Maksym Drabik

Maksym Drabik (ur. 22 lutego 1998 w Częstochowie) – polski żużlowiec.

Maksym Drabik

Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1998 Częstochowa
Informacje klubowe
Klub	liga polska: Włókniarz Częstochowa liga szwedzka: Lejonen Speedway
Kariera seniorska
Lata Klub Liga polska 2014 Włókniarz Częstochowa 2014 Orzeł Łódź (gość) 2014 Ostrovia Ostrów (wypożyczenie) 2015–2020 Sparta Wrocław 2021 Zawieszony 2022 Motor Lublin 2023-2024 Włókniarz Częstochowa 2025 ROW Rybnik Liga szwedzka 2016–2018 Lejonen Speedway 2022– Lejonen Speedway
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Mistrzostwa świata srebro 2019 żużel, drużynowo brąz 2018 żużel, drużynowo Mistrzostwa świata juniorów złoto 2015 żużel, drużynowo złoto 2017 żużel, drużynowo złoto 2017 żużel, indywidualnie złoto 2018 żużel, drużynowo złoto 2019 żużel, drużynowo złoto 2019 żużel, indywidualnie srebro 2018 żużel, indywidualnie

Wychowanek klubu Włókniarz Częstochowa. Dwukrotny indywidualny mistrz świata juniorów (2017 i 2019). Wygrywając IMŚJ w 2019 roku, stał się pierwszym Polakiem (i trzecim zawodnikiem w ogóle) w historii, który zdobywał indywidualne mistrzostwo świata juniorów więcej niż raz^[1]. Czterokrotny drużynowy mistrz świata juniorów (2015, 2017, 2018 i 2019).

Syn Sławomira Drabika, dwukrotnego indywidualnego mistrza Polski na żużlu.

Kariera

Egzamin na licencję "Ż" zdał 3 września 2013 roku^[2]. Pierwszym sezonem startów w polskich ligach był sezon 2014. Drabik miał podpisany kontrakt z Włókniarzem Częstochowa. Początkowo startował na zasadzie "gościa" dla Orła Łódź, a od końcówki lipca jeździł dla ŻKS Ostrovii, gdzie był wypożyczony z macierzystego klubu^[3]. Przed sezonem 2015 ogłoszono podpisanie przez Drabika kontraktu ze Spartą Wrocław. W polskiej ekstralidze debiutował 12 kwietnia 2015 w barwach Sparty, zdobywając trzy punkty. W tym samym roku z drużyną z Wrocławia wywalczył wicemistrzostwo Polski, a jego średnia biegowa wyniosła 1,788^[4]. Zdobył również Brązowy Kask, a także pierwsze reprezentacyjne trofeum – drużynowe mistrzostwo świata juniorów.

Od 2016 jeździ również w lidze szwedzkiej. Jego pierwszym klubem było Lejonen Speedway. 31 maja 2016 w meczu tej drużyny przeciwko Indianernie złamał lewą nogę w trzech miejscach^[5], co było równoznaczne z przedwczesnym zakończeniem sezonu przez młodego żużlowca. 1 maja 2017 zwyciężył Turniej o Srebrny Kask^[6]. Został indywidualnym mistrzem świata juniorów 2017. Wygrał w dwóch z trzech rund rozgrywanych w ramach IMŚJ 2017^[7]. Z reprezentacją Polski drugi raz w karierze zdobył złoto drużynowych mistrzostw świata juniorów.

12 maja 2018 zadebiutował w cyklu Grand Prix. Pełniąc funkcję rezerwowego podczas GP Polski w Warszawie wystąpił w dwóch biegach, w których zdobył 2 punkty^[8]. W sezonie 2018 do swojego dorobku dorzucił kolejne drużynowe mistrzostwo świata juniorów. Był rezerwowym reprezentacji Polski podczas Speedway of Nations 2018^[9]. Pierwszy raz w karierze zakończył rozgrywki Ekstraligi ze średnią biegową powyżej 2pkt/bieg – ze średnią 2,034 był czternastym najskuteczniejszym zawodnikiem ligi.

Sezon ligowy 2019 rozpoczął od zdobycia zaledwie trzech punktów w meczu przeciwko Unii Leszno^[10], jednak w następnych spotkaniach wszedł na wyższy poziom i był jednym z liderów wrocławskiej drużyny. Dostał dziką kartę na rundę Grand Prix 2019 rozgrywaną we Wrocławiu. Z dorobkiem czterech punktów (3,0,0,1,0) zajął 13. miejsce^[11]. Był rezerwowym polskiej reprezentacji podczas Speedway of Nations 2019. W pierwszym dniu rywalizacji zastępując słabiej dysponowanego Macieja Janowskiego, wystąpił w trzech biegach, w których zdobył 4 punkty (2,1,1)^[12]. W składających się z trzech rund indywidualnych mistrzostwach świata juniorów 2019 zdobył 49 punktów^[13], co dało mu drugi w karierze tytuł mistrzowski. Stał się pierwszym polskim i trzecim na świecie (po Emilu Sajfutdinowie i Darcym Wardzie) podwójnym indywidualnym mistrzem świata juniorów w historii. W styczniu 2020 na jaw wyszła informacja o złamaniu przez Drabika przepisów antydopingowej podczas kontroli po meczu finałowym Ekstraligi 2019^[14]. Sprawa ciągnęła się na tyle długo, że żużlowiec był w stanie jeździć w sezonie 2020. Ostatecznie wyrok miał zostać wydany 7 października 2020, jednak ta nie doszła do skutku z powodu alarmu przeciwpożarowego w budynku PKOl^[15][16]. 30 października został tymczasowo zawieszony przez Polską Agencję Antydopingową^[17]. Finalnie rozprawa zakończyła się 25 stycznia 2021, a wyrok opublikowano 2 lutego tego samego roku. Zawodnik został ukarany rokiem zawieszenia (liczonym od momentu wydania tymczasowego wyroku, tj. od 30 października)^[18][19]. W praktyce oznaczało to, że do żużla powróci w sezonie 2022.

W 2022 r. został zawodnikiem Motoru Lublin^[20]. Wrócił także do ligi szwedzkiej, gdzie ponownie związał się kontraktem z Lejonen Speedway. Debiut ligowy w barwach lubelskiej drużyny zaliczył 8 kwietnia 2022 w wygranym 44:46 meczu ze Stalą Gorzów Wielkopolski. Drabik zakończył spotkanie z dorobkiem 7 punktów i bonusa (0,2*,0,2,3)^[21].

Pod koniec roku 2022 podpisał kontrakt z Włókniarzem Częstochową na sezon 2023^[22]. Kontakt został przedłużony do sezonu 2024.

Od sezonu 2025 reprezentuje ROW Rybnik.

Starty w Grand Prix (indywidualnych mistrzostwach świata na żużlu)

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix

Sezon 2018 miejsce punkty 2 – – – – – – – – – 25 2 Sezon 2019 miejsce punkty – – – – 4 – – – – – 19 4 Sezon 2022 miejsce punkty – 4 – – – – – – – – 25 4

Statystyki Starty 3 Zwycięstwa 0 Miejsca na podium 0 Finalista 0 Punkty 10

Starty w mistrzostwach świata juniorów

Indywidualne Mistrzostwa Świata Juniorów

Sezon 2015 miejsce punkty – 10 – 15 10 Sezon 2017 miejsce punkty 21 10 18 49 Sezon 2018 miejsce punkty 20 21 13 54 Sezon 2019 miejsce punkty 16 19 14 49

Statystyki Starty 10 Zwycięstwa 5 Miejsca na podium 7 Punkty 162

Drużynowe Mistrzostwa Świata Juniorów

Sezon	Dzień	Miejscowość	Miejsce	Punkty	Biegi	Reprezentacja	Zwycięzca
2015	31 października	Mildura		13	3,3,3,1,3	Polska	–
2017	2 września	Rybnik		13	3,1,3,3,3	Polska	–
2018	18 sierpnia	Outrup		11	2,2,3,2,2	Polska	–
2019	12 lipca	Manchester		11	3,3,2,2,1	Polska	–

Mistrzostwa Polski

Drużynowe Mistrzostwa Polski

Sezon	Klub	Miejsce	Średnia biegowa	Liga	Zwycięzca
2014	Orzeł Łódź	2.	1,091 (nsk)	1. Liga	Stal Rzeszów
	Ostrovia Ostrów Wielkopolski	1.	1,778 (nsk)	2. Liga	Ostrovia Ostrów Wielkopolski
2015	Sparta Wrocław		1,788 (26.)	Ekstraliga	Unia Leszno
2016	Sparta Wrocław	4.	1,760 (nsk)	Ekstraliga	Stal Gorzów Wielkopolski
2017	Sparta Wrocław		1,971 (18.)	Ekstraliga	Unia Leszno
2018	Sparta Wrocław		2,034 (14.)	Ekstraliga	Unia Leszno
2019	Sparta Wrocław		2,136 (9.)	Ekstraliga	Unia Leszno
2020	Sparta Wrocław		1,596 (29.)	Ekstraliga	Unia Leszno
2022	Motor Lublin		1,752 (22.)	Ekstraliga	-
2023	Włókniarz Częstochowa	4.	1,840 (21.)	Ekstraliga	Motor Lublin
2024	Włókniarz Częstochowa	7.	1,426 (34.)	Ekstraliga	Motor Lublin

Indywidualne Mistrzostwa Polski

Sezon	Dzień	Miejscowość	Miejsce	Punkty	Biegi	Klub	Zwycięzca
2018	1 lipca	Leszno	ns[a]	0	–	Sparta Wrocław	Piotr Pawlicki
2019	14 lipca	Leszno	7.	8	1,3,2,0,2	Sparta Wrocław	Janusz Kołodziej
2020	7 września	Leszno	7.	8	3,1,0,3,1	Sparta Wrocław	Maciej Janowski

Młodzieżowe Indywidualne Mistrzostwa Polski

Sezon	Dzień	Miejscowość	Miejsce	Punkty	Biegi	Klub	Zwycięzca
2015	12 lipca	Leszno	4.	10	(1,2,1,3,3)	Sparta Wrocław	Bartosz Zmarzlik
2017	15 lipca	Rybnik	6.	9	(1,3,2,d,3)	Sparta Wrocław	Bartosz Smektała
2018	3 sierpnia	Częstochowa		12+2	(3,2,2,3,2)+2	Sparta Wrocław	Daniel Kaczmarek
2019	15 sierpnia	Tarnów	6.	10	(1,1,3,2,3)	Sparta Wrocław	Jakub Miśkowiak

Młodzieżowe Drużynowe Mistrzostwa Polski

Sezon	Dzień	Miejscowość	Miejsce	Punkty	Biegi	Klub	Zwycięzca
2015	5 września	Opole		18	(3,3,3,3,3,3)	Sparta Wrocław	–

Mistrzostwa Polski Par Klubowych

Sezon	Dzień	Miejscowość	Miejsce	Punkty	Biegi	Zawodnicy w Parze	Klub	Zwycięzca
2018	3 maja	Ostrów Wielkopolski	1.	15 (26)	(3,3,0,3,3,3)	Maciej Janowski, Damian Dróżdż	Sparta Wrocław	–
2019	11 maja	Bydgoszcz	7.	1 (7)	(1,w,–,–,–,–)	Jakub Jamróg, Przemysław Liszka	Sparta Wrocław	Unia Leszno

Młodzieżowe Mistrzostwa Polski Par Klubowych

Sezon	Dzień	Miejscowość	Miejsce	Punkty	Biegi	Zawodnicy w Parze	Klub	Zwycięzca
2015	26 września	Gorzów Wielkopolski	3. miejsce w eliminacjach			Damian Dróżdż, Adrian Gała	Sparta Wrocław	Stal Gorzów Wielkopolski

Turnieje – Kaski

Złoty Kask

Sezon	Dzień	Miejscowość	Miejsce	Punkty	Biegi	Klub	Zwycięzca
2015	14 kwietnia	Lublin	17. miejsce w eliminacjach			Sparta Wrocław	Przemysław Pawlicki
2016	25 kwietnia	Tarnów	8.	4	(1,3,0)	Sparta Wrocław	Patryk Dudek
2017	20 kwietnia	Zielona Góra	4.	10+1	(1,3,2,1,3)+1	Sparta Wrocław	Przemysław Pawlicki
2018	19 kwietnia	Piła	13.	5	(0,1,1,3,0)	Sparta Wrocław	Jarosław Hampel
2019	11 października	Gdańsk	4. miejsce w eliminacjach			Sparta Wrocław	Krzysztof Kasprzak

Srebrny Kask

Sezon	Dzień	Miejscowość	Miejsce	Punkty	Biegi	Klub	Zwycięzca
2015	30 sierpnia	Piła		13+d	(3,3,3,2,2)	Sparta Wrocław	Kacper Woryna
2017	1 maja	Krosno		13+3	(2,3,3,2,3)	Sparta Wrocław	-
2018	24 maja	Lublin		12+3	(3,2,2,2,3)+3	Sparta Wrocław	Bartosz Smektała
2019	12 września	Grudziądz	17.	0	(w,-,-,-,-)	Sparta Wrocław	Dominik Kubera

Brązowy Kask

Sezon	Dzień	Miejscowość	Miejsce	Punkty	Biegi	Klub	Zwycięzca
2014	8 sierpnia	Lublin	10. miejsce w półfinale			Sparta Wrocław	Adrian Cyfer
2015	4 lipca	Rawicz		14+3	(3,2,3,3,3)	Sparta Wrocław	–

Turnieje - Indywidualne

Indywidualne Mistrzostwa Ligi Juniorów

Sezon	Dzień	Miejscowość	Miejsce	Punkty	Biegi	Klub	Zwycięzca
2015	31 sierpnia	Częstochowa		15	3,3,3,3,3	Sparta Wrocław	–

Uwagi

1. nie wystartował z powodu problemów zdrowotnych