Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Modafinil
związek chemiczny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Modafinil – organiczny związek chemiczny, lek nootropowy z grupy eugeroików o działaniu stymulującym, używany w leczeniu narkolepsji, senności wywołanej pracą zmianową lub bezdechem sennym oraz jako środek pobudzający[3].
Remove ads
Historia
Francuska firma farmaceutyczna (L. Lafon Ltd) opracowała lek o nazwie adrafinil już w 1974 roku. Michel Jouvet, należący do zespołu odkrywców, przepisywał ów lek pacjentom cierpiącym na narkolepsję w latach 1977-1978, jednak bez wyraźnych rezultatów. Dopiero odkrycie aktywnego metabolitu adrafinilu, modafinilu, pozwoliło rozpocząć nad nim badania kliniczne. Wyniki były zaskakująco dobre, doprowadziły nawet do zastosowania modafinilu przez armię francuską podczas wojny w Zatoce Perskiej w 1991 roku. Lek został zarejestrowany we Francji w 1992 roku i wprowadzony na rynek farmaceutyczny[3].
Remove ads
Struktura chemiczna
Modafinil jest związkiem chiralnym; jego centrum stereogenicznym jest atom siarki[5], wchodzący w skład asymetrycznego układu sulfoksydowego[6]. Konfiguracja absolutna jego enancjomerów została określona metodami rengenograficznymi w 2004 r.[6] Pierwotnie lek był dostępny na rynku jedynie jako mieszanina racemiczna, jednak oba enancjomery mają różny profil farmakologiczny[7]. Izomer R-(−) (nadano mu nazwę „armodafinil ”) wykazuje dłuższy czas działania[7] i jest eliminowany z organizmu trzykrotnie wolniej niż izomer S-(+)[6]. Armodafinil został dopuszczony przez FDA na rynek amerykański w 2007 r.[8]
Modafinil włącza się do grupy leków psychostymulujących zwanej eugeroikami (zalicza się do nich również adrafinil i ampakinę). Wykazują one podobne efekty do innych stymulantów, jednakże nie powodują one typowych dla tej grupy leków efektów ubocznych[3].
Remove ads
Mechanizm działania
Podsumowanie
Perspektywa

Modafinil wpływa na szlaki neuroprzekaźników. Przypuszcza się, że hamuje uwalnianie kwasu γ-aminomasłowego (GABA) z kory mózgowej, co pośrednio przyczynia się do zwiększonego czuwania u pacjentów[9][10]. Należy zaznaczyć, że mimo działania stymulującego, modafinil nie wiąże się (ani nie wykazuje działania np. agonistycznego) z żadnym z receptorów lub transporterów katecholamin, cholinergicznych lub aminokwasów/neuropeptydów w OUN[11].
Dokładny mechanizm działania modafinilu nie jest znany, jednak podejmowano próby zrozumienia i zobrazowania go. W 2021 roku do badania wykorzystano amperometrię pojedynczej kokórki (SCA, z ang. single-cell amperometry), cytometrię elektrochemiczną z wykorzystaniem pęcherzyków wewnątrzkomórkowych (IVIEC, z ang. intracellular vesicle impact electrochemical cytometry) oraz spektometrię masową jonów wtórnych z pomiarem czasu przelotu (ToF-SIMS, z ang. time-of-flight secondary ion mass spectrometry) na poziomie komórkowym i subkomórkowym. Amperometria wykazała, że modafinil spowalnia proces egzocytozy, powodując, że ilość katecholamin uwalnianych w egzocytozie jest większa. Z kolei spektometria mas wykazała, że modafinil zmniejsza poziom fosfatydylocholiny o kształcie cylindrycznym w błonie komórkowej, a podwyższa poziom lipidów o stożkowatych strukturach, np. fosfatydyloetanoloaminy i fosfatydyloinozytolfosfatydyloinozytolu . Cytometria wskazała z kolei, że modafinil wpływa na podwyższone pęcherzykowe magazynowanie katecholamin. Wyniki tych badań pozwalają na stwierdzenie, że komórki pod wpływem modafinilu uwalniają większą część zawartości pęcherzykowej poprzez zmianę składu lipidowego błony komórkowej[12].
Metabolizm
Podsumowanie
Perspektywa
Ze względu na umiarkowane łączenie modafinilu z białkami osocza (głównie albuminami) przyjmuje się, że rzadko wchodzi on w interakcję z lekami, które łączą się z białkami. Maksymalne stężenie modafinilu w osoczu wyniosło średnio 4,82 mg/l po upływie 2,3 godziny od podania zdrowym pacjentom dawki doustnej 200 mg leku. Jego główne (nieaktywne) metabolity to kwas modafinilowy (40–50%) i sulfon modafinilu[9].
Kwas modafinilowy | Sulfon modafinilu |
![]() | ![]() |
Modafinil zostaje wydalony z organizmu przez nerki, przy czym około 10% pozostaje w stanie niezmienionym. Warto wspomnieć, że substancja ta wpływa na cytochromy P450: pobudza CYP1A2, CYP2B6, CYP3A4, a hamuje CYP2C9 oraz CYP2C19. W przypadku pacjentów z marskością wątroby eliminacja zwiększyła się o 60%, a stężenie ogółem wzrosło dwukrotnie. Przyjmuje się, że u osób, u których występują ciężkie zaburzenia czynności wątroby, powinno zmniejszyć się dawkę o połowę. Ekspozycja u pacjentów, którym podano 200 mg przy ciężkiej niewydolności nerek, zwiększyła się aż dziewięciokrotnie[9].
U dzieci w wieku 6-7 lat czas półtrwania leku wynosi 7 godzin i zwiększa się wraz z wiekiem do około 15 godzin[13]. Niektóre źródła wspominają o okresie półtrwania eliminacji wynoszącym od 9 do 14 godzin[9].
Remove ads
Działania niepożądane
Podsumowanie
Perspektywa
Efekty uboczne
Częste lub bardzo częste
- bóle głowy
- mdłości
- rozstrój żołądka
- suchość w ustach
- zawroty głowy
- oszołomienie
- bezsenność
- depresja
- lęk
- parestezja
- niepokój, nerwowość
Niezbyt częste
- zapalenie gardła lub zatok przynosowych
- eozynofilia
- leukopenia
- hipercholesterolemia
- hiperglikemia
- cukrzyca
- zwiększone łaknienie
- zaburzenia snu
- osłabienie libido
- depersonalizacja, derealizacja
- zaburzenia osobowości
- nietypowe sny
- pobudzenie emocjonalne
- agresja
- myśli samobójcze
- nadpobudliwość psychoruchowa
- dyskinezy
- hipertonia (zwiększone napięcie mięśni szkieletowych)
- hiperkineza (zmienne napięcie mięśni szkieletowych, mimowolne ruchy)
- zaburzenia pamięci
- pobudzenie OUN
- niedoczulica
- brak koordynacji ruchów, zaburzenia ruchowe
- zaburzenia mowy lub smaku
- zespół suchego oka
- ekstrasystolie
- duszność
- wzmożony kaszel, astma
- krwawienie z nosa
- nieżyt nosa
- wzdęcie
- refluks żołądkowo-przełykowy
- wymioty
- utrudnione połykanie
- zapalenie języka
- owrzodzenie jamy ustnej
- nadmierne pocenie się
- miastenia
- skurcze łydek
- bóle stawów
- nieprawidłowy skład moczu, częstsze oddawanie moczu
- zaburzenia miesiączkowania
- obrzęk obwodowy
- wzmożone pragnienie
- nieprawidłowe wyniki EKG
Rzadkie lub bardzo rzadkie
- palpitacje, przyspieszone bicie serca
- nadciśnienie, zwiększone ciśnienie krwi
- zaburzenia układu krwionośnego
- szybkie zmiany nastroju, wahania nastroju, irytacja
- ból pleców
- wysypka, pokrzywka, świąd
- omamy
- mania
- psychoza
Inne poważne efekty uboczne
- reakcje alergiczne: problemy z oddychaniem, wysypka, świąd, obrzęk twarzy i gardła
- zespół Stevensa-Johnsona (SJS, z ang. Stevens–Johnson syndrome) – ciężka forma rumienia wielopostaciowego, która może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak m.in. sepsa
- toksyczna nekroliza naskórka (TEN) – choroba skóry i błon śluzowych, najczęściej w reakcji na leki
Interakcje
W przypadku modafinilu, tak jak w przypadku pozostałych leków, efekty działania są różne w zależności od organizmu pacjenta. Niektóre leki mogą wchodzić w reakcję z modafinilem. Najczęściej są to: diazepam (i inne leki psychotropowe), propranolol, fenytoina (i inne leki przeciwpadaczkowe), S-mefenytoina i trójpierścieniowe (np. amitryptylina) lub niektóre leki przeciwdepresyjne SSRI (u osób słabo metabolizujących CYP2D6), np. fluoksetyna lub citalopram. Modafinil może zmniejszać skuteczność działania cyklosporyny i hormonów antykoncepcyjnych (włącznie z tabletkami, implantami, wkładkami oraz plastrami antykoncepcyjnymi). Silne induktory lub inhibitory CYP3A4 (takie jak karbamazepina, fenobarbital, ryfampicyna, ketokonazol i itrakonazol) mogą nieznacznie zmieniać poziom modafinilu we krwi[11]. Dodatkowo należy zachować ostrożność, gdy przyjmuje się lek z omeprazolem (lek stosowany m.in. w chorobie wrzodowej), lekami stosowanymi w leczeniu zakażonych HIV (inhibitory proteazy), substancjami z grupy statyn (np. atorwastatyna), preparatami rozrzedzającymi krew (np. warfaryna) – w ostatnim przypadku należy kontrolować czas krzepnięcia krwi pacjenta[14].
Uzależnienie
Uzależnienie od modafinilu występuje stosunkowo rzadko[15]. W badaniach przeprowadzonych na grupie ochotników zaobserwowano, że modafinil wykazuje mniejszy potencjał uzależniający od metylofenidatu czy deksamfetaminy[9]. Mimo to literatura wskazuje na przypadki uzależnienia od modafinilu. Z trzech dostępnych publicznie badań (stan na 2024) czynnikiem ryzyka w uzależnieniu od modafinilu jest historia uzależnień w rodzinie, a także ADHD. Pacjenci mogą przyjmować lek w celu tzw. samoleczenia, ignorując pozostałe skutki uboczne. Największą dawką dzienną odnotowaną w historii monitorowania uzależnienia od modafinilu było 5000 mg. Po odstawieniu substancji u uzależnionego pacjenta z ADHD (mężczyzna, 24 lata) zaobserwowano pobudzenie psychoruchowe, nadmierną potliwość, drżenie oraz zmęczenie. W powyższym przypadku, trzeciego dnia od zgłoszenia się do kliniki, pacjent wypisał się na własne życzenie i przypuszcza się, że nadal zmaga się z uzależnieniem[16]. Jednakże w przypadku 7-tygodniowego stosowania terapeutycznej dawki modafinilu u dzieci i młodzieży nie zaobserwowano zespołu odstawiennego, ani nawrotu choroby[11].
Remove ads
Preparaty
Podsumowanie
Perspektywa

W Polsce modafinil jest dostępny w jednym preparacie (Actimodan). Nie jest refundowany oraz jest dostępny jedynie na receptę[13].
Wskazania
Modafinil jest stosowany w leczeniu narkolepsji z oraz bez katapleksji, a także nadmiernej senności w ciągu dnia wywołanej innymi czynnikami, tj. np. praca zmianowa[17]. Nie zaleca się podawania preparatu dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia[14].
Zastosowanie off label
Wpływ modafinilu na ciążę, karmienie piersią i płodność
Odradza się stosowanie modafinilu w przypadku ciąży lub podejrzenia ciąży – nie ma wystarczającej ilości danych, żeby określić czy modafinil potencjalnie zagraża dziecku. Nie ma również danych na temat przenikania modafinilu do mleka matki, zatem analogicznie odradza się jego stosowanie w przypadku karmienia[14]. FDA klasyfikuje modafinil jako lek kategorii C[18].
Modafinil a przedwczesny wytrysk u mężczyzn
Przeprowadzono badanie na 46 mężczyznach zmagających się z problemem przedwczesnego wytrysku, którzy regularnie (raz w tygodniu) odbywali stosunek penisowo-pochwowy. Badanym podawano modafinil w dawce 100 mg od 4 do 6 godzin przed planowanym stosunkiem. Po czterech tygodniach otrzymano wyniki, z których wynikało, że pacjenci stosujący modafinil, poprawili jakość swojego życia seksualnego poprzez zmniejszenie lub wyeliminowanie przedwczesnego wytrysku. Hipotezy zakładają, że modafinil wpływa na organizm mężczyzny zarówno poprzez oddziaływanie fizjologiczne, jak i psychiczno-emocjonalne[19]. Zanotowano przypadek pacjenta, u którego występowały spontaniczne wytryski spowodowane dodaniem modafinilu do prowadzonej wcześniej terapii wenlafaksyną. Po odstawieniu modafinilu (i dalszym stosowaniu wenlafaksyny) objawy ustały[20].
Remove ads
Modafinil a misje kosmiczne i wojskowe
Zmęczenie w warunkach bojowych jest zdecydowanie niekorzystne, dlatego też modafinil może znaleźć swoje zastosowanie w armii, gdzie ma wywołać oczekiwane pobudzenie, zwiększyć czujność, czy wydajność[3][21]. Badania wykazują, że część astronautów przebywająca na orbicie okołoziemskiej, zgłasza problemy ze snem oraz musi przyjmować tabletki nasenne. Podczas krótkich lotów kosmicznych aż 75% astronautów zgłosiło zażywanie modafinilu lub kofeiny[22]. Na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej modafinil jest środkiem o stałym dostępie ze względu na optymalizację wydajności pracy astronautów[23]. W badaniu, które miało rozstrzygnąć, czy modafinil może być stosowany jako zamiennik dekstroamfetaminy u pilotów śmigłowców wojskowych, wykazano, że lek ten wykazuje podobne właściwości, co używana standardowo dekstroamfetamina[24].
Remove ads
Modafinil a doping
Modafinil jako lek psychostymulujący znajduje się na liście substancji zabronionych przez WADA (w grupie stymulantów[25].
Użycie rekreacyjne
Modafinil ze względu na swoje właściwości pobudzające oraz poprawiające zdolności poznawcze, bywa nadużywany przez uczniów oraz studentów jako tzw. smart drug, który ma poprawiać efektywność i wyniki nauki. Ankieta przeprowadzona przez studencką gazetę The Tab wykazała, że około 20% studentów z uniwersytetów w Wielkiej Brytanii próbowało modafinilu[26]. W anonimowej ankiecie przeprowadzonej przez czasopismo Nature wśród 1400 dorosłych, 20% osób przyznało, że stosowało środki psychostymulujące takie jak modafinil, metylofenidat lub beta-blokery bez wskazań medycznych[27].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads