Marc Porel

Marc Porel, właściwie Marc Michel Marrier de Lagatinerie (ur. 3 stycznia 1949^[1] w Lozannie, zm. 15 sierpnia 1983 w Casablance^[2]) – szwajcarsko-francuski aktor filmowy. Jego kariera trwała szesnaście lat, udało się wystąpić niemal w czterdziestu filmach, z których ponad połowa był realizowana we Włoszech.

Marc Porel

Imię i nazwisko	Marc Michel Marrier de Lagatinerie
Data i miejsce urodzenia	3 stycznia 1949 Lozanna, Szwajcaria
Data i miejsce śmierci	15 sierpnia 1983 Casablanca, Maroko
Zawód	aktor, scenarzysta
Współmałżonek	Barbara Magnolfi (1977–1983; jego śmierć)
Lata aktywności	1967–1983

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Lozannie w Szwajcarii w rodzinie pary aktorów Gérarda Landry (1912-1999)^[3] i Jacqueline Porel (1918-2012)^[4]. Jego rodzice pobrali się dwa lata po jego urodzeniu.

Kariera

Dostrzeżony przez Jean-Claude’a Brialy, zadebiutował na ekranie w wieku osiemnastu lat w roli Jeana w dramacie Costy-Gavrasa O jednego za wiele (Un homme de trop, 1967)^[5] z Michelem Piccoli. Wkrótce potem wystąpił w dramacie policyjnym Henriego Verneuila Klan Sycylijczyków (Le clan des Siciliens, 1969)^[6] u boku Jeana Gabina i Alaina Delona. Po występie w filmie Koń (La horse, 1970), zagrał nieletniego delikwenta, który jest oskarżony o morderstwo w dramacie kryminalnym Édouarda Molinaro Najsłodsze wyznania (Les aveux les plus doux, 1971).

We wczesnych latach 70. wolał grać za granicą, głównie we Włoszech, ale także w Niemczech, m.in. w filmie Luchino Viscontiego Ludwig (1972) z Helmutem Bergerem, Żołnierz fortuny (Il soldato di ventura, 1976) z Budem Spencerem, filmie giallo Lucio Fulciego Sette note in nero (1977) z Jennifer O’Neill i Gianni Garko, dramacie Eriprando Viscontiego Una spirale di nebbia (1977) z Claude Jade czy komedii Mario Monicelliego Markiz Grillo (Il marchese del Grillo, 1981) z Alberto Sordim^[7].

Zmarł 15 sierpnia 1983 w Casablance w Maroku w wieku 34. lat. Według oficjalnego oświadczenia przyczyną śmierci było zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych^[8]. Miał dwie córki: Bérangére (1968-1991; zmarła w młodym wieku dwudziestu trzech lat i jest jedną z tych, którzy leżą pochowani razem z nim w grobie rodzinnym na cmentarzu Passy) ze związku z Bénédicte Lacoste i Camille (ur. 1980) z Barbarą Magnolfi.

Filmografia

• 1967: O jednego za wiele (Un homme de trop) jako Octave
• 1969: Klan Sycylijczyków (Le clan des Siciliens) jako Sergio Manalese
• 1970: Narkotyk (La horse) jako Henri, wnuk Auguste
• 1970: La route de Salina jako Rocky
• 1971: Najsłodsze wyznania (Les aveux les plus doux) jako Jean Dubreuil
• 1971: Un peu de soleil dans l'eau froide jako Gilles Lantier
• 1972: Nie torturuj kaczuszki (Non si sevizia un paperino) jako Don Alberto Avallone
• 1972: Ludwig jako Richard Hornig
• 1973: Tony Arzenta jako Domenico Maggio
• 1975: Colpo in canna jako Manuel
• 1976: Niewinne (L'innocente) jako Filippo d'Arborio
• 1976: Żołnierz fortuny (Il soldato di ventura)
• 1977: Spirale di nebbia jako Fabrizio
• 1977: Sette note in nero jako Luca Fattori
• 1978: Milano... difendersi o morire jako Pino Scalise
• 1981: Markiz Grillo (Il marchese del Grillo)