Altiero Spinelli

Altiero Spinelli (Rim, 31. august 1907. - Rim, 23. maj 1986. bio je jedan od otaca današnje Evropske unije.^[1]

Altiero Spinelli
Spinelli iz vremena kad je bio interniran u Ventoteneu
Biografija
Datum rođenja	31. august 1907.
Mesto rođenja	Rim, Kraljevina Italija
Datum smrti	23. maj 1986.
Mesto smrti	Rim (Italija)
Politička partija	PCI (1924.-1937.) Partija akcije (1943.-1946.) Jezgra demokratskih republikanaca (1946) Nezavisna ljevica (1976.-1983.)
Supružnik	Ursula Hirschmann
Potomstvo	Barbara
Diploma sa	Sapienza
Profesija	pisac
Mandat(i)
komesar za industriju i poduzetništvo Evropske zajednice
1. jul 1970 — 4. jul 1976.
Prethodnik	Guido Colonna di Paliano
Naslednik	Étienne Davignon
poslanik u talijanskom parlamentu
10. jun 1976 — 23. maj 1986.
poslanik u Evropskom parlamentu
5. jula 1976. — 19. juna 1979
poslanik Centralne Italije u Evropskom parlamentu
12. avgust 1979 — 23. maj 1986
uredi

Biografija

Altiero je na početku svoje političke karijere bio komunist i antifašist, kao takav je uhapšen - 1927. i osuđen od strane specijalnog fašističkog suda^[1], na deset godina zatvora i šest godina progonstva. Jedan dio kazne odslužio je na Ponzi a drugi na Ventoteneu. Altiero se još od samog starta nije slagao sa staljinističkim metodama, pa je zbog tog došao u sukob sa partijskim drugovima, zbog tog je 1937. izbačen iz partije.^[1]

U ratnim godinama došao je do spoznaje da će jedino neka buduća federacija evropskih država moći spriječiti ponovno izbijanje novog svjetskog rata. Razrađujući tu ideju napisao je u godinama svoje internacije - 1941 zajedno sa sudrugom Ernestom Rossijem slavni Ventotenski manifest.^[1] On je postao program Evropskog federalističkog pokreta kog je osnovao - 1943., po izlasku iz zatvora.^[1]

Nakon kratkotrajne suradnje sa Partijom akcije, tokom preostalih ratnih godina na aktivnosti usmjerene za potpuno oslobođenje zemlje, sav se posvetio realizaciji projekta evropskog ujedinjenja.^[1]

Isprva je od 1947. do 1963. radio kao sekretar Evropskog federalističkog pokreta u Italiji , a od 1970. do 1976. radio je kao komesar za industriju i poduzetništvo Evropske zajednice.^[1] Zatim je od 1976. do 1983. bio poslanik u talijanskom parlamentu izabran kao nezavisni na listi PCI.^[1]

Od 5. jula 1976. do 19. juna 1979. bio je i poslanik u Evropskom parlamentu.^[2]

Bibliografija

• Od nezavisnih država do Sjedinjenih evropskih država (1950.)
• Manifest evropskih federalista (1957.)
• Dugi monolog (1968.)
• Evropski pothvat (1972.)
• Moja borba za drugačiju Evropu (1979.)
• Evropski projekt (1985)
• Govori u evropskom parlamentu 1976-1978 (1986.;
• Evropski dnevnik (izdan posthumno 1989.)^[1]