Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Reprezentacja Chin w piłce nożnej mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Reprezentacja Chin w piłce nożnej mężczyzn
Remove ads

Reprezentacja Chin w piłce nożnej należy do FIFA od 1931 roku. W 1958, a więc dziewięć lat po proklamowaniu przez Mao Zedonga Chińskiej Republiki Ludowej, wystąpiła z tej organizacji. Przez ponad dwadzieścia lat Chiny były piłkarską białą plamą, nie grały w eliminacjach ani do mistrzostw świata ani do mistrzostw Azji.

Szybkie fakty Przydomek, Związek ...

W 1979 roku, trzy lata po śmierci Mao i chińskim otwarciu na świat, drużyna narodowa znów została przyjęta do FIFA. Od tej pory regularnie występuje w rozgrywkach o Puchar kontynentu. Dwukrotnie – w 1984 i 2004 roku – dotarła do finału. Najpierw uległa Arabii Saudyjskiej, a dwadzieścia lat później dała się ograć Japonii. W finałach mistrzostw świata wystąpiła tylko raz. W 2002 roku zespół prowadzony przez Serba Borę Milutinovicia odpadł już po fazie grupowej, przegrywając wszystkie mecze, nie strzelając ani jednej bramki (0:2 z Kostaryką, 0:4 z Brazylią, 0:3 z Turcją).

W Chinach piłka nożna cieszy się umiarkowanym zainteresowaniem. Jeśli już, to oczy kibiców zwrócone są w stronę żeńskiej reprezentacji, która należy do ścisłej światowej czołówki. W 1996 roku Chinki zdobyły srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich, a trzy lata później grały w finale mistrzostw świata.

Od początku XXI wieku coraz więcej chińskich piłkarzy zaczęło występować w klubach europejskich. Kilku z nich można spotkać w drugich ligach Niemiec i Włoch, a także w Premiership. Kilka lat temu w barwach Crystal Palace grał były kapitan reprezentacji, rekordzista pod względem liczby gier w kadrze Fan Zhiyi. Pomocnik Li Tie był zawodnikiem Evertonu, a 24-letni Dong Fangzhuo trenował kilka lat w Manchesterze United. Były stoper Sun Jihai w latach 2002–2008 występował w Manchesterze City.

Po Mundialu 2002 z funkcji selekcjonera zrezygnował Milutinović. Jego następca, Holender Arie Haan, mimo dobrego wyniku w Pucharze Azji 2004 (drugie miejsce), przegrał eliminacje do kolejnych mistrzostw świata i został zdymisjonowany. Od początku 2005 roku trenerem kadry był 57-letni Zhu Guanghu. We wrześniu 2007 roku pałeczkę po nim przejął Serb Vladimir Petrović. Funkcję tę sprawował do 2008 roku. Później chińską kadrę prowadzili kolejno: Chińczycy Yin Tiesheng i Gao Hongbo, Hiszpan José Antonio Camacho, rodak Tieshenga i Hongbo Fu Bo, Francuz Alain Perrin, oraz ponownie Hongbo. Następnie selekcjonerem reprezentacji Chin został Włoch Marcello Lippi. Prowadził zespół od 2016 do 2019 r. i zrezygnował z funkcji po Pucharze Azji 2019.

Remove ads

Udział w Mistrzostwach Świata

  • 1930 – Nie brały udziału (nie były członkiem FIFA)
  • 1934–1954 – Nie brały udziału
  • 1958 – Nie zakwalifikowały się
  • 1962–1978 – Nie brały udziału (nie były członkiem FIFA)
  • 1982–1998 – Nie zakwalifikowały się
  • 2002 – Faza grupowa
  • 2006–2026 – Nie zakwalifikowały się

Udział w Pucharze Azji

  • 1956–1972 – Nie brały udziału
  • 1976 – III miejsce
  • 1980 – Faza grupowa
  • 1984 – II miejsce
  • 1988 – IV miejsce
  • 1992 – III miejsce
  • 1996 – Ćwierćfinał
  • 2000 – IV miejsce
  • 2004 – II miejsce
  • 2007 – Faza grupowa
  • 2011 – Faza grupowa
  • 2015 – Ćwierćfinał
  • 2019 – Ćwierćfinał
  • 2023 – Faza grupowa

Trenerzy reprezentacji Chin od początku XXI wieku

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads