Modrzew syberyjski

Modrzew syberyjski (Larix sibirica Ledebour 1833, syn.: Larix decidua Mill. ssp. sibirica (Ledeb.) Domin, Larix russica (Endlicher) Sabine ex Trautvetter, Larix sukaczewii Dylis, Larix archangelica Lawson, Pinus larix L. var. russica Endlicher) – gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae Lindley). Występuje na Syberii oraz w Chinach i Mongolii^[5].

Modrzew syberyjski

Modrzew syberyjski jesienią
Systematyka[1][2][3]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	nagonasienne
Klasa	iglaste
Rząd	sosnowce
Rodzina	sosnowate
Rodzaj	modrzew
Gatunek	modrzew syberyjski
Nazwa systematyczna
Larix sibirica Ledeb. Fl. altaic. 4:204. 1833
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]
najmniejszej troski

Morfologia

Pokrój

Smukłostożkowy i elegancki. Drzewo wysokości do 45 metrów.

Pień

Czarnobrązowy. Gałęzie wzniesione, ale sztywne i grube.

Liście

Szpilkowate i długie, osadzone na krótkopędach, w pęczki liczące od kilkunastu, do kilkudziesięciu sztuk. Opadające na zimę.

Kwiaty

Żeńskie – okazałe, męskie – niepozorne, otwierające się przed lub w czasie rozwoju liści. Roślina jednopienna.

Szyszki

Duże, brązowe i jajowate z małą liczbą łusek, mogące pozostawać na drzewie przez kilka lat.

Biologia i ekologia

Występuje w wyższych położeniach górskich (500–3500 m n.p.m.) i tajdze. Odporny, choć w cieplejszym klimacie może być atakowany przez ochojnika, w wilgotnych miejscach przez raka modrzewiowego.

Zastosowanie

Próby introdukowania tego modrzewia w Europie, w tym w Polsce nie powiodły się. Jednak może być uprawiany z powodzeniem w zimniejszych rejonach Polski. Na Syberii żywicę tego gatunku (i modrzewia dahurskiego) pozyskuje się w celu żucia (сера байкальская, жевательная смолка) i według producentów ma ona własności oczyszczające i dezynfekujące jamę ustną^[6][7][8]. Modrzew syberyjski ma podwyższone parametry wytrzymałościowe, dodatkowo z uwagi na dużą gęstość (gatunek wąskosłoisty) nie chłonie wilgoci oraz wody co sprawia, że jeszcze lepiej znosi trudne warunki atmosferyczne i jest powszechnie używany do budowy profili elewacyjnych^[9].