Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Pirotyn
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Pirotyn (piryt magnetyczny) – minerał z gromady siarczków. Jest minerałem rzadkim. Nazwa pochodzi od gr. pyrrhos = ognisty.
Remove ads
Właściwości
Krystalizuje w układzie jednoskośnym[1]. Występuje w skupienia zbitych i warstwowych. Tworzy kryształy tabliczkowe, słupkowe o sześciobocznym przekroju. Jest kruchy, nieprzezroczysty[1], wykazuje silne właściwości magnetyczne. Często zawiera domieszki niklu, kobaltu, złota, platyny.
Występowanie
W złożach hydrotermalnych, metasomatycznych, kontaktowych oraz w złożach powstałych w wyniku wietrzenia. Spotykany w skałach magmowych: gabrach, norytach, bazaltach. Towarzyszą mu najczęściej chalkopiryt, kwarc, piryt, sfaleryt, kalcyt, galena, syderyt, arsenopiryt oraz dolomit[1].
Miejsca występowania
- Na świecie: Kanada, Rosja – Ural, była Jugosławia, Austria, Rumunia, Brazylia, Norwegia, Finlandia, Niemcy, Włochy.
- W Polsce: spotykany w gabrach i norytach Dolnego Śląska, w bazaltach okolic Lubania, granitach strzegomskich. W żyłach hydrotermalnych okolic Wojcieszowa, Miedzianki i Kowar oraz złożu arsenu w Złotym Stoku. Występuje też w okolicach Suwałk.
Zastosowanie
- do produkcji kwasu siarkowego,
- źródło żelaza i siarki także: kobaltu, niklu, platyny, złota,
- wydobywany w celu otrzymania pewnych metali, które zastępują żelazo w sieci krystalicznej,
- ma znaczenie naukowe,
- rzadki, poszukiwany kamień kolekcjonerski.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads