Rhyncolus reflexus

Rhyncolus reflexus – gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych. Zamieszkuje krainę palearktyczną od Półwyspu Iberyjskiego i Maroka po Mongolię.

Rhyncolus reflexus
Boheman, 1838
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Nadrodzina	ryjkowce
Rodzina	ryjkowcowate
Podrodzina	trzenie
Plemię	Rhyncolini
Podplemię	Rhyncolina
Rodzaj	Rhyncolus
Podrodzaj	Rhyncolus (Axenomimetes)
Gatunek	Rhyncolus (Axenomimetes) reflexus

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1838 roku przez Carla Henrika Bohemana^[1].

Morfologia

Chrząszcz o walcowatym ciele długości od 2,2 do 2,8 mm. Ubarwienie ma brunatnoczerwone do ciemnobrunatnego. Ryjek jest krótki, niewiele dłuższy niż u nasady szeroki, wraz z głową formujący jednolity stożek. Oczy są słabo uwypuklone. Przedplecze jest mniej więcej tak szerokie jak długie, w części przedniej stosunkowo słabo przewężone. Powierzchnia przedplecza jest punktowana płytko i grubo, tylko w oddzielonej przewężeniem części przedniej znacznie drobniej. Tarczka jest widoczna. Pokrywy są tak szerokie jak przedplecze, dwa razy dłuższe niż szerokie, o prostej podstawie, prostych lub lekko wystających kątach barkowych i równoległych bokach. Rzędy pokryw są wąskie i punktowane, międzyrzędy również mają po jednym szeregu stosunkowo dużych punktów. Siódmy międzyrząd w tyle pokryw przechodzi w wąską i wysoką listewkę, która wystaje poza ich obrys. Odnóża mają wąskie stopy. Samiec ma wgłębienie u nasady odwłoka^[2].

Ekologia i występowanie

Owad ten zasiedla lasy liściaste i mieszane, zwłaszcza pierwotne, a także stare parki, ogrody oraz stare drzewa pojedyncze^[3]. Zarówno larwy, jak i postacie dorosłe zasiedlają martwe, murszejące drewno drzew liściastych. Podawany był z buków, dębów, jesionów, kasztanowców, klonów, olsz i wiązów^[2][3].

Gatunek palearktyczny, w Europie znany z Portugalii, Hiszpanii, Andory, Francji, Holandii, Niemiec, Włoch^[1], Szwecji^[3], Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Bośni i Hercegowiny oraz europejskiej części Rosji^[1]. W Afryce Północnej notowany jest z Maroka i Algierii^[2][3]. W Azji sięga od Kaukazu po Mongolię^[3]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony został ze statusem gatunku narażonego na wyginięcie (VU)^[4].