Penelopa zielonawa

Penelopa zielonawa^[4] (Penelope jacquacu) – gatunek dużego ptaka z rodziny czubaczy (Cracidae), zamieszkujący Amerykę Południową. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Penelopa zielonawa

Penelope jacquacu[1]
Spix, 1825
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	czubacze
Rodzaj	Penelope
Gatunek	penelopa zielonawa
Synonimy
Penelope jacqúaçu Spix, 1825[2]
Podgatunki
P. j. granti Berlepsch, 1908 P. j. orienticola Todd, 1932 P. j. jacquacu von Spix, 1825 P. j. speciosa Todd, 1915
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski
Zasięg występowania

Systematyka

Takson ten bywał łączony w jeden gatunek z penelopą ciemnonogą (P. obscura), a wcześniej także z penelopą rdzawobrzuchą (P. purpurascens), ale różni się od nich budową tchawicy. Podgatunek granti bywał czasem wydzielany jako odrębny gatunek (z orienticola jako podgatunkiem)^[2]. Obecnie wyróżnia się cztery podgatunki P. jacquacu^[5][2]:

• penelopa czarna^[4] (P. jacquacu granti) – wschodnia Wenezuela, Gujana.
• P. jacquacu orienticola – południowo-wschodnia Wenezuela, północno-zachodnia Brazylia.
• penelopa zielonawa (P. jacquacu jacquacu) – wschodnia Kolumbia do północnej Boliwii.
• P. jacquacu speciosa – środkowa i wschodnia Boliwia.

Morfologia i ekologia

Długość ciała do 89 cm. Upierzenie ciemne, z zielonym połyskiem na skrzydłach i ogonie. Szyja i plecy z białymi plamkami, brzuch ciepło brązowy. Na gardle widoczny duży płat nagiej skóry.

Spotykana zwykle w parach. Płochliwy ptak koron drzew, rzadko widywany niżej. Odzywa się donośnym trąbiącym głosem, gdy jest zaniepokojony. Podobnie do innych czubaczy, podczas toków trzepocze skrzydłami.

Zasięg, środowisko

Ameryka Południowa, dorzecze Amazonki i Orinoko. Lasy nizinne oraz galeriowe.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje penelopę zielonawą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy^[3].