WTS Wrocław

WTS Wrocław (występuje pod nazwą Betard Sparta Wrocław) – polski klub żużlowy z Wrocławia. 5-krotny drużynowy mistrz Polski.

WTS Wrocław

Pełna nazwa	Wrocławskie Towarzystwo Sportowe Spółka Akcyjna
Przydomek	Spartanie
Barwy	żółto-czerwone
Data założenia	1950
Debiut w najwyższej lidze	24 czerwca 1951
Liga	Ekstraliga
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Siedziba	Wrocław
Adres	ul. Paderewskiego 35 51-612 Wrocław
Stadion	Stadion Olimpijski we Wrocławiu
Prezes	Andrzej Rusko[1]
Menedżer	Piotr Mikołajczak
Trener	Dariusz Śledź[2]
Strona internetowa

Historia klubu

Początki klubu datowane są na lata 50. XX wieku. W 1950 roku do rozgrywek Dolnośląskiej Ligi Okręgowej został zgłoszony Klub Sportowy Związkowiec, w skład którego wchodzili tacy zawodnicy jak Edward Kupczyński, Mieczysław Połukard czy Adolf Słaboń. Przed następnym sezonem polska liga żużlowa przeszła znaczną reorganizację. W lidze miały wystartować Zrzeszenia Sportowe Związków Zawodowych oraz dodatkowo przedstawiciele wojska i milicji. W ostatniej chwili do rozgrywek dołączone zostały zespoły Włókniarza Częstochowa i Spójni Wrocław. Pierwszy sezon wrocławianie zakończyli na ostatnim miejscu. Znacznie lepiej było w latach 1952-1958, kiedy to wrocławska drużyna czterokrotnie została wicemistrzem Polski i trzykrotnie zakończyła sezon z brązowym medalem.

W sezonie 1959 Sparta spadła z I ligi na jeden rok. W kolejnych latach wrocławianie zdobyli trzy brązowe medale mistrzostw Polski. W latach 1973 i 1978 ponownie występowali w II lidze, a po kolejnym spadku w sezonie 1980, w II lidze występowali przez kilka lat. Do I ligi awans dał im wygrany baraż z Unią Leszno w sezonie 1991. W pierwszym sezonie wrocławianie zajęli siódme miejsce, a rok później zdobyli pierwsze w historii klubu mistrzostwo Polski. Sukces ten udało się powtórzyć w kolejnych dwóch sezonach. Kolejne mistrzostwo klub z Wrocławia zdobył w 2006 roku. Od 2015 roku klub regularnie melduje się w fazach play-off zdobywając srebrne lub brązowe medale (z wyjątkiem sezonu 2016), a w 2021 roku, po piętnastu latach, złoty medal.

Poszczególne sezony

Sezon	Rozgrywki ligowe				Uwagi
	Liga		Miejsce
1951	I	Liga	10/10
1952		Liga	3/10
1953		Liga	3/10
1954		Liga	2/10
1955		I liga	3/6
1956 1		I liga	2/8
	II	II liga (gr. „południe”)	7/8		Spadek w wyniku reorganizacji rozgrywek – podjęto decyzję o utworzeniu III ligi
1957 1	I	I liga	2/8
	III	III liga (gr. „południe”)	5/5
1958 1	I	I liga	2/8
	III	III liga	9/10
1959	I	I liga	7/8
1960	II	II liga	1/11		Wygrane baraże o 1. miejsce w II lidze i awans
1961	I	I liga	6/8
1962		I liga	6/8
1963		I liga	3/8	5/8
1964		I liga	6/8
1965		I liga	5/8	5/8
1966		I liga	5/8
1967		I liga	3/8	2/8
1968		I liga	3/8
1969		I liga	5/8
1970		I liga	6/8
1971		I liga	6/8
1972		I liga	8/8
1973	II	II liga	1/8
1974	I	I liga	4/8
1975		I liga	5/8
1976		I liga	6/10
1977		I liga	10/10
1978	II	II liga	1/7
1979	I	I liga	9/10
1980		I liga	10/10
1981	II	II liga	7/7
1982		II liga	7/7
1983		II liga	8/8
1984		II liga	7/7
1985		II liga	7/7
1986		II liga	7/7
1987		II liga	3/7
1988		II liga	2/8		Przegrane baraże o awans
1989		II liga	5/8
1990		II liga	2/10		Przegrane baraże o awans
1991		II liga	4/12		Wygrane baraże o awans
1992 1	I	I liga	7/10
	II	II liga	10/11
1993	I	I liga	1/10
1994		I liga	1/10
1995		I liga	1/10
1996		I liga	5/10
1997		I liga	10/10
1998	II	II liga	1/12
1999	I	I liga	2/10
2000		Ekstraliga	5/8
2001		Ekstraliga	2/8
2002		Ekstraliga	3/8
2003		Ekstraliga	4/8
2004		Ekstraliga	2/8
2005		Ekstraliga	6/8
2006		Ekstraliga	1/8
2007		Ekstraliga	3/8
2008		Ekstraliga	5/8
2009		Ekstraliga	7/8		Wygrane baraże o utrzymanie[a]
2010		Ekstraliga	4/8
2011		Ekstraliga	6/8
2012		Ekstraliga	9/10		Wygrane baraże o utrzymanie
2013		Ekstraliga	7/10
2014		Ekstraliga	6/8
2015		Ekstraliga	2/8
2016		Ekstraliga	4/8
2017		Ekstraliga	2/8
2018		Ekstraliga	3/8
2019		Ekstraliga	2/8
2020		Ekstraliga	3/8
2021		Ekstraliga	1/8
2022		Ekstraliga	5/8
2023		Ekstraliga	2/8
2024		Ekstraliga	2/8

Poziom ligowy	Liczba sezonów	Sezony
I	59	1951–1959, 1961–1972, 1974–1977, 1979–1980, 1992–1997, 1999–2024
II	15	1960, 1973, 1978, 1981–1991, 1998

¹ W latach 1956–1958 oraz 1992 w rozgrywkach ligowych występowała również druga drużna.

Osiągnięcia

Krajowe

Poniższe zestawienia obejmują osiągnięcia klubu oraz indywidualne osiągnięcia zawodników w rozgrywkach pod egidą PZM, GKSŻ oraz Ekstraligi.

Mistrzostwa Polski

Drużynowe mistrzostwa Polski

• 1. miejsce (5): 1993, 1994, 1995, 2006, 2021
• 2. miejsce (12): 1954, 1956, 1957, 1958, 1999, 2001, 2004, 2015, 2017, 2019, 2023, 2024
• 3. miejsce (10): 1952, 1953, 1955, 1963, 1967, 1968, 2002, 2007, 2018, 2020

Drużynowe mistrzostwa Polski juniorów

• 1. miejsce (2): 2015, 2024
• 2. miejsce (1): 2017
• 3. miejsce (3): 1992, 1993, 2013

Mistrzostwa Polski par klubowych

• 1. miejsce (4): 2001, 2011, 2016^[b], 2018
• 2. miejsce (4): 1975, 1976, 1995, 2007
• 3. miejsce (5): 1978, 1999, 2013, 2020, 2024

Młodzieżowe mistrzostwa Polski par klubowych

• 2. miejsce (1): 2001
• 3. miejsce (3): 1998, 2006, 2018

Indywidualne mistrzostwa Polski

• 1. miejsce (8):
  • 1952 – Edward Kupczyński
  • 1954 – Mieczysław Połukard
  • 1960 – Konstanty Pociejkowicz
  • 2012 – Tomasz Jędrzejak
  • 2015 – Maciej Janowski
  • 2017 – Szymon Woźniak
  • 2020 – Maciej Janowski
  • 2024 – Maciej Janowski
• 2. miejsce (7):
  • 1956 – Edward Kupczyński
  • 1958 – Edward Kupczyński
  • 2001 – Robert Sawina
  • 2004 – Jarosław Hampel
  • 2018 – Maciej Janowski
  • 2021 – Maciej Janowski
  • 2023 – Maciej Janowski
• 3. miejsce (13):
  • 1954 – Edward Kupczyński
  • 1957 – Edward Kupczyński
  • 1969 – Jerzy Trzeszkowski
  • 1974 – Piotr Bruzda
  • 1978 – Robert Słaboń
  • 1979 – Robert Słaboń
  • 1999 – Jacek Krzyżaniak
  • 2000 – Jacek Krzyżaniak
  • 2001 – Sebastian Ułamek
  • 2002 – Jacek Krzyżaniak^[c]
  • 2003 – Tomasz Jędrzejak
  • 2016 – Maciej Janowski
  • 2019 – Maciej Janowski

Młodzieżowe indywidualne mistrzostwa Polski

• 1. miejsce (5):
  • 2002 – Artur Bogińczuk
  • 2008 – Maciej Janowski
  • 2010 – Maciej Janowski
  • 2023 – Bartłomiej Kowalski
  • 2024 – Jakub Krawczyk
• 2. miejsce (2):
  • 1995 – Piotr Protasiewicz
  • 2001 – Krzysztof Słaboń
• 3. miejsce (1):
  • 2018 – Maksym Drabik

Pozostałe

Puchar PZM

• 3. miejsce (2): 1968, 1969

Drużynowy Puchar Polski

• 1. miejsce (1): 1995
• 2. miejsce (1): 1993
• 3. miejsce (4): 1996, 1997, 1998, 1999

Złoty Kask

• 1. miejsce (5):
  • 1979 – Robert Słaboń
  • 1980 – Robert Słaboń
  • 1993 – Dariusz Śledź
  • 1999 – Jacek Krzyżaniak
  • 2023 – Maciej Janowski
• 2. miejsce (5):
  • 1994 – Dariusz Śledź
  • 2001 – Robert Sawina
  • 2003 – Tomasz Jędrzejak
  • 2004 – Tomasz Gapiński
  • 2019 – Jakub Jamróg
• 3. miejsce (4):
  • 2001 – Sebastian Ułamek
  • 2003 – Jarosław Hampel
  • 2005 – Krzysztof Słaboń
  • 2023 – Piotr Pawlicki

Srebrny Kask

• 1. miejsce (7):
  • 1968 – Piotr Bruzda
  • 1994 – Piotr Baron
  • 2008 – Maciej Janowski
  • 2010 – Maciej Janowski
  • 2011 – Maciej Janowski
  • 2017 – Maksym Drabik
  • 2023 – Bartłomiej Kowalski
• 2. miejsce (7):
  • 1996 – Piotr Protasiewicz
  • 1999 – Mariusz Węgrzyk
  • 2000 – Mariusz Węgrzyk
  • 2006 – Ronnie Jamroży
  • 2009 – Maciej Janowski
  • 2015 – Maksym Drabik
  • 2018 – Maksym Drabik
• 3. miejsce (3):
  • 1972 – Zygmunt Słowiński
  • 2016 – Adrian Gała
  • 2024 – Jakub Krawczyk

Brązowy Kask

• 1. miejsce (3):
  • 1993 – Piotr Baron
  • 2009 – Maciej Janowski
  • 2015 – Maksym Drabik
• 2. miejsce (6):
  • 1991 – Waldemar Szuba
  • 1992 – Piotr Baron
  • 2008 – Maciej Janowski
  • 2010 – Maciej Janowski
  • 2018 – Patryk Wojdyło
  • 2021 – Michał Curzytek
• 3. miejsce (2):
  • 1979 – Henryk Jasek
  • 2015 – Damian Dróżdż

Liga Juniorów

• 1. miejsce (1): 2015
• 2. miejsce (1): 2016
• 3. miejsce (1): 2008

Indywidualne mistrzostwa Ligi Juniorów

• 1. miejsce (4):
  • 2008 – Maciej Janowski
  • 2009 – Maciej Janowski
  • 2014 – Patryk Malitowski
  • 2015 – Maksym Drabik

Ekstraliga U24

• 1. miejsce (1): 2024
• 3. miejsce (1): 2022

Indywidualne międzynarodowe mistrzostwa Ekstraligi

• 2. miejsce (2):
  • 2022 – Tai Woffinden
  • 2025 – Artiom Łaguta

Międzynarodowe

Poniższe zestawienia obejmują osiągnięcia klubu oraz indywidualne osiągnięcia zawodników krajowych (w zawodach drużynowych, par i indywidualnych) i zagranicznych (w zawodach indywidualnych) w rozgrywkach pod egidą FIM oraz FIM Europe.

Mistrzostwa świata

Drużynowe mistrzostwa świata

• 1. miejsce (4):
  • 1996 – Piotr Protasiewicz
  • 2005 – Jarosław Hampel
  • 2017 – Maciej Janowski
  • 2023 – Maciej Janowski
• 2. miejsce (5):
  • 1967 – Jerzy Trzeszkowski
  • 1994 – Dariusz Śledź
  • 2001 – Jacek Krzyżaniak i Sebastian Ułamek
  • 2019 – Maksym Drabik i Maciej Janowski
  • 2021 – Maciej Janowski
• 3. miejsce (2):
  • 2015 – Maciej Janowski
  • 2018 – Maksym Drabik i Maciej Janowski

Drużynowe mistrzostwa świata juniorów

• 1. miejsce (8):
  • 2008 – Maciej Janowski
  • 2009 – Maciej Janowski
  • 2015 – Maksym Drabik
  • 2017 – Maksym Drabik
  • 2018 – Maksym Drabik
  • 2019 – Maksym Drabik
  • 2023 – Bartłomiej Kowalski
  • 2024 – Jakub Krawczyk
• 3. miejsce (1):
  • 2010 – Maciej Janowski

Mistrzostwa świata par

• 2. miejsce (1):
  • 1975 – Piotr Bruzda

Indywidualne mistrzostwa świata

• 1. miejsce (6):
  • 2006 – Jason Crump
  • 2009 – Jason Crump
  • 2013 – Tai Woffinden
  • 2015 – Tai Woffinden
  • 2018 – Tai Woffinden
  • 2021 – Artiom Łaguta
• 2. miejsce (3):
  • 2008 – Jason Crump
  • 2016 – Tai Woffinden
  • 2020 – Tai Woffinden
• 3. miejsce (5):
  • 2004 – Greg Hancock
  • 2007 – Jason Crump
  • 2010 – Jason Crump
  • 2017 – Tai Woffinden
  • 2022 – Maciej Janowski

Indywidualne mistrzostwa świata juniorów

• 1. miejsce (7):
  • 1995 – Jason Crump
  • 1996 – Piotr Protasiewicz
  • 2003 – Jarosław Hampel
  • 2004 – Robert Miśkowiak
  • 2011 – Maciej Janowski
  • 2017 – Maksym Drabik
  • 2019 – Maksym Drabik
• 2. miejsce (3):
  • 2007 – Chris Holder
  • 2010 – Maciej Janowski
  • 2018 – Maksym Drabik
• 3. miejsce (1):
  • 2023 – Bartłomiej Kowalski

Mistrzostwa Europy

Drużynowe mistrzostwa Europy

• 1. miejsce (2):
  • 2022 – Maciej Janowski
  • 2023 – Bartłomiej Kowalski

Drużynowe mistrzostwa Europy juniorów

• 1. miejsce (7):
  • 2009 – Maciej Janowski
  • 2010 – Maciej Janowski
  • 2021 – Gleb Czugunow
  • 2022 – Bartłomiej Kowalski
  • 2023 – Bartłomiej Kowalski
  • 2024 – Bartłomiej Kowalski i Jakub Krawczyk
  • 2025 – Bartłomiej Kowalski i Jakub Krawczyk

Mistrzostwa Europy par

• 2. miejsce (1):
  • 2024 – Bartłomiej Kowalski
• 3. miejsce (2):
  • 2004 – Tomasz Gapiński
  • 2009 – Daniel Jeleniewski

Mistrzostwa Europy par juniorów

• 2. miejsce (1):
  • 2021 – Michał Curzytek

Indywidualne mistrzostwa Europy

• 1. miejsce (1):
  • 2017 – Andžejs Ļebedevs
• 2. miejsce (2):
  • 2003 – Sławomir Drabik
  • 2016 – Václav Milík
• 3. miejsce (1):
  • 2017 – Václav Milík

Indywidualne mistrzostwa Europy juniorów

• 1. miejsce (2):
  • 2007 – Nicolai Klindt
  • 2010 – Dennis Andersson
• 2. miejsce (3):
  • 2008 – Maciej Janowski
  • 2009 – Maciej Janowski
  • 2015 – Nikolaj Busk Jakobsen
• 3. miejsce (1):
  • 2007 – Filip Šitera

Pozostałe

Klubowy Puchar Europy

• 2. miejsce (1): 2007

World Games

• 1. miejsce (1):
  • 2017 – Maciej Janowski

Indywidualny Puchar Mistrzów

• 2. miejsce (1):
  • 1993 – Leigh Adams

Zawodnicy

Kadra drużyny

Stan na 2 lipca 2025^[3]

Kat.	Nar.	Fed.	Żużlowiec	DMP (SE)	U24E	DMPJ	Uwagi
S			Bewley, DanielDaniel Bewley
S			Cook, ZachZach Cook
S			Janowski, MaciejMaciej Janowski
S			Kurtz, BradyBrady Kurtz
S			Łaguta, ArtiomArtiom Łaguta
U24			Gusts, FrancisFrancis Gusts				Wypożyczony do PSŻ-u Poznań
U24			Kowalski, BartłomiejBartłomiej Kowalski
U21			Echardt Drejer, WilliamWilliam Echardt Drejer				Wypożyczony do Wilków Krosno
U21			Killeen, LukeLuke Killeen
U21			Krawczyk, JakubJakub Krawczyk
U19			Hyjek, PatrickPatrick Hyjek
U19			Kumaszka, FilipFilip Kumaszka
U19			Mikołajczyk, NikodemNikodem Mikołajczyk
U17			Andersen, MikkelMikkel Andersen				Wypożyczony do Orła Łódź
U17			Gręda, KrystianKrystian Gręda
U17			Kowolik, MarcelMarcel Kowolik
U16			Grzędziński, RafałRafał Grzędziński				Do 21 stycznia 2026 tylko zawody młodzieżowe
„” oznacza, że zawodnik został zgłoszony do rozgrywek.

Zobacz też

• CWKS Wrocław (żużel)

Uwagi

1. SK Lokomotīve Dyneburg zrezygnował z udziału w meczach barażowych o miejsce w Ekstralidze. GKSŻ orzekł walkower na korzyść wrocławian w każdym meczu barażowym.
2. Mistrzostwa Polski Par Klubowych 2016 rozegrano 8 kwietnia 2017 roku.
3. Ex aequo z Piotrem Świstem (Stal Gorzów Wielkopolski).