Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Marsylia
miasto we Francji, stolica regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Marsylia (fr. Marseille, ⓘ; oksyt. Marselha) – miasto w południowej Francji, nad Morzem Śródziemnym, ok. 100 km na południowy zachód od Alp. Jest drugim co do wielkości miastem w kraju, po Paryżu. Miasto w granicach administracyjnych gminy liczy ok. 900 000 mieszkańców, natomiast zespół miejski Marsylii w zależności od źródła liczy od 1 380 000[3] do 1 614 501 mieszkańców[4]. Wraz z sąsiadującymi gminami tworzy metropolię Métropole d'Aix-Marseille-Provence z liczbą ludności na poziomie 1 898 561 osób[5]. Jest stolicą regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże i departamentu Delta Rodanu. Od wschodnich przedmieść Marsylii do granicy z Włochami rozciąga się Lazurowe Wybrzeże. Miasto jest otoczone przez Park Narodowy Calanques.
Założona przez Greków z Fokai ok. roku 600 p.n.e. jako Μασσαλία (Massalia). Jest najstarszym miastem we Francji[6].
Marsylia jest dużym węzłem komunikacyjnym z jednym z największych portów morskich w Europie, międzynarodowym lotniskiem, które obsłużyło w 2019 roku ponad 10,1 miliona pasażerów, rozbudowaną siecią autostrad i linią kolei dużych prędkości TGV. Ponadto, w Marsylii funkcjonują dwie linie metra.
Marsylia była Europejską Stolicą Kultury 2013[7]. Na przedmieściach Marsylii działa ITER, ośrodek naukowy z pierwszym reaktorem termonuklearnym[8].
Remove ads
Geografia
Podsumowanie
Perspektywa
Położenie
Marsylia położona jest w południowo-wschodniej Francji, w historycznym regionie Prowansja. Jest stolicą zarazem regionu administracyjnego Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, jak i departamentu Delta Rodanu. Od południa i zachodu miasto oblewają wody Morza Śródziemnego, a dokładniej Zatoki Lwiej w przypadku zachodniego wybrzeża miasta.
Na wschód od miasta rozciągają się Calanque, śródziemnomorskie fiordy, strome wcięcia w skałach wapiennych tworzące dolinki. Otoczona masywami l’Estaque i l’Étoile na północy, masywem Garlaban na wschodzie, masywem Saint-Cyr i górą Mont Puget na południowym wschodzie oraz masywem Marseilleveyre na południu. Miasto położone jest ok. 100 km na południowy zachód od Alp, a dokładniej Alp Prowansalskich.
Klimat
Marsylia znajduje się w strefie klimatu subtropikalnego[9][10] typu śródziemnomorskiego[11], z łagodnymi zimami i ciepłymi, miejscami gorącymi latami. Średnia roczna temperatura wynosi 20 °C w dzień i 11 °C w nocy[12][13].
Średnia temperatura trzech najchłodniejszych miesięcy – grudnia, stycznia i lutego wynosi około 12–13 °C w dzień i 4 °C w nocy[12][13]. Sezon z letnimi temperaturami trwa pół roku, od maja do października. W najcieplejszych miesiącach roku – lipcu i sierpniu, średnie temperatury w dzień wynoszą około 29–30 °C w ciągu dnia, 19–20 °C w nocy, a średnia dobowa temperatura morza wynosi ok. 22 °C[14]. Temperatury powyżej 30 °C występują w 50 dniach rocznie, głównie w lipcu i sierpniu (średnio po 20 dni w każdym tym miesiącu)[13]. Kwiecień ma charakter przejściowy, ze średnią temperaturą około 19 °C w ciągu dnia i 9,5 °C w nocy[12][13], pod względem temperatury i nasłonecznienia przypomina pierwszą połowę maja w Polsce. W marcu i listopadzie średnie temperatury w dzień wynoszą około 16 °C[12][13]. Miasto ma 2800–2900 godzin czystej słonecznej pogody rocznie, od 140 h (średnio 4,5 godziny dziennie, około 4 razy więcej niż w Polsce) w grudniu do około 370 h[13] (średnio 12 godzin czystego słońca na dobę, około 1/3 więcej niż w Polsce) w lipcu.
