Behinderte

Behinderte (język niemiecki)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik odprzymiotnikowy, rodzaj żeński

(1.1) niepełnosprawna, inwalidka

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) zob. Behinderter

odmiana:

(1.1)

przypadek	deklinacja	liczba pojedyncza	liczba mnoga
Nom.	słaba mieszana mocna	die Behinderte eine Behinderte Behinderte	die Behinderten Behinderten Behinderte
Gen.	słaba mieszana mocna	der Behinderten einer Behinderten Behinderter	der Behinderten Behinderten Behinderter
Dat.	słaba mieszana mocna	der Behinderten einer Behinderten Behinderter	den Behinderten Behinderten Behinderten
Akk.	słaba mieszana mocna	die Behinderte eine Behinderte Behinderte	die Behinderten Behinderten Behinderte

(2.1) zob. Behinderter

przykłady:

(1.1) Die Behinderte bewegt sich im Rollstuhl. → (Ta) niepełnosprawna porusza się na wózku inwalidzkim.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Behindertn n

forma męska Behinderter m

czas. behindern

przym. behindert

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: