkownik Wojska Polskiego, uczestnik wojny rosyjsko-japońskiej, I wojny światowej i wojny polsko-radzieckiej, po zakończeniu służby wojskowej skazany na 4 lata więzienia za udział w zorganizowanej grupie przestępczej. W 1941 rozstrzelany przez NKWD.

Karol Dziekanowski

Karol Jan Dziekanowski

podpułkownik
Data urodzenia	1884
Data śmierci	24 lutego 1941
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	59 pułk piechoty
Stanowiska	dowódca pułku
Główne wojny i bitwy	wojna rosyjsko-japońska I wojna światowa wojna polsko-radziecka

Życiorys

Urodził się w 1884 w rodzinie ziemiańskiej. Karierą wojskową rozpoczął w armii carskiej. Brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej^[1]. Od 1914 służył w Legionach Polskich w stopniu podporucznika a od 1917 w Polskiej Sile Zbrojnej. W Wojsku Polskim dowodził m.in. 59 Pułkiem Piechoty Wielkopolskiej.

Uczestniczył w rozformowaniu 8 Tarnogórskiego Pułku Piechoty, który został przetransportowany do koszar w Inowrocławiu. Zamiast przeprowadzić uroczystą demobilizację Dziekanowski jako dowódca 59 pp wystosował do powstańców z 8 Tarnogórskiego Pułku Piechoty ultimatum i groźby, w przypadku gdyby nie chcieli złożyć broni. W wyniku nadgorliwości występującej w 59 pp, 13 sierpnia 1921 życie straciło dwóch już zdemobilizowanych powstańców a 15 zostało rannych^[2].

Służbę w Wojsku Polskim zakończył w 1929 roku w stopniu podpułkownika. Za udział w zorganizowanej grupie przestępczej, która w latach 1932-1936 wyłudzała pieniądze za obietnicę protekcji, został skazany na 4 lata więzienia. W 1940 roku we Lwowie został aresztowany przez NKWD^[3]. 20 listopada 1940 skazany na karę śmierci za przynależność do dowództwa lwowskiego ZWZ. 24 lutego 1941 został rozstrzelany^[4].