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Marsylia została założona ok. 600 p.n.e. przez Greków z Fokai i początkowo nosiła nazwę Massalia. Była pierwszym greckim polis w zachodniej Europie. W 49 p.n.e. została zdobyta przez Juliusza Cezara i włączona do rzymskiej prowincji Gallia Narbonensis. Przez kolejne 500 lat była częścią Cesarstwa Rzymskiego i korzystała z okresu pokoju (Pax Romana).
W roku 476 zdobyta przez Wizygotów, następnie przez Burgundów i Ostrogotów. Od VI wieku należała do państwa Franków. Za panowania Karola Wielkiego stała się głównym średniowiecznym frankońskim portem handlowym. W 879 roku została podporządkowana królestwu Arelat, a w X wieku Prowansji. Od 1246 roku hrabiami Prowansji byli władcy z kolejnych linii dynastycznych Andegawenów francuskich. Po ich wygaśnięciu, w 1481 roku została ostatecznie wcielona wraz z całą Prowansją do królestwa Francji. W średniowieczu miała status wolnego miasta.
W czasach nowożytnych stała się ważnym portem i bazą floty francuskiej. Po licznych buntach przeciw władzy Paryża została za czasów Ludwika XIV ściślej podporządkowana rządowi centralnemu, a portu strzegły wybudowane nad miastem forty. W 1720 roku miasto nawiedziła epidemia dżumy, która zdziesiątkowała jego populację.
Po wybuchu rewolucji francuskiej i ogłoszeniu I Republiki mieszkańcy Marsylii entuzjastycznie wsparli nowy rząd, a śpiewana przez ochotników z Marsylii pieśń Marsz wojenny Armii Renu została nazwana Marsylianką i stała się hymnem republiki. W XIX wieku Marsylia zaczęła się gwałtownie rozwijać wraz z postępującą rewolucją przemysłową i podbojami kolonialnymi Francji w północnej Afryce (od 1830 roku). Jej znacznie wzrosło jeszcze bardziej po otwarciu Kanału Sueskiego (1869), który skrócił drogę morską z portów Europy do Azji.
Podczas II wojny światowej została zbombardowana i znaczna jej część uległa zniszczeniu.
Remove ads
Demografia

Marsylia jest drugim, po Paryżu największym miastem we Francji i trzecią, po Paryżu i Lyonie aglomeracją w kraju. Według danych na rok 2013 miasto zamieszkiwały 855 393 osoby[15]. Gęstość zaludnienia wynosiła 3555 osób/km². Zgodnie z danymi Demographia: World Urban Areas, zespół miejski liczy 1 380 000 mieszkańców na obszarze 689 km², przy gęstości zaludnienia wynoszącej 2003 osób/km²[3]. Natomiast zgodnie z danymi francuskiego urzędu statystycznego, jednostka miejska Marsylii (Unité urbaine de Marseille - Aix-en-Provence ) liczy 1 614 501 mieszkańców na powierzchni 1758 km², przy gęstości zaludnienia wynoszącej 918 osób/km²[4].
W wyniku imigracji głównie ludności arabskiej do Francji, która znacząco nasiliła się od lat 70. XX wieku zmieniła się znacząco demografia tego miasta. Niegdyś miasto zamieszkiwała ludność głównie wyznania chrześcijańskiego, a na początku XXI wieku szacuje się, że już co trzeci mieszkaniec Marsylii jest wyznawcą islamu[16][17].
Wyznania religijne:
Gospodarka
Marsylia jest dużym ośrodkiem przemysłowym i handlowym. Miasto jest jednym z głównych ośrodków przemysłu hutniczego we Francji. Rozwinięty jest również przemysł stoczniowy, lotniczy, rafineryjny, petrochemiczny, włókienniczy i spożywczy. Znaczną część gospodarki miasta stanowi turystyka.
