Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Mieczysław Lisiewicz
oficer Wojska Polskiego, poeta, prozaik, dramatopisarz, dziennikarz, krytyk literacki Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Mieczysław Jan Lisiewicz (ur. 28 stycznia 1897 we Lwowie, zm. 2 września 1975 w Londynie) – podpułkownik dyplomowany obserwator Wojska Polskiego, literat.
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Urodził się 28 stycznia 1897 we Lwowie[1][2], w rodzinie Zygmunta (adwokata) i Eugenii z domu Kubickiej. Był bratem Teodozji[3][4][5].
Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer c. i k. armii został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony w stopniu porucznika[6]. U kresu wojny brał udział w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej[1]. Następnie brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej[1][7].
Został awansowany na stopień rotmistrza jazdy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[8]. W 1923 był adiutantem sztabowym 2 pułku szwoleżerów[9]. Z dniem 1 listopada 1924 został przydzielony z Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu normalnego 1924–1926[10]. 11 października 1926, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do XIII Brygady Kawalerii.
Następnie został przeniesiony do korpusu oficerów lotnictwa i zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[11][7]. W 1928 był oficerem 6 pułku lotniczym we Lwowie[12]. W kwietniu 1929 został przeniesiony do kadry oficerów lotnictwa z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Dowództwa 3 Grupy Lotniczej w Krakowie na stanowisko szefa sztabu[13]. W marcu 1932 wrócił 6 pułku lotniczego[14][15], na stanowisko dowódcy 61 eskadry liniowej. W marcu 1934 został zwolniony z zajmowanego stanowiska w 6 plot. i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI[16]. Z dniem 31 lipca 1934 został przeniesiony w stan spoczynku[17].
Był także poetą i dramatopisarzem[1][5]. Pisał wiersze o tematyce marynistycznej i lotniczej[7]. W 1938 opublikował powieść pt. Trop nad jeziorem. Opowieść naroczańska, opiewającą Narocz[18]. Przed 1939 pełnił funkcję sekretarza literackiego Teatrów Miejskich we Lwowie[5].
Podczas II wojny światowej przedostał się na Zachód. Był adiutantem sztabowym gen. Władysława Sikorskiego[19]. Później służył w Polskich Siłach Powietrznych w Wielkiej Brytanii w stopniu majora jako oficer obserwator (stopień RAF: S/Ldr)[2][7]. Posiadał numer służbowy RAF P-2035[20]. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii[1][7]. Do końca życia pozostawał w stopniu podpułkownika[1]. Na emigracji kontynuował pisarstwo, w prozie odwoływał się do wspomnień z Kresów[4]. W Londynie należał do oddziału ZASP, Koła Lwowian[1]. Laureat Nagrody Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie w 1964 roku[21].
Zmarł 2 września 1975 w Londynie[1][2]. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu Kensington Cemetery[22].
Remove ads
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie, przed 1923)
- Medal Lotniczy (czterokrotnie)[2]
- Krzyż Oficerski Orderu Korony Włoch (Włochy, przed 1924)
- Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej (Francja, przed 1928)
- Krzyż Kawalerski Orderu Gwiazdy Czarnej (Francja, przed 1924)
- Krzyż Kawalerski Orderu Korony (Belgia, przed 1928)
- Złota Honorowa Odznaka Koła Lwowian w Londynie[1]
- rumuńska Odznaka Obserwatora (1929)[23]
Remove ads
Publikacje
- Suita lotnicza (1932)
- Legendy i ballady (1933)
- Trop nad jeziorem. Opowieść naroczańska (1938, 1946)
- Alarm na wybrzeżu. Taka sobie historia (1939)
- Kroniki Narorczańskie (1943), Chronicles of Lake Narocz (1945)
- Z pamiętnych dni. Wspomnienia adjutanta (1944)
- Destiny can wait. The Polish Air Force in the Second World War (1949)
- Gdzie goręcej biją serca (1954)
- Awantura na całego. Niezwykłe przygody dwu chłopców (1954, współautorka: Danuta Laskowska)
- Duchy na strychu. Prawdziwe zdarzenia na wakacjach (19614, współautorka: Janina Chrzanowska)
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads