Zdzisław Kurowski

Zdzisław Kurowski (ur. 14 kwietnia 1937 w Jońcu) – polski polityk, działacz ruchu młodzieżowego, poseł na Sejm PRL V, VI, VII i VIII kadencji, I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Białymstoku (1972–1975), członek sekretariatu KC PZPR (1975–1980), członek prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu (1971–1983).

Zdzisław Kurowski

Data i miejsce urodzenia	14 kwietnia 1937 Joniec
Poseł na Sejm PRL V, VI, VII i VIII kadencji
Okres	od 1969 do 1985
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Wiceminister handlu zagranicznego
Okres	od 1987 do 1987
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Wiceminister współpracy gospodarczej z zagranicą
Okres	od 1987 do 1989
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

Życiorys

Syn Henryka i Lucyny. Uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera ekonomiki rolnictwa w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

W latach 1950–1956 działał w Związku Młodzieży Polskiej. W kwietniu 1956 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1957 wstąpił do Związku Młodzieży Wiejskiej, w którym od 1965 do 1972 stał na czele Zarządu Głównego. W latach 1964–1966 zasiadał w egzekutywie Warszawskiego Komitetu Wojewódzkiego PZPR. Był zastępcą członka (1968–1971), a następnie członkiem (1971–1981) i członkiem Sekretariatu (1975–1980) Komitetu Centralnego PZPR. Od stycznia 1972 do maja 1975 był I sekretarzem KW PZPR w Białymstoku, a od maja 1975 do kwietnia 1977 przewodniczącym rady głównej Federacji Socjalistycznych Związków Młodzieży Polskiej. W latach 1977–1980 pełnił funkcję kierownika Wydziału Przemysłu Lekkiego, Handlu i Spożycia KC PZPR, a w 1980 kierownika Wydziału Organizacyjnego KC.

W 1969 uzyskał mandat posła na Sejm PRL V kadencji w okręgu Jarosław. Pełnił funkcję sekretarza Sejmu. Zasiadał w Komisji Mandatowo-Regulaminowej oraz w Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego. W 1972, 1976 i 1980 uzyskiwał reelekcję. Do Sejmu VI kadencji dostał się z okręgu Białystok, a do Sejmu VII i VIII z okręgu Kielce. Zasiadał w Komisjach Sejmowych: V kadencja – Komisja Mandatowo-Regulaminowa oraz Komisja Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego, VI i VII kadencja – Komisja Mandatowo-Regulaminowa.

Od 1982 do 1987 był przedstawicielem PRL w Radzie Wzajemnej Pomocy Gospodarczej w Moskwie, a następnie wiceministrem handlu zagranicznego (w 1987) i współpracy gospodarczej z zagranicą (w latach 1987–1989).

Odznaczenia

• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Medal 30-lecia Polski Ludowej^[1]
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1967)^[2]
• Złoty Znak Związku Ochotniczych Straży Pożarnych (1968)^[3]
• Odznaka 100-lecia sportu polskiego (1967)^[4]
• Odznaka 20-lecia Zrzeszenia Studentów Polskich (1970)^[5]
• Medal im. Arthura Beckera (nadany przez kierownictwo Wolnej Młodzieży Niemieckiej NRD, 1971)^[6]
• Złoty Medal „Za umacnianie Przyjaźni między Narodami” (NRD, 1974)^[7]