W mieście znajduje się dzielnica ekonomiczna Euroméditerranée , gdzie znajdują się najwyższe budynki w Marsylii: Tour CMA-CGM (147 m), Tour La Marseillaise (136 m), H99 (99 m, w budowie), Tour Mirabeau (85 m)[21] i La Porte Bleue (56 m)[22].
Remove ads
Transport
Podsumowanie
Perspektywa
Transport morski
W mieście znajduje się jeden z największych portów morskich w Europie: Port Marsylia .
Transport lotniczy
Miasto jest obsługiwane przez międzynarodowy port lotniczy Marsylia, który obsłużył w 2019 roku ponad 10,1 miliona pasażerów.
Transport drogowy
Miasto przecina kilka autostrad:
- Autostrada A7 w stronę północną, w kierunku Lyon
- Autostrada A50 w stronę wschodnią, w kierunku Tulon
- Autostrada A51 w stronę północną, w kierunku departamentu Alpy Wysokie
- Autostrada A55 w stronę zachodnią, w kierunku Nîmes
Transport kolejowy
Pociąg dużych prędkości TGV oraz pociąg regionalny TER Provence-Alpes-Côte d’Azur na dworcu Gare de Marseille-Saint-Charles (pierwsza grafika). Mapa sieci kolei regionalnej TER Provence-Alpes-Côte d’Azur (druga grafika).
Marsylia ma połączenie linią kolei dużych prędkości TGV z wieloma ośrodkami miejskimi położonymi na północ od miasta, m.in. z Paryżem, Lyonem, Nîmes i Valence (poprzez linie LGV Méditerranée-LGV Rhône-Alpes-LGV Sud-Est). Dodatkowo planowana jest linia szybkiej kolei LGV Provence-Alpes-Côte d’Azur z Marsylii, poprzez Niceę i Cannes do Włoch, która ma zastąpić obecną linię kolejową Marseille – Ventimiglia. Do 2019 roku kursowały tędy międzynarodowe pociągi dużych prędkości Eurostar, których trasy zostały czasowo ograniczone ze względu na Pandemię COVID-19.
Kursują tędy także pociągi regionalne, przewoźników: TER Provence-Alpes-Côte d’Azur oraz Zou! .
Najważniejszym dworcem jest Gare de Marseille-Saint-Charles. Inne stacje kolejowe to m.in. Gare de Marseille-Blancarde, Gare de La Pomme czy Gare de Saint-Marcel.
Komunikacja miejska
Metro w Marsylii. Tramwaje w Marsylii. Autobusy w Marsylii. Promy w Marsylii.
Komunikacja miejska w Marsylii:
- Metro obejmujące dwie linie o łącznej długości 21,5 km i mające 30 stacji
- Sieć tramwajowa obejmująca trzy linie o łącznej długości 15,8 km i mająca 40 przystanków
- Sieć autobusowa obejmująca 119 linii obsługujących całe miasto i przedmieścia. Ponadto uruchomiono trzy linie szybkiej komunikacji autobusowej. Głównym dworcem autobusowym jest dworzec Marseille Saint-Charles .
- Promy Ferry Boat kursujące od maja do września. Ponadto kursują też tramwaje wodne La navette .
- Publiczny system wypożyczania rowerów Le vélo mający 130 stacji i 1000 rowerów
- Kolej regionalna (zob. #Transport kolejowy)
Głównym centrum przesiadkowym jest Saint-Charles obejmujący stację metra Saint-Charles , dworzec autobusowy Marseille Saint-Charles oraz dworzec kolejowy Gare de Marseille-Saint-Charles.
Remove ads
Turystyka
Podsumowanie
Perspektywa
Atrakcje turystyczne
- Kościół St. Victor (1365)
- bazylika Notre-Dame z lat 1853–1864,
- stara katedra La Major z XII wieku,
- nowa katedra La Mayor z lat 1852–1896,
- zamek d’If (1531),
- Muzeum Starej Marsylii (Maison Diamantée Musée du Vieux Marseille) z 1576,
- fort św. Jana w starym porcie z XVII wieku,
- ratusz XVII wieku,
- neogotycki kościół św. Wincentego à Paulo z lat 1855–1886,
- blok mieszkalny Unité d’habitation (1952) inspirowany formą i funkcją transatlantyku[23] autorstwa Le Corbusiera będący przykładem ikonicznego oraz wpływowego budynku modernistycznego XX wieku (jest na liście UNESCO od 2016)[24],
- Musée d’Histoire de Marseille (1983),
- Muzeum Cywilizacji Europejskiej i Śródziemnomorskiej (Mucem) zostało otwarte w starym porcie w 2013 i wyposażone w charakterystyczną kładke o długości 115 m[25].
- Jaskinia Cosquera, sanktuarium z epoki górnego paleolitu datowane zgodnie z wiekiem malowideł między 27 a 19 tys. lat temu
Ponadto na turystyczną atrakcyjność miasta wpływ ma również to, że hymn Francji nosi nazwę Marsylianka.
W maju 2009 Rada Unii Europejskiej wybrała Marsylię jako jedną (obok słowackich Koszyc) z Europejskich Stolic Kultury na 2013 rok[7].
W XX wieku działał Konsulat Generalny RP w Marsylii. Obecnie w Południowej Francji działają polskie konsulaty honorowe: we Montpellier (125 km na zachód od centrum Marsylii) i w Nicei (ok. 155 km na wschód od centrum Marsylii). Najbliższy Konsulat Generalny RP znajduje się w Lyonie (278 km na północ od centrum miasta), natomiast główna Ambasada Polski we Francji z siedzibą w Paryżu znajduje się ok. 662 km na północny zachód od centrum Marsylii[26].
Remove ads
Sport

- Olympique Marsylia (Olympique de Marseille) – klub piłkarski
- CN Marseille , klub pływacki oraz klub piłki wodnej (water-polo)
- Marseille Beach Team , klub piłki nożnej plażowej
- ASPTT Marseille , klub wielosekcyjny
- Stade Marseillais Université Club , klub wielosekcyjny
- Provence Rugby , klub rugby (rugby union)
- Marseille Hockey Club (Spartiates de Marseille) , klub hokejowy
- Blue Stars de Marseille , klub futbolu amerykańskiego
Remove ads
Znane osoby urodzone w Marsylii
- Adolphe Joseph Thomas Monticelli – malarz
- Adolphe Thiers – prezydent Francji
- Antoine Bussy – chemik
- Antonin Artaud – aktor, dramaturg i reżyser
- César Baldaccini – rzeźbiarz
- Charles Fabry – fizyk, profesor uniwersytetów w Marsylii i Paryżu
- Clara Morgane – francuska prezenterka telewizyjna, piosenkarka oraz była aktorka filmów pornograficznych
- Cyprien Katsaris – pianista
- Dadoo – raper
- Darius Milhaud – kompozytor
- Dumè – piosenkarz
- Edmond Rostand – pisarz i poeta
- Éric Cantona – piłkarz i aktor
- Émile Ollivier – polityk
- Ernest Reyer – kompozytor
- Fernandel – aktor i piosenkarz
- Franky Zapata – francuski konstruktor
- Honoré Daumier – malarz, realista
- Honoré d’Urfé – pisarz
- Isidore Dagnan – malarz pejzażysta
- Jean Boiteux – pływak
- Jean Leonetti – francuski polityk
- Jean-Pierre Rampal – flecista
- Jessica Fox – australijska kajakarka
- Julia Clary-Bonaparte – żona Józefa Bonaparte
- Lucas Hernández – piłkarz
- Marius Petipa – tancerz i choreograf
- Mélissa M – piosenkarka
- Nicolas Minassian – kierowca wyścigowy
- Patrick Fiori – piosenkarz
- Paul Peytral – polityk
- Peter Wyngarde – brytyjski aktor
- Philippe Saisse – klawiszowiec
- Robert Guédiguian – reżyser
- Samir Nasri – piłkarz
- Soprano (raper) – raper
- Theo Hernández – piłkarz
- Yannick Gozzoli – szachista
- Zinédine Zidane – piłkarz
- Valère Germain – piłkarz
- Victor Maurel – śpiewak
- William Meynard – pływak
Remove ads
Miasta partnerskie
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads