Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Krzysztof Biegun
polski skoczek narciarski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Krzysztof Biegun (ur. 21 maja 1994 w Gilowicach[1]) – polski skoczek narciarski, złoty medalista drużynowego konkursu Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2011, letni wicemistrz Polski 2012, reprezentant klubu LKS Sokół Szczyrk. Złoty medalista drużynowy mistrzostw świata juniorów z 2014 oraz srebrny z 2013 roku. Złoty i srebrny indywidualny oraz złoty drużynowy medalista Zimowej Uniwersjady 2013. Zwycięzca jednego konkursu Pucharu Świata.
W październiku 2018 ogłosił zakończenie kariery[2]. W sezonie 2020/2021 został asystentem trenera kadry młodzieżowej mężczyzn w skokach narciarskich[3]. Od sezonu 2022/2023 został trenerem bazowym w ośrodku beskidzkim[4]. Od sezonu 2024/2025 został asystentem trenera polskiej kadry B w skokach narciarskich[5].
Remove ads
Przebieg kariery
Podsumowanie
Perspektywa
2010/2011
8 stycznia 2011 zadebiutował w zawodach FIS Cup w Szczyrbskim Jeziorze, gdzie zajął 36. miejsce. Dzień później zdobył pierwszy punkt, plasując się na 30. pozycji. Później wystąpił na konkursie tej serii w Szczyrku, gdzie zajął 49. i 31. miejsce[6]. W klasyfikacji generalnej FIS Cupu 2010/2011 uplasował się na 258. miejscu[7].
15 lutego wystąpił w indywidualnym konkursie podczas Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2011. Oddał skoki na odległość 81 m i 89,5 m, co dało mu 26. miejsce[8]. W konkursie drużynowym zdobył złoty medal[6].
2011/2012
6 sierpnia 2011 po raz pierwszy zajął miejsce w pierwszej dziesiątce FIS Cup, dzięki zajęciu 8. miejsca w Szczyrku. Dzień później był 20[6]. 26 grudnia podczas mistrzostw Polski skoczył na 104,5 m i 86,5 m. Zajął 20. miejsce[9].
Biegun zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym 17 lutego 2012 w Oslo. W konkursach rozegranych w tym norweskim mieście zajął kolejno: 52., 43. i 54. miejsce. Natomiast w Wiśle był 66. W marcu wystąpił jeszcze w dwóch konkursach FIS Cup w Garmisch-Partenkirchen (uplasował się na 12. i 10. miejscu)[6].
2012/2013
Został powołany do reprezentacji Polski w sezonie 2012/2013, przydzielono go do grupy B kadry młodzieżowej[10]. W lecie 2012 Biegun zdobył pierwsze punkty w Letnim Pucharze Kontynentalnym, 1 lipca 2012 za zajęcie 28. miejsca w Stams. Sześć dni później ukończył zawody w Kranju na dwunastym miejscu, skacząc na 107,5 m i 102 m, co było jego dotychczasowym najlepszym rezultatem w Pucharze Kontynentalnym[11]. 21 lipca 2012 zadebiutował w zawodach Letniego Grand Prix w Wiśle-Malince, gdzie oddał skoki na 120,5 m i 117,5 m. Zdobył zarazem pierwsze punkty, za 20. miejsce[12]. W zawodach LPK w Kuopio uplasował się na 13. i 8. lokacie. Następnie podczas LGP w Hakubie zajął miejsca poza pierwszą trzydziestką – był 38. i 46. 2 września zdobył srebrny medal Letnich Mistrzostw Polski 2012, skacząc na 126 m i 117,5 m[13].
W zimowym Pucharze Kontynentalnym Biegun zajął 23. miejsce. W początkowej części sezonu wystąpił w Zakopanem, gdzie w drugim konkursie był dziewiętnasty (w pierwszym został zdyskwalifikowany). Od zawodów w amerykańskim Iron Mountain gdzie zajął miejsca: 20., 7. i 17. był już wystawiany regularnie do zawodów PK, nie startując tylko Brotterode. W Wiśle po raz pierwszy stanął na podium – był trzeci po skokach na 124,5 m i 124 m. Do końca sezonu tylko dwukrotnie nie uplasował się w pierwszej dziesiątce konkursu.
W zawodach drużynowych na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2013 w Libercu zdobył srebrny medal[14]. 16 lutego zadebiutował w zawodach Pucharu Świata. Na skoczni mamuciej Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie zajął 30. miejsce po skokach na odległości 180 i 172 m[15].
2013/2014
Biegun został powołany do kadry juniorów reprezentacji Polski w sezonie 2013/2014 prowadzonej przez Macieja Maciusiaka[16]. W pierwszych zawodach sezonu letniego, odbywających się na obiekcie HS 115 w Stams, zaliczanych do cyklu Letniego Pucharu Kontynentalnego 2013 Biegun odniósł zwycięstwo, oddając skoki na 113 m i 106 m[17]. Tydzień później w słoweńskim Kranj dwukrotnie stanął na podium, zajmując drugie miejsce. Po drugim konkursie objął prowadzenie w całym cyklu[18][19].
W odbywających się 28 lipca zawodach indywidualnych w Hinterzarten, zaliczanych do klasyfikacji Letniego Grand Prix 2013 zajął dwunaste miejsce, oddając skoki na 102,5 m i 103 m[20]. 2 sierpnia znalazł się w składzie reprezentacji Polski na konkurs drużynowy LGP w Wiśle[a]. Oddał skoki na 127,5 m i 128 m, a jego drużyna zwyciężyła w domowym konkursie[21]. W konkursie indywidualnym po raz pierwszy w karierze uplasował się w pierwszej dziesiątce, na siódmej pozycji. Skoczył na 127 m i 128,5 m[22], a w klasyfikacji generalnej awansował na dziewiątą lokatę[23]. Nie startował w dwóch następnych konkursach LGP i spadł w tym czasie na 14. pozycję w tabeli, ex aequo z Dienisem Korniłowem[24]. Powrócił do rywalizacji w tym letnim cyklu w zawodach odbywających się w Hakubie. W pierwszym z nich odniósł zwycięstwo, awansując z zajmowanego po pierwszej serii ósmego miejsca[25]. Oddał skoki na 130 m i 129 m i wyprzedził Simona Ammanna o pół punktu[26]. W drugim konkursie był szósty. Po japońskich konkursach zajmował czwarte miejsce w generalnej klasyfikacji LGP[27]. W Niżnym Tagile był ósmy na normalnym obiekcie, a na dużym po próbach na odległość 127 m i 125 m stanął na najniższym stopniu podium, ex aequo z Andersem Bardalem[28]. Zdobyte punkty pozwoliły mu na przesunięcie się na pozycję wicelidera Letniej Grand Prix, ze stratą 50 punktów do Andreasa Wellingera[29].
Polska reprezentacja nie wystąpiła na zawodach LGP w Ałmaty. Biegun spadł na piątą pozycję w klasyfikacji generalnej[30]. Tymczasem zakończyła się rywalizacja w Letnim Pucharze Kontynentalnym. Biegun, który wystąpił jedynie w pierwszych czterech konkursach zajął w klasyfikacji generalnej tegoż trzecią pozycję. Zdobył 292 pkt, jego strata do zwycięzcy, Marinusa Krausa wyniosła 117 pkt, do poprzedzającego go Jakuba Jandy – 109 pkt, a przewaga nad czwartym Klemensem Murańką – 19 pkt[31].
W inauguracyjnym, jednoseryjnym konkursie indywidualnym o Puchar Świata w sezonie 2013/2014 w Klingenthal odniósł, po skoku na 142,5 m, pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach tej rangi[32]. Tym samym został pierwszym liderem klasyfikacji generalnej PŚ w sezonie 2013/2014, a zarazem drugim Polakiem obok Adama Małysza, który mógł skakać w żółtym plastronie lidera. Jednocześnie został szóstym w historii polskim skoczkiem który wygrał konkurs PŚ. Tydzień później w Ruce uplasował się na osiemnastej pozycji po skokach na 128 m i 125 m. Zdobyte punkty pozwoliły mu na utrzymanie prowadzenia w klasyfikacji generalnej[33]. W konkursach w Lillehammer plasował się poza pierwszą trzydziestką, na 32. i 36. miejscu. Spadł na dziesiątą lokatę w klasyfikacji generalnej[34].
W konkursie indywidualnym na obiekcie normalnym rozegranym w ramach Zimowej Uniwersjady 2013 w Predazzo Biegun zdobył srebrny medal. Oddał skoki na 100 m i 101,5 m, a do zwycięzcy Samiego Niemiego stracił 3,1 pkt[35]. Podczas rozgrywanego 18 grudnia na tej samej skoczni konkursu drużynowego zdobył złoty medal[36]. W swoich próbach uzyskał 100m i 103,5m i indywidualnie był najlepszym skoczkiem konkursu[36]. Dwa dni później był najlepszy w zawodach indywidualnych na skoczni dużej[37]. Oddał skoki na odległość 129m i 127m i zwyciężył z przewagą 11,2 pkt nad drugim Samim Niemim[38].
Krzysztof Biegun znalazł się w składzie reprezentacji Polski na dwa pierwsze konkursy 62. Turnieju Czterech Skoczni[39]. W kwalifikacjach do konkursu w Oberstdorfie, po skoku na 133m, zajął 13. miejsce[40]. W pierwszej serii, rozgrywanej systemem KO, rywalizował z Gregorem Deschwandenem. Polak uzyskał 123m, co było wynikiem gorszym o 0,5m od próby Szwajcara, jednak wyższe noty i punkty za wiatr zapewniły Biegunowi awans do drugiej serii. Po pierwszej rundzie zajmował 28. miejsce[41]. W swojej drugiej próbie Biegun uzyskał 119,5m i zawody zakończył na 27. miejscu[42]. W kwalifikacjach do konkursu w Garmisch-Partenkirchen zajął 20. miejsce po skoku na 131m[43]. W konkursie noworocznym rywalizował w parze z Tomazem Naglicem. Uzyskał 128m, wygrał ze Słoweńcem, po pierwszej serii zajmował 30. miejsce, ex aequo ze Stefanem Kraftem[44]. W drugim skoku Krzysztof Biegun uzyskał 126m i ostatecznie zajął niepunktowane, 31. miejsce pomimo występu w obu seriach[45]. Po dwóch konkursach zajmował 20. miejsce w klasyfikacji Turnieju Czterech Skoczni z dorobkiem 489 pkt[46]. Podczas rozgrywanych 3 stycznia kwalifikacji na skoczni Bergisel w Innsbrucku skoczył 113m i w efekcie nie awansował do konkursu[47]. W składzie polskiej drużyny na konkurs w Bischofshofen Bieguna zastąpił Piotr Żyła[48]. W klasyfikacji końcowej Turnieju Czterech Skoczni Krzysztof Biegun zajął 35. miejsce[49].
Podczas konkursów lotów na skoczni Kulm nie startował[50]. Krzysztof Biegun powrócił do rywalizacji w Pucharze Świata podczas konkursu w Wiśle[51]. W kwalifikacjach przeprowadzonych 16 stycznia oddał skok na 120,5m i zajął 29. miejsce[52]. W pierwszej serii rozgrywanego tego samego dnia konkursu uzyskał 127,5m i po skokach 50 zawodników zajmował 11 lokatę. W drugim skoku osiągnął 119m i zawody ukończył na 20. miejscu[53]. Dzień później rozegrano eliminacje do niedzielnego konkursu w Zakopanem. Biegun skoczył 117,5m, co dało mu 21. miejsce[54]. W rozegranym 19 stycznia jednoseryjnym konkursie na Wielkiej Krokwi zajął 15. miejsce, uzyskał odległość 126,5m[55]. Krzysztof Biegun został powołany do reprezentacji Polski na Mistrzostwa Świata Juniorów w Val di Fiemme[56]. Z powodu przygotowań do tej imprezy nie wystąpił w konkursach Pucharu Świata w Sapporo[57].
28 stycznia odbyły się pierwsze oficjalne treningi przed konkursami skoków na Mistrzostwach Świata Juniorów. W pierwszym uzyskał 93 metry i uplasował się na 11 pozycji, w drugim był 17 po skoku na 93,5m[58]. Następnego dnia oddał skoki na odległość 94,5m oraz 86,5m. Dały mu one odpowiednio 20. i 52. miejsce[59]. W pierwszej serii konkursu indywidualnego zajmował piąte miejsce po próbie o długości 90 m. W drugim skoku lądował siedem metrów dalej i ostatecznie był szósty[60]. W konkursie drużyn Polacy zdobyli złoty medal[b], a Biegun skakał na 92,5 m i 102 m[61].
Do końca sezonu startował w konkursach Pucharu Kontynentalnego – w Iron Mountain plasował się na 48. i 20. pozycji, w Seefeld nie punktował w obu konkursach, w Falun był 23. i 33. 9 marca w Zakopanem zajął najwyższe miejsce w sezonie. Po pierwszym skoku na 128 m był liderem[62], jednak drugi o długości 115,5 m zepchnął go na piąte miejsce. Dzień wcześniej był 21.. Sezon PK zakończył 38. miejscem w Niżnym Tagile[61].
Remove ads
Mistrzostwa świata juniorów
Indywidualnie
2014  Val di Fiemme/Predazzo |
– | 6. miejsce |
Drużynowo
2013  Liberec |
– | srebrny medal[c] |
| 2014 Val di Fiemme/Predazzo |
– | złoty medal[b] |
Starty K. Bieguna na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Remove ads
Uniwersjada
Indywidualnie
| 2013 Trydent/Predazzo |
– | srebrny medal (K-95), złoty medal (K-120) |
Drużynowo
| 2013 Trydent/Predazzo |
– | złoty medal[d] |
Starty K. Bieguna na uniwersjadzie – szczegółowo
Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy
Indywidualnie
| 2011 Liberec |
– | 26. miejsce |
Drużynowo
| 2011 Liberec |
– | złoty medal[e] |
Starty K. Bieguna na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo
Remove ads
Puchar Świata
Podsumowanie
Perspektywa
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata
Turniej Czterech Skoczni
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Puchar Świata w lotach
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Remove ads
Letnie Grand Prix
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Grand Prix chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Grand Prix chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
Remove ads
Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego
.svg){kind=small}
Remove ads
Letni Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego
Remove ads
FIS Cup
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu
Mistrzostwa Polski
Podsumowanie
Perspektywa
Zimowe mistrzostwa Polski seniorów (indywidualnie)
Opracowano na podstawie[71].
Letnie mistrzostwa Polski seniorów (indywidualnie)
Opracowano na podstawie[71].
Remove ads
Uwagi
- Skład zespołu: Maciej Kot, Krzysztof Biegun, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
- Skład zespołu: Jakub Wolny, Aleksander Zniszczoł, Krzysztof Biegun, Klemens Murańka
- Skład zespołu: Bartłomiej Kłusek, Krzysztof Biegun, Aleksander Zniszczoł, Klemens Murańka
- Skład zespołu: Aleksander Zniszczoł, Bartłomiej Kłusek, Krzysztof Biegun
- Skład zespołu: Krzysztof Biegun, Mateusz Kojzar, Aleksander Zniszczoł, Klemens Murańka
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads