Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Tadeusz Iskierka

polski architekt Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tadeusz Iskierka
Remove ads

Tadeusz Iskierka (ur. 6 października 1917 w Moskwie, zm. w Warszawie)[1] – polski architekt i nauczyciel akademicki.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Thumb
Budynek Centrali Ogrodniczej w Warszawie, widok od strony ul. Marszałkowskiej
Remove ads

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Urodził się w Moskwie, dokąd podczas I wojny światowej jego rodzina tymczasowo przeniosła się z Warszawy[2]. Zaraz po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 Iskierkowie powrócili do Warszawy i zamieszkali na Woli.

W latach 1925–1931 uczęszczał do szkoły powszechnej przy ul. Żelaznej. Następnie uczył się w Państwowej Szkole Średniej Technicznej Kolejowej przy ul. Chmielnej 88/90 i przez rok w Gimnazjum dla Dorosłych przy ul. Złotej[2].

W 1936 rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej (PW). W 1939 wyjechał do Belgradu i odbył tam praktykę budowlaną. Podczas okupacji niemieckiej Polski od jej początków do wybuchu powstania warszawskiego w 1944, w którym wziął udział, kontynuował studia konspiracyjne na PW[2]. Jednocześnie przed powstaniem pracował w biurze Zakładów Ceramicznych „Pustelnik”. Studia ukończył już po wojnie w 1947[1]. W późniejszym okresie został pracownikiem naukowym i wykładowcą na PW.

Jeszcze w lutym 1945 podjął pracę w Biurze Odbudowy Stolicy[1]. Był projektantem w Wydziale Urbanistyki. Przystąpił także do złożonego z architektów BOS zespołu projektowego „Pingwiny”. Był współtwórcą projektu szkoły typowej, który został wykorzystany przy budowie tzw. szkół tysiąclecia[2]. Oprócz działalności architektonicznej amatorsko zajmował się malarstwem. Jego akwarele przedstawiające architekturę Warszawy nierzadko publikowało pismo „Stolica[2]. Okazjonalnie pisywał w miesięczniku wydawanym przez SARP – „Architektura[3]

Należał do Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP). Był członkiem Oddziału Warszawskiego, w którego zarządzie zasiadał w okresie 1955–1956. Za swoją pracę otrzymał szereg odznaczeń i wyróżnień.

Po śmierci spoczął na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 59A-3-22)[4].

Remove ads

Dokonania

Konkursy

  • SARP nr 131 – Projekt urbanistyczny i koncepcyjny gmachu centrali Pocztowej Kasy Oszczędności w Warszawie (1946) – współautor: Stanisław Bieńkuński (zakupiony)
  • Projekt gmachów Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie (1948) – współautorzy: Stefan Hołówko, Konstanty Kokozow, Mikołaj Kokozow, Bogusław Płachecki i Jerzy Wasilewski (II nagroda)
  • SARP nr 165 – Projekt Powszechnego Domu Towarowego w Warszawie (1948) – współautorzy: Stefan Hołówko i Mikołaj Kokozow (zakupiony)
  • SARP nr 168 – Projekt rozwiązania architektoniczne gmachu Ministerstwa Skarbu w Warszawie (1948) – współautor: Zygmunt Lewański (II nagroda)
  • SARP nr 171 – Projekt gmachu biurowego Centrali Tekstylnej w Łodzi (1948) – współautor: Stefan Hołówko (zakupiony)
  • Projekt otoczenia „PAST-y” – I etap (1950) – współautor: Zygmunt Lewański (nagroda równorzędna)
  • SARP nr 321 – Projekt szkoły podstawowej siedmioizbowej z zestawu elementów przydatnych do typizacji (1961) – współautorzy: zespół (wyróżnienie II stopnia równorzędne)
Remove ads

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads