Michałowo

Historia

Podsumowanie

Perspektywa

Pierwotnie na tym terenie znajdowały się dobra i majątek Niezbudka, czasami wymieniany jako Niezbudek^[3]^[4]^[5].

Nazwa Michałowo wywodzi się od Seweryna Michałowskiego^[6], dziedzica ww. majątku i założyciela kolonii fabrycznej na prawym brzegu rzeki Supraśl, w 1832 roku. W 1860 roku były tu już 4 fabryki sukna – największa Michałowskiego; poza tym Brauera, Konitza i Moritza. W fabrykach tych pracowało 650 pracowników^[7]. Wśród ludności przeważali Niemcy^[4], dużą grupę stanowili też Żydzi. Do czasów obecnych zachowały się pozostałości ich cmentarza przy drodze do Białegostoku. W 1865 okoliczne tereny stały się własnością von Minkwitzów^[3] po tym, jak Michałowski został zesłany na Syberię za pomoc powstańcom styczniowym.

Do czasów I wojny światowej ważny ośrodek przemysłu włókienniczego^[8]. W 1915 roku w związku ze zbliżaniem się frontu do wschodnich rubieży współczesnej Polski, władze carskie zarządziły ewakuację fabryk z okolic Białegostoku. Większość wyposażenia zakładów w Michałowie zostało załadowanych na pociągi i wywiezione w okolice Moskwy. Razem z wyposażeniem, opuściło te tereny wielu robotników wraz z rodzinami.

W 1941 Niemcy utworzyli w Michałowie getto dla ludności żydowskiej. Zajmowało ono obszar w rejonie ulic: Sienkiewicza, Gródeckiej, Leśnej i Fabrycznej^[9]. Przez getto przeszło ok. 1,5 tys. Żydów^[9]. Zostało ono zlikwidowane 2 listopada 1942, a jego mieszkańcy wywiezieni do obozu przejściowego w Białymstoku^[9]. Stamtąd michałowskich Żydów wywieziono i zamordowano w obozie zagłady w Treblince^[10]. W okresie okupacji Michałowem administrował słynny z okrucieństwa wójt Paul Malzer o pseudonimie „Krwawy”. Po wojnie został on osądzony i skazany na śmierć w Białymstoku.

W miejscowości działał Kombinat Rolny Michałowo^[11].

W latach 1948–1950 stacjonował tu sztab 17 batalionu Ochrony Pogranicza, a w 1951 224 Batalion Wojsk Ochrony Pogranicza.

Prawa miejskie miejscowość otrzymała 1 stycznia 2009^[12].

Osobne artykuły: Strażnica Straży Granicznej w Michałowie i Placówka Straży Granicznej w Michałowie.

Remove ads

Demografia

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku miasteczko zamieszkiwało 2176 osób, wśród których 887 było wyznania mojżeszowego, 534 prawosławnego, 458 rzymskokatolickiego, 291 ewangelickiego i 6 greckokatolickiego (unickiego). Jednocześnie 873 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 782 żydowską, 251 niemiecką, 129 białoruską, a 141 inną (głównie rosyjską). Było tu 288 budynków mieszkalnych^[13].

Remove ads

Szkoły

przedszkole
Szkoła Podstawowa im. Władysława Syrokomli
Zespół Szkół w Michałowie, istnieje od 1947 roku. W jego skład wchodzi:
- Technikum (technik mechanik, technik ekonomista);
- Szkoła Policealna (technik informatyk);
- Liceum Ogólnokształcące;
- II Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych;
- Uzupełniające Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych;
- Technikum Uzupełniające dla Dorosłych.

Zabytki

rozplanowanie przestrzenne, XIX, nr rej.: A-266 z 19.06.1986
dawny cmentarzyk, ul. Gródecka, nr rej.: j.w.
kościół parafialny pw. Opatrzności Bożej, ul. Żwirki i Wigury, 1910-16, nr rej.: A-127 z 13.12.2004
cmentarz kościelny, nr rej.: j.w.
cerkiew prawosławna św. Mikołaja, drewniana, 1906–1910, nr rej.: A-422 z 24.11.1992^[14]

Historia

Demografia

Szkoły

Zabytki

Świątynie

Wspólnoty wyznaniowe

Ludzie związani z Michałowem‎ ‎

Przypisy

Linki zewnętrzne

Wikiwand - on