Loading AI tools
chorwacki piłkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luka Modrić (ur. 9 września 1985 w Zadarze) – chorwacki piłkarz, występujący na pozycji pomocnika w hiszpańskim klubie Real Madryt oraz w reprezentacji Chorwacji, której jest kapitanem. Uchodzi za jednego z najwybitniejszych piłkarzy w historii chorwackiej piłki nożnej[2]. Srebrny medalista Mistrzostw Świata 2018 i brązowy medalista Mistrzostw Świata 2022. Laureat Złotej Piłki w 2018. Uczestnik Mistrzostw Świata 2006, 2014, 2018, 2022 oraz Mistrzostw Europy 2008, 2012, 2016, 2020 i 2024. Sześciokrotny zdobywca Ligi Mistrzów UEFA z Realem Madryt w sezonach 2013/2014, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018, 2021/2022 i 2023/2024. Srebrny medalista Ligi Narodów UEFA w sezonie 2022/2023.
.jpg) Luka Modrić w 2021 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
9 września 1985 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
172 cm[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie |
10 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Jest wychowankiem Dinama Zagrzeb i do 2003 grał tam w drużynach juniorskich. Potem przeniósł się do bośniackiego zespołu HŠK Zrinjski Mostar. W wieku 18 lat stał się jednym z najlepszych piłkarzy tego zespołu, a w 2004 został wyróżniony graczem sezonu. Następnie powrócił do ojczyzny i trafił do Interu Zaprešić. Tam zagrał jeden sezon i powrócił w 2005 do Dinama. W tym czasie zaczęły się nim interesować takie kluby, jak Bayern Monachium, Werder Brema czy Chelsea, jednak piłkarz wyraził chęć pozostania na kolejny sezon w Dinamie.
27 sierpnia 2012 podpisał pięcioletni kontrakt z Realem Madryt. Chorwat kosztował 30 mln euro oraz 5 mln zmiennych, które zależne są od spełnienia przez niego określonych w umowie celów. Na mocy 5-letniej umowy zawodnik zarabiał 4,5 mln euro rocznie. W barwach „Królewskich” zadebiutował 29 sierpnia 2012 pod koniec drugiej połowy meczu rewanżowego o Superpuchar Hiszpanii, w którym „Los Blancos” wygrali u siebie z FC Barceloną 2:1 i po raz dziewiąty zdobyli to trofeum[3]. 3 listopada 2012 strzelił swoją pierwszą bramkę w barwach „Królewskich” w meczu ligowym z Realem Saragossa gdzie ostatecznie wygrali (4:0)[4].
Występował w reprezentacji Chorwacji do lat 21, ale dość szybko trafił do seniorskiej kadry, debiutując w niej 1 marca 2006 w wygranym 3:2 meczu z Argentyną. Mecz ten zaczął w podstawowej jedenastce, a grając przez blisko 80 minut był jednym z najlepszych piłkarzy na boisku. Jego gra spodobała się także selekcjonerowi Zlatko Kranjčarowi, który powołał Modricia do kadry na mistrzostwa świata w Niemczech. Tam wystąpił dwukrotnie – w meczach z Japonią (0:0) oraz z Australią (2:2).
21 listopada 2007 był jednym z głównych autorów wygranej Chorwacji 3:2 w meczu przeciwko Anglią, która pozbawiła gry angielski zespół w Mistrzostwach Europy 2008. W wiosennym okienku transferowym Luka przeszedł do Tottenhamu Hotspur. Na mistrzostwach Europy 2008, 8 czerwca 2008 strzelił jedynego gola z rzutu karnego na tym turnieju w meczu z Austrią (wygranym 1:0)[5]. 20 czerwca 2008 w ćwierćfinale z Turcją Modrić wykorzystał błąd doświadczonego tureckiego bramkarza Rüştü Reçbera i asystował Ivanowi Klasniciowi, który strzelił bramkę na minutę przed końcem dogrywki, a niecałą pół minuty później Semih Şentürk natychmiast wyrównał dla Turcji. W serii rzutów karnych Modrić nie wykorzystał rzutu karnego, a Turcja wygrała w rzutach karnych (3:1)[6].
Na mistrzostwach Europy 2012 w Polsce i Ukrainie wystąpił we wszystkich trzech meczach fazy grupowej wygranym 3:1 przeciwko Irlandii[7], zremisowanym 1:1 z Włochami[8] i przegranym 0:1 z Hiszpanią, drużynie Chorwacji nie udało się awansować do fazy pucharowej zajmując trzecie miejsce w grupie[9]. Na mistrzostwach świata 2014 w Brazylii Chorwaci znaleźli się w grupie A z gospodarzami turnieju Brazylią, Meksykiem i Kamerunem. 12 czerwca 2014 Chorwacja rozegrała mecz otwarcia z Brazylią, którą przegrała 3:1[10], a Modrić doznał lekkiej kontuzji stopy[11]. 18 czerwca 2014 w drugim meczu grupowym wygranym 0:4 z Kamerunem rozegrał całe spotkanie pomimo ryzyka absencji spowodowanej lekką kontuzją doznanej w meczu otwarcia mistrzostw świata[12][13]. 23 czerwca 2014 w trzecim meczu grupowym z Meksykiem przegrali 1:3, i tym samym Chorwaci odpadli z turnieju już po fazie grupowej[14]. Na mistrzostwach Europy 2016 we Francji (12 czerwca) strzelił zwycięskiego gola 1:0 z 25 metrów w pierwszym meczu fazy grupowej z Turcją[15]. 17 czerwca w drugim meczu grupowym zremisowanym 2:2 z Czechami doznał kontuzji[16] i musiał opuścić ostatni mecz z Hiszpanią wygranym przez Chorwatów 2:1[17][18]. W meczu 1/8 finału z Portugalią rozegrał całe spotkanie gdzie przegrali 0:1 w dogrywce z przyszłymi mistrzami Europy[19].
W 2018 na mistrzostwach świata w piłce nożnej Modrić wystąpił jako kapitan reprezentacji Chorwacji, gdzie 16 czerwca 2018 strzelił gola z rzutu karnego w pierwszym wygranym meczu fazy grupowej z Nigerią (2:0)[20], a 21 czerwca 2018 w drugim meczu fazy grupowej z Argentyną strzelił gola z szesnastu metrów a Chorwacja wygrała ten mecz (3:0), a oprócz niego po jednej bramce strzelili Ante Rebić (po błędzie argentyńskiego bramkarza Willego Caballero) i Ivana Rakiticia[21], a Modrić na tym turnieju znacznie przyczynił się do zajęcia drugiego miejsca reprezentacji Chorwacji, przegrywając w finale 2:4 z Francją. Został uznany najlepszym zawodnikiem tego turnieju (MVP)[22]. Na Mistrzostwach Europy 2020 Modrić rozegrał wszystkie mecze fazy grupowej gdzie 22 czerwca 2021 strzelił jedynego gola na tych mistrzostwach w wygranym meczu ze Szkocją (3:1)[23]. 28 czerwca 2021 podczas meczu 1/8 finału z reprezentacją Hiszpanii gdzie został zmieniony w 114. minucie dogrywki gdzie Chorwacja przegrała ten mecz z Hiszpanią (3:5) i tym samym odpadła z turnieju[24]. Podczas eliminacji do Mistrzostw Świata 2022 Modrić strzelił trzy gole i dwukrotnie asystował w siedmiu występach[25]. 13 czerwca 2022 wykorzystał rzut karny w wygranym 1:0 wyjazdowym meczu z Francją w Lidze Narodów UEFA, co było pierwszym historycznym zwycięstwem Chorwacji nad reprezentacją Francji[26]. 25 września 2022 strzelił pierwszego gola w meczu otwierając wynik spotkania w ostatnim meczu grupy A w Lidze Narodów UEFA i ostatecznie Chorwacja wygrała 3:1 na wyjeździe z Austrią zajmując pierwsze miejsce w grupie i awansując do półfinału[27][28]. 9 listopada 2022 Modrić został wybrany do ścisłego składu reprezentacji Chorwacji na Mistrzostwa Świata 2022 w Katarze[29]. W pierwszym i trzecim meczu fazy grupowej z Marokiem i Belgią został wybrany zawodnikiem meczu[30]. Modrić został czwartym zawodnikiem, który jako minimum 37-latek rozegrał sześć meczów w jednych mistrzostwach świata po Brazylijczyku Niltonie Santosie w 1962, Włochu Dino Zoffie w 1982 i Angliku Peterze Shiltonie w 1990[31]. W 1/8 finału i ćwierćfinale Chorwacja pokonała po rzutach karnych Japonię i Brazylię, a Modrić wykorzystał rzut karny przeciwko Brazylii[32][33] gdzie Chorwacja awansowała do drugiego z rzędu półfinału mistrzostw świata, w którym przegrali 3:0 z Argentyną. W meczu o trzecie miejsce Chorwacja pokonała Maroko 2:1[34], a Modrić zdobył Brązową Piłkę[35][36]. 20 maja 2024 znalazł się składzie na Mistrzostwa Europy 2024 w Niemczech[37] i tym samym stał się jednym z zaledwie trzech zawodników (Cristiano Ronaldo, Pepe), którzy wystąpili na pięciu mistrzostwach Europy[38]. 15 czerwca w pierwszym meczu grupowym przegranym z Hiszpanią 0:3 grał do 65 minuty spotkania[39]. 19 czerwca w drugim meczu grupowym zremisowanym 2:2 z Albanią zagrał całe spotkanie[40]. 24 czerwca w trzecim meczu grupowym przeciwko Włochom strzelił gola gdzie kilka sekund wcześniej nie wykorzystał rzutu karnego, stając się najstarszym strzelcem gola w historii mistrzostw Europy, który dotychczas należał do Ivicy Vasticia, a mecz zakończył się remisem 1:1 i tym samym Chorwacja odpadła z turnieju zajmując trzecie miejsce w grupie z dwoma punktami[41][42].
Aktualne na 13 kwietnia 2024.
| Klub | Sezon | Liga | Puchar[a] | Puchar ligi | Międzynarodowe[b] | Inne[c] | Razem | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | ||
| Dinamo Zagrzeb | 2003/04 | 0 | 0 | 0 | 0 | – | – | – | 0 | 0 | |||
| 2004/05 | 7 | 0 | 1 | 0 | – | – | – | 8 | 0 | ||||
| 2005/06 | 32 | 7 | 1 | 0 | – | – | – | 33 | 7 | ||||
| 2006/07 | 30 | 6 | 7 | 1 | – | 6 | 0 | 1 | 1 | 44 | 8 | ||
| 2007/08 | 25 | 13 | 8 | 1 | – | 12 | 3 | – | 45 | 17 | |||
| Razem | 94 | 26 | 17 | 2 | – | 18 | 3 | 1 | 1 | 130 | 32 | ||
| Zrinjski Mostar (wyp.) | 2003/04 | 25 | 8 | – | – | – | – | 25 | 8 | ||||
| Inter Zaprešić (wyp.) | 2004–05 | 18 | 4 | – | – | – | – | 18 | 4 | ||||
| Tottenham Hotspur | 2008/09 | 34 | 3 | 2 | 1 | 4 | 0 | 4 | 1 | – | 44 | 5 | |
| 2009/10 | 25 | 3 | 7 | 0 | 0 | 0 | – | – | 32 | 3 | |||
| 2010/11 | 32 | 3 | 2 | 0 | 0 | 0 | 9 | 1 | – | 43 | 4 | ||
| 2011/12 | 36 | 4 | 3 | 0 | 0 | 0 | 2 | 1 | – | 41 | 5 | ||
| Razem | 127 | 13 | 14 | 1 | 4 | 0 | 15 | 3 | – | 160 | 17 | ||
| Real Madryt | 2012/13 | 33 | 3 | 8 | 0 | – | 11 | 1 | 1 | 0 | 53 | 4 | |
| 2013/14 | 34 | 1 | 6 | 0 | – | 11 | 1 | – | 51 | 2 | |||
| 2014/15 | 16 | 1 | 0 | 0 | – | 6 | 0 | 3 | 0 | 25 | 1 | ||
| 2015/16 | 32 | 2 | 0 | 0 | – | 12 | 1 | – | 44 | 3 | |||
| 2016/17 | 25 | 1 | 2 | 0 | – | 11 | 0 | 3 | 0 | 41 | 1 | ||
| 2017/18 | 26 | 1 | 2 | 0 | – | 11 | 1 | 4 | 0 | 43 | 2 | ||
| 2018/19 | 34 | 3 | 3 | 0 | – | 6 | 0 | 3 | 1 | 46 | 4 | ||
| 2019/20 | 31 | 3 | 1 | 0 | – | 6 | 1 | 2 | 1 | 40 | 5 | ||
| 2020/21 | 35 | 5 | 0 | 0 | – | 12 | 1 | 1 | 0 | 48 | 6 | ||
| 2021/22 | 28 | 2 | 2 | 0 | – | 13 | 0 | 2 | 1 | 45 | 3 | ||
| 2022/23 | 33 | 4 | 4 | 0 | – | 10 | 2 | 5 | 0 | 52 | 6 | ||
| 2023/24 | 26 | 2 | 1 | 0 | – | 7 | 0 | 2 | 0 | 36 | 2 | ||
| Razem | 353 | 28 | 29 | 0 | – | 116 | 8 | 26 | 3 | 524 | 39 | ||
| Razem w karierze | 617 | 79 | 60 | 3 | 4 | 0 | 149 | 14 | 27 | 4 | 857 | 100 | |
Jego żoną i agentką jest Vanja Bosnić, którą poznał w 2007, kiedy był zawodnikiem Dynama Zagrzeb. Vanja pracowała wówczas w biurze chorwackiego agenta piłkarskiego Mario Marica. Para pobrała się w maju 2010 w stolicy Chorwacji w Zagrzebiu. Mają troje dzieci, syna Ivana (ur. 6 czerwca 2010) oraz córki Emę (ur. 25 kwietnia 2013) i Sofię (ur. 2 października 2017).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
