Szałwia lepka

Szałwia lepka (Salvia glutinosa L.) – gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). Jej zasięg występowania rozciąga się od wschodnich Pirenejów aż po Krym. Ponadto, występuje w Apeninach, na Korsyce, w Górach Dynarskich, oraz w Turcji, na Kaukazie i w Iranie. W Polsce osiąga północną granicę zasięgu.

Szałwia lepka

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	jasnotowce
Rodzina	jasnotowate
Rodzaj	szałwia
Gatunek	szałwia lepka
Nazwa systematyczna
Salvia glutinosa L. Sp. pl. 1:26. 1753

Morfologia

Kwiat

Liść

Łodyga

Posiada wzniesioną, rozgałęzioną łodygę, w dole najczęściej nagą, w górnej części lepką i mocno owłosioną włoskami prostymi i gruczołowatymi.

Liście

Są trójkątnie jajowate, w nasadzie sercowato oszczepowate, na brzegu nieregularnie ząbkowane, na szczycie zaostrzone, obustronnie owłosione.

Kwiatostan

Może osiągać długość 15–30 cm, często jest rozgałęziony i tworzy nibykłos.

Kwiaty

Umieszczone są na krótkich, gruczołowato owłosionych szypułkach, zebrane po 6 w nibyokółkach. Charakteryzują się silnie gruczołowato owłosionym, kielichem o długości 12–14 mm oraz żółtą koroną o długości 3–4 cm.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do września. Gatunek ten preferuje gleby bogate w substancje mineralne, obojętne do zasadowych, świeże do wilgotnych. W wyższych partiach gór spotykana jest w zbiorowiskach ziołoroślowych w położeniach niższych rośnie głównie w cienistych lasach w sąsiedztwie cieków, niekiedy przy wilgotnych skrajach dróg, na porębach, głównie w lasach bukowych. Gatunek charakterystyczny dla Cl. Querceto-Fagetea^[3].