Podhalanka koralowa

Podhalanka koralowa^[1] (Oreina plagiata) – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Chrysomelinae.

Podhalanka koralowa

Oreina plagiata
(Suffrian, 1861)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Nadrodzina	stonki
Rodzina	stonkowate
Podrodzina	Chrysomelinae
Rodzaj	Oreina
Podrodzaj	Oreina (Protorina)
Gatunek	Oreina (Protorina) plagiata
Synonimy
Chrysomela plagiata Suffrian, 1861

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1861 roku przez Christiana W.L. Eduarda Suffriana pod nazwą Chrysomela plagiata. Obejmuje cztery podgatunki^[2]:

• Oreina plagiata commutata (Suffrian, 1861)
• Oreina plagiata hercegovinensis (Bechyne, 1958)
• Oreina plagiata plagiata (Suffrian, 1861)
• Oreina plagiata schipkana (Jakob, 1953)

Morfologia

Chrząszcz o wydłużonym, nieco przypłaszczonym, z wierzchu gładkim i połyskującym ciele długości od 8 do 10 mm. Głowa wraz z czułkami jest czarna. Przedplecze jest koralowoczerwone, bardzo rzadko czarne. Punktowanie dysku przedplecza jest drobne, natomiast w zagłębieniach odgraniczających zgrubiałe brzegi boczne oraz przy tylnej krawędzi staje się znacznie silniejsze. Pokrywy są całkiem koralowoczerwone lub czerwone z różnie szeroką czarną smugą na szwie, bardzo rzadko całkiem czarne. Punkty główne na pokrywach są silne, często podbarwione ciemno. Przestrzenie między głównymi punktami mają drobne wypukłości i czasem mocno rozproszone punkty drobne. Odnóża są czarne, pozbawione metalicznego połysku. Odwłok ma pierwszy sternit nie dłuższy niż zapiersie. Genitalia samca odznaczają się grubym prąciem z lekko podgiętą krawędzią przednią i rozległym gonoporem ze zmodyfikowanym flagellum^[3].

Ekologia i występowanie

Owad górski, preferujący łąki piętra alpejskiego, w tym hale i połoniny. Aktywny jest od maja do lipca^[1]. Osobniki dorosłe, jak i larwy są fitofagami, żerującymi na omiegu górskim^[3][4][1].

Gatunek palearktyczny, europejski, zasięgiem obejmujący głównie Alpy, Karpaty i Góry Dynarskie^[4]. Podgatunek nominatywny znany jest z Polski, Czech, Słowacji, Ukrainy i Rumunii^[5]. W Polsce podawany jest z Beskidu Żywieckiego, Gorców, Tatr i Bieszczadów^[3][4]. O. p. commutata notowana jest ze Słowacji i Austrii^[6]. O. p. hercegovinensis notowany jest z Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry i Albanii^[7]. O. p. schipkana jest endemitem Bułgarii^[8].