Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Tadeusz Zaremba

polski malarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tadeusz Zaremba
Remove ads

Tadeusz Wojciech Zaremba (ur. 14 maja 1940 w Pruszkowie, zm. 12 grudnia 2013 w Płocku) – artysta malarz, konserwator zabytków, muzealnik.

Szybkie fakty Imię i nazwisko, Data i miejsce urodzenia ...
Thumb
Grób Tadeusza Zaremby
Remove ads

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Syn Romana Jeremiasza Zaremby i Janiny z d. Kadzikiewicz. Dzieciństwo spędził w Pruszkowie. Od 1945 mieszkał w Toruniu, gdzie w 1958 ukończył LO im. Tadeusza Kościuszki. W latach 1959–1965 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu (specjalizacja – technologia i techniki sztuk plastycznych). 30 czerwca 1965 w Katedrze Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa u profesorów Leonarda Torwirta i Wiesława Domasłowskiego przedstawił pracę magisterską „Badania nad metodami impregnacji drewna niepolichromowanego roztworami żywic epoksydowych”, którą oceniono jako bardzo dobrą. Po złożeniu egzaminu magisterskiego z wynikiem bardzo dobrym uzyskał w dniu 2 lipca 1965 dyplom (nr 378) ukończenia studiów wyższych.

Współzałożyciel i pierwszy kierownik Klubu Związków Twórczych „Azyl” w Toruniu. W latach 1965–1966 konserwator w PPKZ w Gdańsku – oddział w Toruniu. W latach 1966–1968 prowadził prywatną praktykę konserwatorską. W 1968 przeprowadził się do Płocka i 1 lutego 1968 podjął pracę w Muzeum Mazowieckim jako asystent konserwatorski. W 1969 stypendysta Instituto Centrale Restauro di Roma (Włochy).

Swoją wiedzę i umiejętności wykorzystywał również w działaniach związanych z szeroko pojętym wystawiennictwem. W latach 1969–1973 na terenie Płocka według jego projektów zrealizowano aranżacje wnętrz: Klubu Międzynarodowej Prasy i Książki „Ruch”, kawiarni „Nowoczesna”, restauracji „Piastowska”, kawiarni hotelu „Petropol”, krytej pływalni przy ul. Kobylińskiego 28, sklepu „Pewex” na ul. Jachowicza, sklepu elektrycznego na ul. Kolegialnej 9.

Thumb
Tadeusz Zaremba na tle Wieży Zegarowej Zamku Książąt Mazowieckich w Płocku, wrzesień 1973

Od 1 sierpnia 1973 do 31 stycznia 1976 wicedyrektor Muzeum Mazowieckiego w Płocku. Odwołany z tej funkcji (na własną prośbę) zostaje mianowany kierownikiem muzealnej pracowni konserwatorskiej. W latach 1973–1974 podjął studia podyplomowe z organizacji i zarządzania. Od 1 lipca 1977 do 3 listopada 2004 dyrektor Muzeum Mazowieckiego w Płocku (w 1990 wyróżniony Indywidualną Specjalną Nagrodą I stopnia przyznaną przez MKiS za „Najciekawsze wydarzenie Muzealne Roku”, a w 1993 za całokształt działalności w upowszechnianiu kultury). Po odwołaniu z funkcji dyrektora (2004) do czasu przejścia na emeryturę (15 maja 2005) pracował jako główny konserwator Muzeum Mazowieckiego w Płocku.

W latach 1996–2002 członek Prezydium Stowarzyszenia Związku Muzeów Polskich. W 1997 wykładowca w Szkole Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku na kierunku historia sztuki. Od 1999 członek Stowarzyszenia Marynistów Polskich. 6 czerwca 1983 ustanowiony rzeczoznawcą Ministerstwa Kultury i Sztuki w specjalności: ocena dzieł sztuki współczesnej w zakresie konserwacji malarstwa i rzeźby polichromowanej. 12 października 1993 ustanowiony rzeczoznawcą Ministra Kultury i Sztuki w specjalności: konserwacja malarstwa i rzeźby polichromowanej – malarstwo ścienne. 25 czerwca 2009 otrzymał uprawnienia rzeczoznawcy Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w zakresie opieki nad zabytkami w dziedzinie: ocena i wycena zabytków ruchomych, w specjalizacji: ocena i wycena dzieł sztuki.

Pracując w Muzeum Mazowieckim w Płocku był autorem i zrealizował ponad 200 wystaw muzealnych w kraju i za granicą, m.in.: w Niemczech, Austrii, Czechach, Włoszech. Dla większości wystaw muzealnych, których był pomysłodawcą lub kuratorem, opracował szatę graficzną wydawnictw im towarzyszących oraz był pomysłodawcą i realizatorem ich aranżacji plastycznych. Czynnie uprawiał malarstwo sztalugowe. Uczestniczył w ponad 100 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Zrealizował 12 wystaw indywidualnych. W ostatnich 20 latach życia jedynym tematem, który go inspirował było morze. Szczególnie cenił sobie dwa rejsy pełnomorskie w których uczestniczył: 2006 po Morzu Egejskim, 2009 po Morzu Karaibskim.

Zmarł 12 grudnia 2013. Pochowany jest na cmentarzu komunalnym Agrykola w Elblągu, ul. Agrykola, sektor 5, rząd 3, grób nr 8.

Remove ads

Ważniejsze realizacje konserwatorskie

Remove ads

Ważniejsze publikacje

Podsumowanie
Perspektywa

Współautor:

Remove ads

Nagrody i wyróżnienia

  • 1973 Nagroda Prezydenta Miasta Płocka za działalność konserwatorską,
  • 1988 Nagroda II stopnia Wojewody Płockiego za całokształt działalności,
  • 1990 Nagroda I stopnia Ministra Kultury i Sztuki za najciekawsze muzealne wydarzenie roku,
  • 1993 Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za całokształt działalności w upowszechnianiu kultury,
  • 1996 Dyplom Ministra Kultury i Sztuki za zasługi w upowszechnianiu kultury.
Remove ads

Odznaczenia i wyróżnienia

Remove ads

Upamiętnienie

W 2024 w Muzeum Mazowieckim w Płocku otwarto wystawę monograficzną „Tadeusz Zaremba (1940–2013)"[3].

Galeria

Przypisy

Bibliografia

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads