eventyr

eventyr (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈæ·wəˌtyˀr]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bajka

(1.2) przygoda

(1.3) flirt, krótki romans

odmiana:

(1) et eventyr, eventyret, eventyr, eventyrene

przykłady:

(1.1) Har du læst HC Andersens eventyr? → Czy czytałeś bajki Andersena?

(1.2) Nu vil jeg fortælle jer om mine eventyr i Grønland. → Teraz opowiem wam o moich przygodach na Grenlandii.

(1.3) Pia havde et kort eventyr med Søren. → Pia miała krótką miłosną przygodę z Sørenem.

składnia:

kolokacje:

(1.2) spændende eventyr

synonimy:

(1.1) fortælling, historie

(1.2) oplevelse

(1.3) flirt, kærlighedsaffære

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. eventyrlig

rzecz. eventyrer

związki frazeologiczne:

etymologia:

dolnoniem. eventure < franc. aventure < łac. adventura

uwagi:

źródła: